KRALKARTAL.COM

Susuyorum...

Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde,
ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri.
Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum.

Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı yok?
Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden?
Bilmiyorum!

Susuyorum artık...
Sustukça susuyorum.
Sustukça,
üzerime gelen insanlardan kurtarmak için
ruhumu, suskunluğuma sarılıyorum.
Ama yine de saplanıyor yüreğime
bazı kelimeler. Bazıları da acıtıyor üstelik...

Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki.
Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta,
şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor.
Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi
söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim...

Elbette hiçbir şey, ben ol deyince olmaz.
Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla.
Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve ben de yavaş yavaş
tükeniyorum...
Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde?
Kocaman bir hiç!
Öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan...

Öyle anlamsızki yaşadığım hayat.
Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor,
elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor.
Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler
ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum...

Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum
ya da yüreğime su serpecek elin sahibini...
Toprağa ateşi düşürecek,
denizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini...
Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan.
Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken...
Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı...
İçimi
kanatan özlemlerle yaşlanıp,
sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan.

İşte yine susuyorum;
siyah bir geceye dönüyor her anım
ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı.
İçimdeki çocuk ölüyor...
Yalancı gülümseyişlerle beni
ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum.
Elimden kayıp gidenlerden
korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri...
(yazarı bilinmiyor)




Ölemiyorum Bile...

Şişirip yelkenleri,
açılma vaktin gelmiştir denize.
Bilirsin ki ne fırtınalar,
ne deli dalgalar beklemektedir seni.
Korkarsın,
terk edemezsin limanı,
bir köşesine sığınırsın.
Kabullenmesen de artık aşk bitmiştir,
İşte son bu...

İçin hep hüzün doludur,
bir türlü kabullenemezsin bittiğini.
Gözlerinin içine bakıp seni seviyorum demesini beklersin.
O sözler hiç çıkmayacak o dudaklardan bilirsin.
Yinede umudun yeşildir,
İşte hayal bu...

Gururlusundur, istenmediğin yerde durmazsın.
An olur ki ne olur bitmesin dersin.
Bu sözlerin dudaklarından nasıl çıktığına kendin bile inanamazsın.
Oysa o yüzüne
bakıp sadece gülümser,
İşte acı bu...

Ondaki sıcaklığı kimsede bulamayacağını düşünürsün.
Kimse onun gibi gülemez,
onun gibi dokunamaz dersin.
Ve kimseyi onun kadar sevemeyeceğini bilirsin.
Kahredip başını eğersin önüne.
İşte hüzün bu...

Nefes alamaz hale gelirsin, daralır için.
Bir kaç saatlik derin bir uykuya hasretsindir.
Bilirsin ki gözlerini kapasan da terk etmeyecektir hayali.
Atarsın gecenin kollarına kendini,
İşte huzur bu...

Ondan gelecek tek bir haberi umutsuzca beklersin
Bir de beklemek ölüm gibi gelir
insana böyle zamanlarda.
Aslında ölüm fikride garip değildir artık sana.
Geri dönerse diye ölemezsin bile,
İşte sabır bu...

Hayat devam ediyordur ama her şey yarımdır,
hep bir yanın eksik.
Yüreğin eskisi gibi atmayacaktır,
başka aşklarsa seni kandırmayacaktır.
O başkalarıyla,
mutlu bir hayatı yaşıyor olsa da,
yine de sevginden vazgeçemezsin.
İste aşk bu...

Boshwer, HepaynI MaSaL. "Hayat ve Ben" işte hepsi bu kadar...
(Murat Dikici)

sevgili adminlerimden veya modlarımdan rica etsem sohbet içerikli yazıları silseler burasını sırf şiire ayıralım

İlk şiiri bilmiyorum da ikinci şiir Murat Dikici'ye ait...

Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünüyorsunuz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim:
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar.
N'eylesin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında

          Cahit Sıtkı Tarancı

BEDAVA

Bedava yaşıyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yağmur çamur bedava;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
Camekanlar bedava;
Peynir ekmek değil ama
Acı su bedava;
Kelle fiyatına hürriyet,
Esirlik bedava;
Bedava yaşıyoruz, bedava.
(ORHAN VELİ KANIK)



BİR ŞEHRİ BIRAKMAK

Bu şehirde yağmur altında dolaşılır
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren
Ve bir Beyaz Rus olmasına rağmen
Hoşuma giden garson kadın bu şehirdedir.

Bu şehirdedir
Valsler, foksrotlar altında
Şuman'dan, Bramsdan
Parcalar çaldığı zaman dönüp
Bana bakan ihtiyar piyanist.

Doğduğum köye müşteri taşıyan
Şirket vapurları bu şehirdedir.
Hatıralarım bu şehirdedir.
Sevdiklerim,
Ölmüşlerimin mezarları.

Bu şehirdedir işim gücüm,
Ekmek param.
Fakat bütün bunlara mukabil
Yine budur başka bir şehirdeki
Bir kadın yüzünden
Bıraktığım şehir.
(ORHAN VELİ KANIK)

İstanbul'u Dinliyorum

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Uzaklarda, çok uzaklarda
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor derken
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık;
Ağlar çekiliyor dalyanlarda; Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı,
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular,
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu,
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı
Dinmiş lodosların uğultusu içinde.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan.
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde.
Alnın sıcak mı, değil mi biliyorum;
Dudakların ıslak mı değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.



Orhan Veli KANIK

GAZEL

Azm-i sefer ettin dil-i nâçârı unutma
Gittin güzel ammâ bu dil-efkârı unutma

Gâhîce uyandıkça şebistân-i safâda
Şol gice olan sohbet-i hemvârı unutma

Vardıkça şeker-hâba girip bister-i nâza
Ne zehr içer dîde-i bîdârı unutma

Ben sabr edeyim derd ü gam-i hecrine ammâ
Sen de güzelim ettiğin ikrârı unutma

Ağlatmayacaktın yola baktırmayacaktın
Ol va'de-i tekrâr-be-tekrârı unutma

Yok tâkati hicrânına lûtf eyle efendim
Dil-haste-i aşkın olan Esrârı unutma

Esrar Dede

Mustafa Yıldızdoğan - Biz Bu Hallere Düşecek Adammıydık

[youtube=425,350]xj83w4DqQGU[/youtube]

 Bugün yollanıyorken bir gurbete yeniden
           Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize.
           Bir kemiğin ardından saatlerce yol giden
           İtler bile gülecek kimsesizliğimize.
           
           Gidiyorum gönlümde acısı yanıkların...
           Ordularla yenilmez bir gayiz var kanımda.
           Dün benimle birlikte gelen tanıdıkların
           Yalnız bir hatırası kaldı artık yanımda.

buda benden

İstek

Yanıyor beynimin kanı,
BiLmem nereLere gitsem?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgâra es etsem?

Akşam suLar karardı mı?
Bir dağa versem ardımı,
İçimi yakan derdimi
Sağır gökLere anLatsam.

İçiLiversem dem gibi,
KırıLıversem cam gibi,
Şamdanda yanan mum gibi,
Sabahı görmeden bitsem.

Bir yüce ormana daLıp
Ya bir dağ başına geLip,
Beni yaradanı buLup
MaLını başına atsam.

Görünmez koLLar boynumda.
Yârin hayaLi koynumda,
Sıcak bir kurşun beynimde,
Bir ağaç dibinde yatsam.


Sabahattin ALİ

Alıntı yapılan: Simurg - Şubat 06, 2007, 17:44:16

sevgili adminlerimden veya modlarımdan rica etsem sohbet içerikli yazıları silseler burasını sırf şiire ayıralım

Gereksiz mesajlar silinmiştir.

duru_1903 teşekkür ederim

---

BİR DUYMA DA GÖR

Bir duyma da gürültüsünü
Dallarda çıtırdayarak açılan fıstıkların,
Gör bak ne oluyorsun.
Bir duyma da gör şu yağan yağmuru;
Çalan çanı, konuşan insanı.
Bir duyma da kokusunu yosunların,
İstakozun, karidesin,
Denizden esen rüzgarın...

ORHAN VELİ KANIK

Mehmet Akif Ersoy bu şiiri içkiyi bıraktırdığı bir arkadaşı için yazmış...

DERVİŞ AHMED



"Bir ömürdür içiyorsun, bırak artık şunu!" der;

Derviş Ahmed bu hidâyetle hemen tövbe eder.



Ama bir tövbe ki: Binlikleri çarpar duvara;

Tas, çanak, testi perîşan, serilir tahtalara.



Rakı tûfânı, su girdâbı alırken odayı;

Anaforlarla dönerken mezeler fırdolayı;



Bir kerâmetle dedem postu oturtup sedire,

Oradan, mest-i zafer, bakmaya başlar seyire.



Başlar amma, pek uzun boylu seyirden bıkılır...

Derviş Ahmed de bizim, öğleye varmaz, sıkılır.



Kalkar, olmaz, yatar, olmaz, döner, olmaz dediği;

Neyle doldursa o bir türlü kapanmaz gediği?



Zikreder, vahdete girsem diye zorlar, giremez;

Hû çeker, sîne döver, hiçbiri eğlendiremez.



Sâ'atin ömrü soluktan da kısayken hani, dün,

O, ne yıllar devirir; sâniye geçtikçe bugün!



Devrilen devriledursun, dedem "illâllah!" der;

Camı sarsar, damı sarsar, tepinirken ter ter!



Bu kadar velvele oynatsa yerinden ya biraz,

Ne harın şey ki "zaman" hiç yürümez, hiç tınmaz!





Derviş Ahmed, bu sefer, "ben yürürüm!" der mi sana!

                              "Aman Ahmed'im, bana baksana!

                              Bozacak mısın yine tövbeni?

                              Kıracak mısın, yeniden beni?

                              Sakın Ahmed'im, gideyim deme. "





Cezbe kuvvetlice gelmiş ki dışardan dedeme,

Bu, içinden kabaran sesle hiç irkilmiyerek,

Hakerenler yola bir düşme düşer.Yelyepelek!





"Derviş Ahmed! Gidiyorsun ya, sakın sapma sola!

İşte bak dirseğe geldin, göreyim şimdi: Mola!

                              Bu gidiş hayır değil Ahmed'im,

                              Dayan Ahmed'im, dikil Ahmed'im!

                              Aman Ahmed'im, göreyim seni,

                              Dayan Ahmed'im, göreyim seni!"





Lâkin aldırmıyor Ahmed, cereyanlar müdhiş;

Karnı irkilse, bacaklar gidecek, hem ne gidiş!

"Ne o? Meyhâneye geldin mi?" Sakın girme, dayan!

                              Aman Ahmed'im, sonu pek yaman!

                              Kuzum Ahmed'im, gireyim deme!

                              Mola istemem, vereyim deme!

                              Asıl Ahmed'im, kasıl Ahmed'im!

                              Bu geçid belâ, asıl Ahmed'im!

                              O ne batmalar, ne boğulmalar!"





Asılır, boş, kasılır, boş, dedem en sonra dalar.

"Bâri meyhâneye düştün, be mübârek derviş.

İçmeden, geç ki desinler. Dede Sultan ermiş!

Hadi Ahmed, hadi yavrum, hadi son bir gayret!



................................................................



Lâkin Ahmed, bu ne gayret, ne tahammül, hayret!

Sen kurul lök gibi meyhâneye, ser postu, otur;



Yan, tutuş, sonra dayan: Dağ gibi dur, taş gibi dur!

Dağ demiş, taş demişim, doğru mu lâkin? Ne gezer!



Onu bir zelzele sarsar, bunu bir dalga ezer.

Seni kaç zelzeledir yokladı hiç sarsamadan;



Koca arslan, hani, övmüş de yaratmış Yaradan!

Öyle bir tövbe geçirdin ki, hakîkat, değdi;



Az belâ mıydı, seher vakti, o tûfan neydi?

Çiğnedin dalgayı, girdâbı çıkardın daraya;



Postu Cûdî'ye yanaştırdın, atıldın karaya.

Sallamış tekmeyi bir mülke, diyorlar, Edhem;



Yumruk atmış mı yarım binliğe? Hiç zannetmem!

Hak erenler, iyi bak kendine, mikdârını bil:



Sendedir nühsâ-i kübrâ, okumuşlarda değil!

Sen ne cevhersin, a devletli, ne cansın, bilsen!



Aba altındaki sultanlara sultansın sen.

Sen ki Kevser dağıtan Haydar'a kulsun ancak,

Sana ısmarlamıyan, kimlere ısmarlıyacak?



..................................................................



Hadi evlâd, Dede Sultan ne içer, bir sor ki...

Doldurun dervişe benden iki binlik Yorgi!

Bugüne kadra okuduğum en mükemmel 3 şiirden biri;

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE



Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?

En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,



- Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya -

Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,



Ne hayâsızca tahaşşüd ki ufuklar kapalı!

Nerde - gösterdiği vahşetle "Bu: bir Avrupalı"



Dedirir - yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,

Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yahut kafesi!



Eski Dünya, Yeni Dünya, bütün akvâm-ı beşer,

Kaynıyor kum gibi, tûfan gibi, mahşer mahşer.



Yedi iklîmi cihânın duruyor karşında;

Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!



Çehreler başka, lisanlar, deriler, rengârenk.

Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.



Kimi Hindû, kimi Yamyam, kimi bilmem ne belâ...

Hani tâûna da züldür bu rezil istîlâ!



Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-u asil,

Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyla sefil,



Kustu Mehmed'ciğin aylarca durup karşısına;

Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına.



Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz...

Medeniyet denilen kahpe, hakîkat, yüzsüz.



Sonra mel'undaki tahrîbe müvekkel esbâb,

Öyle müthiş ki: eder her bir mülkü harâb.





Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı;

Beriden zelzeleler kaldırıyor a'mâkı:



Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;

Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.



Yerin altında cehennem gibi binlerce lâğam;

Atılan her lâğımın yaktığı: yüzlerce adam.



Ölüm indirmede. gökler, ölü püskürmede yer;

O ne müthiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...



Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,

Boşanır sırtlara, vâdîlere sağnak sağnak.



Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller,

Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller.



Veriyor yangını, durmuş da açık sînelere,

Sürü hâlinde gezerken sayısız tayyâre.



Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler...

Kahraman orduyu seyret ki bu tehdîde güler!..



Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;

Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat imân?



Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrından râm?

Çünkü te'sis-i ilâhî o metîn istihkâm.





Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler,

Beşerir azmini tevkîf edemez sun'-ı beşer;



Bu göğüslerse Hüdâ'nın ebedî serhaddi;

"O benim sun'-ı bedîim, onu çiğnetme!" dedi.



Âsım'ın nesli... Diyordum ya... Nesilmiş gerçek:

İşte çiğnetmedi nâmûsunu, çiğnetmeyecek.





Şühedâ gövdesi, baksana, dağlar, taşlar...

O, rükû olmasa dünyâda eğilmez başlar,



Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor;

Bir hilal uğruna, yâ Rab, ne Güneşler batıyor!



Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!..

Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.



Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...

Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...



Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

"Gömelim gel seni târîhe!" desem, sığmazsın.



Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb.

Seni ancak ebediyyetler eder istiâb.



"Bu, taşındır" diyerek Kâbe'yi diksem başına;

Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;



Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ nâmiyle,

Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmiyle,



Ebr-i nîsânı açık türbene çatsam da tavan,

Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;



Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına,

Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,



Türbedârın gibi tâ haşre kadar bekletsem;

Gündüzün fecr ile âvizeni lebrîz etsem;



Tüllenen mağribi, akşamları, sarsam yarana...

Yine birşey yapabildim diyemem hâtırana.





Sen ki, son ehl-i salîbin kırarak savletini;

Şarkın en sevgili sultânı Selâhâddîn'i,



Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayrân...

Sen ki, İslâmı kuşatmış, boğuyorken husran;



O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;

Sen ki rûhunla berâber gezer ecrâmı adın;



Sen ki a'sâra gömülsen taşacaksın... Heyhât!

Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...



Ey şehîd oğlu, şehîd isteme benden makber,

Sana âğûşunu açmış duruyor Peygamber.

Eğer anlamaya çalışarak okursanız Farsça ve Arapça kelimeleri çözersiniz...

SAKARYA TÜRKÜSÜ
 
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat?

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne,
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine;

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur,
Sırtına Sakaryanın, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakaryam, sana mı düştü bu yük?
Bu dâva hor, bu dâva öksüz, bu dâva büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki, Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal.
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan;
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan.

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu;
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna;
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya,
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su;
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek;
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya; sâf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyla ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber Kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!..
 
Necip Fazıl KISAKÜREK

Şarkımız bizim

..................................................Kırılırda bir gün bütün dişliler
..................................................Döner şanlı şanlı çarkımız bizim
..................................................Gökten bir el yaşlı gözleri siler
..................................................Şenlenir evimiz barkımız bizim

Yokuşlar kaybolur çıkarız düze
Kavuşuruz sonu gelmez gündüze
Sapan taşlarının yanında füze
Başka alemlerle farkımız bizim

..................................................Kurtulur dil, tarih, ahlak ve iman
..................................................Görürler nasılmış, neymiş kahraman
..................................................Yer ve gök su vermem dediği zaman
..................................................Sular her tarlayı arkımız bizim

Gideriz nur yolu izde gideriz
Taş bağırda, sular dizde gideriz
Bir gün akşam olur bizde gideriz
Kalır dudaklarda şarkımız bizim...


..................................................Ne hasta bekler sabahı
..................................................Ne taze ölüyü mezar
..................................................Ne de şeytan bir günahı
..................................................Seni beklediğim kadar

Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar


Şiir: Necip FAZIL KISAKÜREK
Yorum: Ayhan UÇAR
Kayıt: TGRT FM
 
Ayhan Uçar

KARA TOPRAK

Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır.
beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü istediğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır

Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi
Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır

Adem'den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyve bitirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır.

Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır

İşkence yaptıkça bana gülerdi
bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır.

Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bir dileğin varsa iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bütün kusurumu toprak gizliyor
Melhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır.

Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.

AŞIK VEYSEL

Uludağdayım Uludağda
Don'u çözülmüş kar'ı seyrediyorum.
herkesin elinde ski, benim ski'm ise kırık
Ben Orhan Veli Kanık.
......
Masamda bira'm
Ya rakım olmasaydı ?

bahçelerde dem dem
gel bize bazı bazı
ben annemi çok özledim
yaşasın 23 nisan!!!!
buda benden

Biliyorum:
Uzakta bir yerlerde solunmaktasın,
O yeşil gözlerinle bakınmaktasın,
Titrek ellerine sarılmış şimdi
Sözleşip yüreğinle beni unutmaktasın.
Duyuyorum:
Hasretin yüklü rüzgarlar kulağıma fısıldıyor ismini,
Nefes diye içime akıtıyor zehrini.
Seni unutmayı unutmuşken böyle, şimdi
Söyle nasıl unuturum seni?

Mehmet

Pazar Akşamları
Şimdi kılıksızım, fakat
borçlarımı ödedikten sonra
ihtimal bir kat da yeni esvabım olacak
ve ihtimal sen
yine beni sevmeyeceksin.
bununla beraber pazar akşamları
sizin mahalleden geçerken,
süslenmiş olarak,
zannediyor musun ki ben de sana
şimdiki kadar kıymet vereceğim ?

ORHAN VELİ KANIK

CEVİZ AĞACI

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

                                                            1 Temmuz [1957], Balçik

NAZIM HİKMET RAN

Bazen agladiginizda,

Kimse goz yaslarinizi gormez.

Bazen iciniz yandiginda,

Kimse acinizi gormez.

Bazen endiselendiginizde,

Kimse derdinizi gormez.

Bazen mutlu oldugunuzda,

Kimse guldugunuzu gormez.

Ama bi OSURSANIZ...

Herkes Duyar........

;D

BU VATANA NASIL KIYDILAR

İnsan olan vatanını satar mı?
Suyun içip ekmeğini yediniz.
Dünyada vatandan aziz şey var mı?
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Onu didik didik didiklediler,
saçlarından tutup sürüklediler.
götürüp kâfire : «Buyur...» dediler.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Eli kolu zincirlere vurulmuş,
vatan çırılçıplak yere serilmiş.
Oturmuş göğsüne Teksaslı çavuş.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Günü gelir çarh düzüne çevrilir,
günü gelir hesabınız görülür.
Günü gelir sualiniz sorulur :
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

nazım hikmet.

Vatan Haini

'Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.
Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz, dedi Hikmet.
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hala.'
Bir Ankara gazetesinde çıktı bunlar,

üç sütun üstüne, kapkara haykıran puntolarla,
Bir Ankara gazetesinde, fotoğrafı yanında Amiral Vilyamson'un
66 santimetre karede gülüyor, ağzı kulaklarında, Amerikan amirali
Amerika, bütçemize 120 milyon lira hibe etti, 120 milyon lira.

'Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz', dedi Hikmet
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.


Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz,
Ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim.
Vatan çiftliklerinizse,
Kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,
Vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan,
Vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın,
Fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,

Vatan tırnaklarıysa ağalarınızın,
Vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa,
Ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan,
Vatan, Amerikan üsleri, Amerikan bombası, Amerikan donanması topuysa,
Vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan,/ben vatan hainiyim.
Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla:
'Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.'

 


Adı Bahtiyar

Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde

Rastlardım avluda hep volta atarken
Sigara içerken yahut coplanırken
Kimseyle konuşmaz dağ gibi titrerdi
Çocukça sevdiği çiçeği sularken

Diyarbakırlıymış adı bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gülyüzlü bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar

Beni tez saldılar o kaldı içerde
Çok sonra duydum ki Yozgat'ta sürgünde
Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler
Mavi gökyüzünü ona dar etmişler

Gazete de çıktı üç satır yazıyla
Uzamış sakalı çatlamış sazıyla
Birileri ona ölmedin diyordu
Ölüm bir yanında hüzünle gülüyordu
 
Yusuf Hayaloğlu

SAKARYA TÜRKÜSÜ

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya:
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir:
Oluklar çift, birinden nur akar, birinden kir.

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kainat:
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne?
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine:

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabb'im isterse, sular büklüm büklüm burulur.
Sırtına Sakarya'nın, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakarya'm, sana mı düştü bu yük?
Bu dâvâ hor, bu dâvâ öksüz, bu dâvâ büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan:
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan!

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu?
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna?
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş kayna kayna Sakarya.
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su:
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek:
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz:
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya:
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!

NECİP FAZIL KISAKÜREK

BAYRAK

Ey,mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,
Kızkardeşimin gelinliği,şehidimin son örtüsü!
Işık ışık, dalga dalga bayrağım,
Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.

Sana benim gözümle bakmayanın
mezarını kazacağım.
Seni selamlamadan uçan kuşun
yuvasını bozacağım.

Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder...
Gölgende bana da, bana da yer ver !
Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar.
Yurda ay yıldızın ışığı yeter.

Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün.
Kızıllığında ısındık,
Dağlardan çöllere düşürdüğü gün.
Gölgene sığındık.

Ey, şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalan;
Barışın güvercini, savaşın kartalı...
Yüksek yerlerde açan çiçeğim;
Senin altında doğdum,
Senin dibinde öleceğim.

Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:
Yer yüzünde yer beğen !
Nereye dikilmek istersen,
Söyle, seni oraya dikeyim !

ARİF NİHAT ASYA

Burası Türkiye bizde Türk'üz Türk
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !
Bu toprakta doğduk burda büyüdük
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

1071 Malazgirt´den bir gedik
Açıp girdik bu toprağa yurt dedik
Bedel ise... bedelini ödedik
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Türkiye´ye neden Türkiye denmiş?
Bu isim bu yurda gökten mi inmiş ?
Demekki ap açık bedel ödenmiş!
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Bedeli sayısız şehit olmuş can
Bedeli bayrağı al eyleyen kan
Ne isterse verdik bizden bu vatan !
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Lazda benim Çerkezde ben Kürtde ben !
Bunlar aza, bunlar el kol Türk, Türk beden
Ağzı olan konuşmasın bilmeden
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Mülayım bulupta Türkdeki huyu
Kuyu kazmasınlar ardından kuyu
Kabarmasın Türk'ün ayranı suyu
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Kimse şaşırmasın şaşmasın
Bağrında barınan yılanlaşmasın
Türkiyede Türk'ün sabrı taşmasın
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Burakın yılanı, en küçük böcek
Bu toprakta yaşıyorsa bilecek
Türkiye Türklerin yurdu diyecek
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Ey Arif bazısı demiyor ama
Der gardaş dert etme hiç düşme gama
Seve seve dedirtiriz adama
Bu memleket bizim , bu vatan bizim !

Ozan Arif...

AÇSAM RÜZGARA

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Mavilerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.
Bir limanda, büyük ve beyaz...
Mercan adalarda bir liman..
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.
Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her alemden uzak ada.
Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahçelerinde geçse gün.
Her gün aheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her akşam dizilişini
Ufukta mermer adaların.
Ne hoş. ey Tanrım, ne hoş,
İller, göller, kıtalar aşmak.
Ne hoş deniz deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başıboş.
Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.

ORHAN VELİ KANIK

DUR YOLCU

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın
Bu toprak,bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver bu sessiz yığın
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda,
Gördüğün bu tümsek, Anadolu'nda
İstiklal uğruna, namus yolunda,
Can veren Mehmet'in yattığı yerdir.

Bu tümsek, koparken büyük zelzele
Son vatan parçası geçerken ele
Mehmet'in düşmanı boğduğu sele
Mübarek kanını kattığı yerdir.

Düşün ki haşrolan kan, kemik, etin
Yaptığı bu tümsek amansız çetin
Bir harbin sonunda bütün milletin
Hürriyet zevkini tattığı yerdir

Necmettin HALİL ONAN

Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyormuş dostlarım beni sürekli,
Bir kaptanım çünkü, kağıt gemilerden emekli

Gülemedim ki hiç hasta yatağının başında
Haberi bu yüzden yoktur annemin sol yanağımdaki gamzeden

Komidinin stündeki ilaçların sayıları arttıkça
Kutularından yaptığım gökdelenin uzamasına seviniyorum
Ve bilmezdim
Annemin yaşantısındaki renkliliğin
Yalnızca raflara dizili kavanozların içindeki reçeller olduğunu

Bilerek mi yanına almadın giderken
Başının yastıkta bıraktığı çukuru
Güveniyordum oysa ben sevgimize
Vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar

Beni senin gibi bir de annem terketmişti
Ki göbeğimde durur onun yokluğundan bana kalan çukur
Sıralanmış saksılar vardı limana bakan penceremizin önünde
Ve çiçekler arkasında ekmek kırıntıları serpen martı yüzlü bir anne

Terasta toplanan kadınlar limandaki beyaz geminin ışıkları yanınca
Dedikodusunu yapmayı unuturlardı
Tam o saatte sokaktan geçen yazlık sinemadaki biletçi kızın
Annesinin dizlerinin dibinden hiç ayrılmayan uslu bir çocuk gibidir
Limandaki deniz
Ama sokağa çıkıp dalga olmak geçer yüreğinden

Hiç bir bardakta dudak payı bırakmadınız bana
Bir kaşık sesini bile çok gördünüz şekersiz içerek çaylarınızı
İki çocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine
Kendi başıma zor sığıyorum bugün
Büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne?

Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim
Ne de iyileştirebildim bir yaramı
Ama karşıma çıkınca kızmadım hiç elma kurduna
Bendim çünkü bıçağı saplayan onun yurduna

Büyüklerle ben yapamıyorum
Çocuklar da almıyor beni oyunlarına
Devlet dairesinde yangından kurtarılmayacak sıkışmış bir çekmece gibiyim
Açılamıyorum sana

Kardeşiyle sokaklarda hep bir örnek giydirilen
Sen nasıl sevmezsin eşitliği
Yürürken düşen çoraplarınıaynı hizaya getirmek için
Annen değilmiydi önünde diz çöken

Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp
Harçlığımı atardım
Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım...

Sarı saçlarına deli gönlümü
Bağlamıştın,çözülmüyor mihriban
Ayrılıktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmiyor mihriban

Yar,deyince kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor
Lambada titreyen alev üşüyor
Aşk kağıda yazılmıyor mihriban

Önce naz sonra söz ve sonra hile
Sevilen seveni düşürür dile
Seneler asırlar değişse bile
Eski töre bozulmuyor mihriban

Tabiplerde ilaç yoktur yarama
Aşk değince ötesini arama
Her nesnenin bir bitimi var ama
Aşka hudut cizilmiyor mihriban

Boşa bağlanmış bülbül gülüne
Kar koysan köz olur aşkın külüne
Şaştım karabahtım tahammülüne
Taşa çalsam ezilmiyor mihriban

Tarife sığmıyor aşkın anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi gamı
Bir kördüğüm baştan sona tamamı
Çözemedim çözülmüyor mihriban

ABDURRAHİM KARAKOÇ

"Unutmak kolay mı? " deme,
Unutursun Mihriban'ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban'ım.

Zaman erir kelep kelep..
Meyve dalında kalmaz hep.
Unutturur birçok sebep,
Unutursun Mihriban'ım.

Yıllar sinene yaslanır;
Hâtıraların paslanır.
Bu deli gönlün uslanır...
Unutursun Mihriban'ım.

Süt emerdin gündüz-gece
Unuttun ya, büyüyünce...
Ha işte tıpkı öylece
Unutursun Mihriban'ım.

Gün geçer, azalır sevgi;
Değişir herşeyin rengi
Bugün değil, yarın belki
Unutursun Mihriban'ım.

Düzen böyle bu gemide;
Eskiler yiter yenide.
Beni değil, sen seni de
Unutursun Mihriban'ım.

ABDURRAHİM KARAKOÇ

HERŞEY SENDE GİZL

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...

CAN YÜCEL

BÜLBÜL

Bütün dünyâya küskündüm, dün akşam pek bunalmıştım;
Nihayet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden kaçmak isterken sular zaten kararmıştı,
Pek ıssız bir karanlık sonradan vâdiyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hılkat kesilmiş lâl...
Bu istiğrâkı tek bir nefha olsun etmiyor ihlâl
Muhîtin hâli "insâniyyet"in timsâlidir, sandım;
Dönüp mâzîye tırmandım, ne hicranlar, neden andım!

Taşarken haşrolup beynimden artık bin müselsel yâd,
Zalâmın sinesinden fışkıran memdûd bir feryâd,
0 müstağrak, o durgun vecdi nâgâh öyle coşturdu
Ki vâdiden bütün, yer yer, enînler çağlayıp durdu.
Ne muhrik nağmeler, yâ Rab, ne mevcâmevc demlerdi;
Ağaçlar, taşlar ürpermişti, gûya Sûr-i Mahşerdi!

-Eşin var, âşiyanın var, baharın var, ki beklerdin;
Kıyâmetler koparmak neydi, ey bülbül, nedir derdin ?
0 zümrüd tahta kondun, bir semâvî saltanat kurdun;
Cihânın yurdu hep çiğnense, çiğnenmez senin yurdun,
Bugün bir yemyeşil vâdi, yarın bir kıpkızıl gülşen,
Gezersin, hânmânın şen, için şen, kâinatın şen.
Hazansız bir zemin isterse, şâyed rûh-i ser-bâzın,
Ufuklar, bu'd-i mutlaklar bütün mahkûm-i pervâzın.
Değil bir kayda, sığmazsın - kanadlandım mı - eb'âda;
Hayâtın en muhayyel gayedir ahrâra dünyâda,
Neden öyleyse mâtemlerle eyyâmın perîşandır?
Niçin bir damlacık göğsünde bir umman hurûşandır?
Hayır, mâtem senin hakkın değil... Mâtem benim hakkım:
Asırlar var ki, aydınlık nedir, hiç bilmez âfâkım!
Tesellîden nasîbim yok, hazân ağlar bahârımda;
Bugün bir hânmansız serseriyim öz diyârımda!
Ne husrandır ki: Şark'ın ben vefâsız, kansız evlâdı,
Serâpâ Garba çiğnettim de çıktım hâk-i ecdâdı!
Hayâlimden geçerken şimdi, fikrim herc ü merc oldu,
SALÂHADDÎN-İ EYYÛBÎ'lerin, FATİH'lerin yurdu.
Ne zillettir ki: nâkûs inlesin beyninde OSMAN'ın;
Ezan sussun, fezâlardan silinsin yâdı Mevlâ'nın!
Ne hicrandır ki: en şevketli bir mâzi serâp olsun;
O kudretler, o satvetler harâb olsun, türâb olsun!
Çökük bir kubbe kalsın ma'bedinden YILDIRIM Hân'ın;
Şenâatlerle çiğnensin muazzam Kabri ORHAN'ın!
Ne heybettir ki: vahdet-gâhı dînin devrilip, taş taş,
Sürünsün şimdi milyonlarca me'vâsız kalan dindaş!
Yıkılmış hânmânlar yerde işkenceyle kıvransın;
Serilmiş gövdeler, binlerce, yüz binlerce doğransın!
Dolaşsın, sonra, İslâm'ın harem-gâhında nâ-mahrem...
Benim hakkım, sus ey bülbül, senin hakkın değil mâtem!


Mehmet Akif ERSOY

Yok Gibi Yaşamak   
     


Boğuk bir bakışın oluyor senin
Bir girdap derinliğinde kayboluyor gibiyim
Yok gibi yaşamak bu kalkıp kurtulmak gibi kalabalıktan
Durma bana türkü söyle Anadolu olsun
Susuz dudak gibi çatlak olsun
Karanfil gibi olsun kara çiçek gibi solgun yüzün
Durmadan akıyor kalbim ayaklarına bana karanlık bakma
Ağlıyorum bir karanlık karayel saçlarına
Çekme ülkemden nar yangını gözlerini
Beni bu kentten kurtar beni yalnız ko git beni
Arıyorum arıyorum o ilk çağ ırmaklarında sedef ellerini

Susmam seni ürkütmesin içimde çağlar var bilmelisin
Katı bir yalnızlık bu bilmelisin
Kaçmam kendimi bulmam ben senden yoksunum iyi bilmelisin.

Şu yalnızlık çıkmazında önümde niye sen varsın
Niye herşey bir anda kayıyor sen kayıyorsun
Kalbim niçin bu kadar yabancı sen niye yoksun
Bir sam yüklü geceleri içimden atamıyorum
Niye bunları bir anda unutamıyorum

Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım.
.

Erdem Beyazit

Sen, Ben, O


Her ben ,
Dolayli bir sekilde bir seni anlatis, bir senden yakinistir.
Çünkü benim yerim seninle onun arasindadir.
Ve o degildir bana yakin olan, sensin.
Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarindaki tekil sahis zamirlerini su
siraya göre düzenlerdim.
Sen, ben, o!
Basta sen gelir, çünkü ben diye bir sey yok sen olmadikça.
Her ben, ben'ligini sen'le anlar

Behçet Necatigil

Gel Gör Beni Aşk Neyledi


Ben yürürüm yane yane
Aşk boyadı beni kane
ne akilem ne divane
gel gör beni aşk neyledi

akar sulayın çağlarım
dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım
gel gör beni aşk neyledi

miskin yunus bi'çareyim
dost ilinden avareyim
gell gör beni aşk neyledi


Yunus Emre

Aşkın Aldı Benden Beni


Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkın aşıklar oldurur
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni

Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene Ver anları
Bana seni gerek seni

Yunus'dürür benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni


Yunus Emre

Annem İçin...


Bir günümüz bile sensiz geçmezken
Şimdi mezarına hasretiz anne...
Issız bir mezarlık, kimsesiz bir yer
Gölgesinde ulu, loş bir mâbedin
Bir yığın toprakla bir parça mermer
Sırrıyla haşr olmuş orda ebedin.

Bir yığın toprakla bir parça mermer,
Üstünde yazılı yaşınla, adın;
Baş ucunda matem renkli serviler
Hüznüyle titreşir sanki hayatın.

Seni gömdük anne yıllarca evvel
Göz yaşlarımızla bu ıssız yere
Kimsesiz bir akşam ziyaya bedel
Matem dağıtırken hasta kalblere.

Kimsesiz bir akşam, ezelden yorgun
Hüznüyle erirken Dicle de sessiz,
Öksüzlük denilen acıyla vurgun
Bir başka ölüydük bu toprakta biz.

Ahmet Hamdi Tanpınar

Beykoz sokaklarında

Mevsimler değişmeden sen değiştin
Gözyaşlarım kurudu yanaklarımda
Hatırla sevgilim ne söz vermiştin
Dolaşırken Beykoz sokaklarında

Bir narin yağmur damlası idin
Kuruyan gönül yapraklarımda
Hasretinden dolaştım sabahlara kadar
Issız Beykoz sokaklarında

Ulaşılması güç bir çiçekdin
Sânki kayalıklar yamaçlarında
Sana ne yaptımda bıraktın gittin
Terkettin Beykoz sokaklarında

Sevdandır gönlüme derman
Bir şarkısın dudaklarımda
Yazılsa idam-ı ferman
Asılsam Beykoz sokaklarında

Hakan Kılıç

Çanakkale Şehitlerine..

Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,

- Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,

Ne hayasızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle "bu: bir Avrupalı"

Dedirir-yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yahut kafesi!

Eski Dünya, Yeni Dünya bütün akvam-ı beşer
Kaynıyor kum gibi, tûfan gibi, mahşer mahşer.

Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Osrtralya'yla beraber bakıyorsun; Kanada!

Çehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk.
Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk.

Kimi Hindu, kimi Yamyam, kimi bilmem ne bela...
Hani tauna da zuldür bu rezil istila...

Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcut ise hakkiyle sefil,

Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrarı! hayasızcasına,

Maske yırtılmasa halâ bize affetti o yüz...
Medeniyet denilen kahbe, hakikat yüzsüz.

Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbab,
Öyle müthiş ki: Eder her biri bir mülkü harab.

Öteden saikalar parçalıyor afakı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor a'makı;

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o aslan neferin.

Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağımın yaktığı: Yüzlerce adam.

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürtme de yer
O ne müthiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...

Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.

Saçıyor zırha bürünmüş de o namerd eller,
Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller.

Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere,
Sürü halinde gezerken sayısız tayyare.

Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler...
Kahraman o orduyu seyret ki, bu tehdide güler!

Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat iman?

Hangi kuvvet onu, haşa, edecek kahrına ram?
Çünkü te'sis-i ilahi o metin istihkam.

Sarılır, indirilir mevki'-i müstahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer;

Bu göğüslerse Huda'nın ebedi serhaddi;
"O benim sun'-i bediim, onu çiğnetme" dedi.

Asım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.

Şuheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rukü olmasa, dünyaya eğilmez başlar,

Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid'i...
Bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi.

Sana dar gelmeyecek makber'i kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın.

Herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab...
Seni ancak ebediyetler eder istiab.

"Bu, taşındır" diyerek Ka'be'yi diksem başına;
Ruhumun vayhini duysam da geçirsem taşına;

Sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle;
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle;

Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan;
Yedi kandilli Süreyya'yı uzatsan oradan;

Sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına;
Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,

Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırına.

Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultanını Salahaddin'i,

Kılıç Arslan gibi iclaline ettin hayran...
Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;

Sen ki, a'sara gömülsen taşacaksın... Heyhat,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana ağuşunu açmış duruyor son Peygamber.

Otuz Beş Yaş..

Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünüyorsunuz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim:
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar.
N'eylesin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak
Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.

Sessiz Gemi

Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.

ACILARA TUTUNMAK


acı çekmek özgürlükse
       özgürdük ikimiz de
o yuvasız çalıkuşu
        bense kafeste kanarya
o dolaşmış daldan dala
            savurmuş yüreğini
ben bölmüşüm yüreğimi
       başkaldıran dizelere

kavuşmak özgürlükse
       özgürdük ikimizde
elleri çığlık çığlık
           yanyana iki dünya
ikimiz iki dağdan
iki hırçın su gibi
            akıp gelmiştik
buluşmuştuk bir kavşakta
unutmuştuk ayrılığı
yok saymıştık özlemeyi
        şarkımıza dalmıştık
mutluluk mavi çocuk
       oynardı bahçemizde

aramakmış oysa sevmek
özlemekmiş oysa sevmek
bulup bulup yitirmekmiş
          düşsel bir oyuncağı
yalanmış hepsi yalan
sevmek diye birşey vardı
      sevmek diye birşey yokmuş
acılardan artakalan
           işte bu bakışlarmış
kuğu diye gözlerimde
       gün batımı bulutlarmış
yalanmış hepsi yalan
savrulup gitmek varmış
       ayrı yörüngelerde


acı çektim günlerce
acı çektim susarak
şu kısacık konuklukta
deprem kargaşasında
yaşadım birkaç bin yıl
      acılara tutunarak
acı çekmek özgürlükse
    özgürdük ikimizde






Hasan Hüseyin KORKMAZGİL

Ben Sana Mecburum 
      
      ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum

ağaclar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski Istanbul mudur
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun

sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşamüstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor
eski zamanlardan bir cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun

belki Haziran'da mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şileb sızıyor ıssız gözlerinden
belki Yesilköy'de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
belki korsun kırılmışsın telaş içindesin
kötü rüzgar saçlarını götürüyor

ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin.


Atilla İlhan   

(http://www.siirdemeti.com/resimli-siirler/Ask-cemalsureya.jpg)

BEN SENI  SEVDİM YAŞAMAYI AYRILIĞI VE HUZNU GOREREK
HUZUNLERIYLE HEM VAR HEM YOK ALAN SEVGİNİ
AYRILIRKEN BİRLESEN TERKEDERKEN SARILAN CARASİZLİĞİNİ
YILLARIN SUSKUNLUĞUNU YAŞANMAMIŞ AŞKA KATIP SENİ SEVDİM
                               KIRCICECİĞİM       

:bayrak:   :bjk2      :bjk

DENİZ

Ben deniz kenarındaki odamda,
Pencereye hiç bakmadan
Dışardan gecen kayıkların
Karpuz yüklü olduğunu bilirim.

Deniz, benim eskiden yaptığım gibi,
Aynasını odamın tavanında
Dolaştırıp beni kızdırmaktan
Hoşlanır.

Yosun kokusu
Ve sahile çekilmiş dalyan direkleri
Sahilde yasayan çocuklara
Hiçbir şey hatırlatmaz.

ORHAN VELİ KANIK

DELİ GÖNÜL DEĞME ÇAYDAN BULANMAZ

Deli gönül değme çaydan bulanmaz
Coşarsa dalgası kendinden olur
Derdsiz aşık diyar diyar dolanmaz
Gezdirir kavgası kendinden olur

Gönüle delidir demiştik baştan
Üşenmez borandan ıslanmaz yaştan
Boğulmaz denizden yenmez ateşten
Ateşi kor közü kendinden olur

Gönül bir deryadır dalgası dinmez
Her güzele meyil verip dost denmez
Taşıma su ile değirmen dönmez
Dökülür çarka su kendinden olur

Yüce dağlar ova gibi düzlenmez
Veysel muhannetten kerem gözlenmez
Tilki gölgesine arslan gizlenmez
Yiğidin gölgesi kendinden olur

AŞIK VEYSEL

KARA TOPRAK

Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır.
beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü istediğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır

Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi
Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır

Adem'den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyve bitirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır.

Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır

İşkence yaptıkça bana gülerdi
bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır.

Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bir dileğin varsa iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bütün kusurumu toprak gizliyor
Melhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır.

Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.

AŞIK VEYSEL

Çanakkale Geçilmez Geçilmez...

Bütün dünya bir oldu üzerimize geldiler,
Biz Türk Milletiyiz, bakın nasıl yenildiler,
Çanakkale geçilmez, geçilmez bildiler,
Bütün dünya bir oldu üzerimize geldiler,


Çanakkale geçilmez, geçilmez bildiler,
Çekirge sürüsü gibi üstümüze geldiler,
Biz de pek çoktur, Seyit Çavuş gibiler,
Biz Türk Milletiyiz, bakın nasıl yenildiler...
 
Yusuf Önder Bahçeci

 

Çanakkale Şehitlerine


Onsekiz Mart günü tarihe geçti,
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!
Onbinlerce düşman Ceddime hiçti,
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

İngiliz yurduma göz dikmiş meğer,
Fransız halkıma hiç vermez değer,
Türk Milleti buna boyun mu eğer?
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Hileyle anzak'ı sürerler öne,
Dualar ediyor Fatmayla Döne!
Kurşunlar yağıyor hemen her yöne,
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Soluyormuş düşman öfke burnunda,
Bırakmaz Bayrağı süngü karnında!
Mehmetçik And içmiş Arıburnu'nda,
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Bir gülle yolladı Mehmet Onbaşı,
Düşman gemisini sardı telaşı,
Sorraım size; bu neyin savaşı?
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Bitse de rengarenk ot çayırında,
Şehitler yatıyor bak bayırında!
Anafartalar'da, Conkbayırı'nda,
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Geçmez vatanından, geçer aşından,
Vurulmuş yatıyor Ya Rab başından!
'Şehittir' yazıyor mezar taşından!
Bir destan yazıldı Çanakkale'de!

Abbas YURT

Alıntı yapılan: Adriano 1903 - Şubat 14, 2007, 18:30:50
Çanakkale Şehitlerine..

Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,

- Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,

Ne hayasızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle "bu: bir Avrupalı"

Dedirir-yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yahut kafesi!

Eski Dünya, Yeni Dünya bütün akvam-ı beşer
Kaynıyor kum gibi, tûfan gibi, mahşer mahşer.

Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Osrtralya'yla beraber bakıyorsun; Kanada!

Çehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk.
Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk.

Kimi Hindu, kimi Yamyam, kimi bilmem ne bela...
Hani tauna da zuldür bu rezil istila...

Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcut ise hakkiyle sefil,

Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrarı! hayasızcasına,

Maske yırtılmasa halâ bize affetti o yüz...
Medeniyet denilen kahbe, hakikat yüzsüz.

Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbab,
Öyle müthiş ki: Eder her biri bir mülkü harab.

Öteden saikalar parçalıyor afakı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor a'makı;

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o aslan neferin.

Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağımın yaktığı: Yüzlerce adam.

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürtme de yer
O ne müthiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...

Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.

Saçıyor zırha bürünmüş de o namerd eller,
Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller.

Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere,
Sürü halinde gezerken sayısız tayyare.

Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler...
Kahraman o orduyu seyret ki, bu tehdide güler!

Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat iman?

Hangi kuvvet onu, haşa, edecek kahrına ram?
Çünkü te'sis-i ilahi o metin istihkam.

Sarılır, indirilir mevki'-i müstahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer;

Bu göğüslerse Huda'nın ebedi serhaddi;
"O benim sun'-i bediim, onu çiğnetme" dedi.

Asım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.

Şuheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rukü olmasa, dünyaya eğilmez başlar,

Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid'i...
Bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi.

Sana dar gelmeyecek makber'i kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın.

Herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab...
Seni ancak ebediyetler eder istiab.

"Bu, taşındır" diyerek Ka'be'yi diksem başına;
Ruhumun vayhini duysam da geçirsem taşına;

Sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle;
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle;

Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan;
Yedi kandilli Süreyya'yı uzatsan oradan;

Sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına;
Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,

Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırına.

Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultanını Salahaddin'i,

Kılıç Arslan gibi iclaline ettin hayran...
Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;

Sen ki, a'sara gömülsen taşacaksın... Heyhat,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana ağuşunu açmış duruyor son Peygamber.

Mehmet Akif Ersoy

UYAN

Baksana kim boynu bükük ağlayan?
Hakk-i hayâtın senin ey Müslüman!
Kurtar o biçâreyi Allah için.
Artık ölüm uykularından uyan!

Bunca zamandır uyudun, kanmadın;
Çekmediğin kalmadı, uslanmadın.
Çiğnediler yurdunu baştan başa,
Sen yine bir kerre kımıldanmadın.

Ninni değil dinlediğin velvele...
Kükreyerek akmada müstakbele
Bir ebedî sel ki zamandir adı;
Haydi katıl sen de o coşkun sele.

Karşı durulmaz cereyan sîneçâk...
Varsa duranlar olur elbet helâk.
Dalgaların anlamadan seyrini,
Göz göre girdâba nedir inhimâk?

Dehşet-i mâziyi getir yâdına;
Kimse yetişmez yarın imdâdına.
Merhametin yok diyelim nefsine;
Merhamet etmez misin evlâdına?

"Ben onu dünyaya getirdim..." diye,
Kalkışacaksın demek öldürmeye!
Sevk ediyormuş meğer insanları,
Hakk-ı übüvvet de bu câniliğe!

Doğru mudur ye's ile olmak tebah?
Yok mu gelip gayrete bir intibah?
Beklediğin subh-ı kıyamet midir?
Gün batıyor sen arıyorsun sabah!

Gözleri mâziye bakan milletin,
Ömrü temâdisi olur nekbetin.
Karşına müstakbeli dikmiş Hudâ,
Görmeye, lakin daha yok niyyetin!

Ey koca Şark! Ey ebedî meskenet!
Sen de kımıldanmaya bir niyyet et.
Korkuyorum Garb'ın elinden yarın,
Kalmıyacak çekmediğin mel'anet.

Hakk-ı hayatın daha çiğnenmeden,
Kan dökerek almalısın merd isen.
Çünkü bugün ortada hak sahibi,
Bir kişidir: "Hakkımı vermem!" diyen.
 


Mehmet Akif ERSOY

çanakkale kahramanları

Malım, mülküm
Eşim, dostum
Yarim demediniz
Hiç tereddütsüz
Gidip can verdiniz
Elimde bardağım
Çayımı rahat içebiliyorsam
Çünkü siz orda öldünüz
Daha onbeşinde, onaltısında
Kurşunlara yürüdünüz
Helal edin hakkınızı
Yapabildiğim tek şey bugün
Bir Elhamla, iki damla gözyaşı
Ruhunuz şadolsun
Çanakkale Kahramanları

Ayşe Adlım

ÇANAKKALE

Övün ey Çanakkale, cihan durdukça övün!
Ömründe göstermedin bin düşmana bir gün.
Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün,
Başına yüz milletin birden üştüğü yersin!

Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla.
Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.
Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla,
Neferin ordularla boy ölçtüğü yersin!

Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden,
Koştu senin koynundan çıkar çıkmaz evinden.
Sen onların açtığı bayrağın alevinden,
Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!

Toprağından fazladır sende yatan adamlar,
Irmağın kanla çağlar, yağmurun kanla damlar.
O cenkten armağandır sana kızıl akşamlar,
Sen silahın inançla son sövüştüğü yersin!

Bir destana benziyor senin bugünkü halin.
Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.
Övün ey Çanakkale, ki sen Mustafa Kemal'in,
Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!

Faruk Nafiz Çamlıbel

ÇANAKKALE'DE RUHLAR

Gurbette geçen yolculuğum üç aya vardı
Etrafımı çepeçevre saran sanki duvardı
Olmuştu büyük, süslü şehirler bana zindan
Dünyayı gözüm görmedi yurt hastalığından.

Döndüm; bu yeşil tablo uzaklarda belirdi:
Bir gün vapur aheste Çanakkale'ye girdi.
Tuttum, ona hürmet ederek şapkamı elde:
Durmuştu o kaç devlete; gaziydi bu belde...

Türk bayrağının ufkuma ilk doğduğu gündü:
Maydos'ta ateş külleri halinde göründü.
Ben sarhoş olurken Boğaz'ın manzarasından,
Bir abide yükseldi ağaçlar arasından.

Baktım, bu, şehitlikte dikilmiş bir anıttı;
Daldım... Bu anıt neş'emi bir anda dağıttı:
Vaktiyle bu yerlerde ölen gençleri andım,
Dağlandı içim, ben de bakarken yaralandım.

Akşamdı. Sararken eriyen dağları sisler,
Sandım geliyor eski siperlerden akisler,
Canlandı savaş, kan dolu bir perde çekildi.
Birden o şehit ruhları karşımda dikildi.

Karşımda dirilmiş, dile gelmiş gibi durdu.
Hiç ummadığım bir nefer isyanla kudurdu:
- Ben evde ölenlerle bugün bir mi tutuldum?
- Ben yurt için öldüm, niye erken unutuldum?

Haklıydı. Ararken utanıp kaçmaya bir yer,
Tutmuştu elimden beni bir koç yiğit asker:
- Git annemi gör, sor ki perişan mı oğulsuz,
- Git, koyma hiç olmazsa onun sırtını çulsuz.
- Ver, Tanrı için yoksula bir lokmacık ekmek,
- Aç karnına güçtür bu kadar mihneti çekmek...

Yaşlar akadursun bu şikayetle gözümden,
Bir genç adam yaklaştı: Vurulmuştu yüzünden,
Delmişti temiz alnını kurşun... Yere çöktü,
Kanlar sızıyorken yarasından, derdini döktü:

- Hiç yoktu sebep... Cenge sürenler bizi kimdir?
- Köylerde kalan bir çocuğum var, ki yetimdir...
- Parçaydı canımdan, iki yıllık güneşimdi,
- Git bak... O şehit oğlu sürünmekte mi şimdi?

Kalbim eriyip düştü gözümden iki damla,
Ben hasbıhal ettim daha dertli bir adamla, meyus dedi:
- Jandarmayı buldum düğünümde,
- Gittim o sabah askere en zevkli günümde.
- Bir haftada bahtım beni Kumkale'ye attı,
- Ettikti hücum; dört bir yanı süngü kuşattı,
- Dul kaldı karım böyle... Unutmam onu asla..

Ruhlar çekilip gitti; içim doldu bu yasla,
Yattım, gece rüyada fakat mahşeri gördüm,
Bir harbe sebepsiz atılan Enver'i gördüm;
Baktım ki, azaplar çekerek kıvranıyordu,
Etrafını sarmıştı alevler, yanıyordu...

NECDET RÜŞDÜ

ÇANAKKALE

Basma, sahilleri hep insan eti
İkiyüzbin ölünün iskeleti
Basma, ta Ankara'dan tut da Van'ın
Yıkılan na-mütenahi yuvanın
Canlı enkâzı olan evladı
Bu sevahilde geçen yıl kanadı
Kan dolar, basma ayak izlerine;
Çürüyen göğsünü toprak yerine
Koyarak, ezme ölen kardeşinin,
Bir avuç yer ne kadar çok kişinin
Koludur, sinesidir, gövdesidir
Mahv ve isbat ile müsveddesidir.
Bu cesetler yazılan tarihin;
İçi, deşsek, o sütûr-i siyehin
Ufacık, körpe kemiklerdir hep,
Kalmamış, medrese, mesken, mekteb
Hepsi evladını dökmüş buraya;
İkiyüzbin ölünün bir yaraya
Benzemiş milletimin göğsünde!
Bunu, kabil mi ki göz görsün de,
Yine artık medeniyek denilen;
Kana lezzetle bakan; kabre gülen;
Evlerin çırpınan enkazından
Zulme udvane saraylar dağıtan;
Yapacak tiğ arayan, tâc arayan;
Başka ma'budu yıkan, fazla satan;
Nuru boğsam diye eb'adı aşan;
Ateşin gayzını teşyi'a koşan;
Gezse fosfor gibi medfende gezen;
Dursa medfeni gibi lakin rehzen;
"Öl" deyip her ölenin annesine
Demirin satvet-ı mel'unesine
Dayanıp ufka tahakkümle bakan;
Eli kan, sinesi kan, cephesi kan
Heymil-i vahşete "lanet"... Demesin
"Bu mu ya Rab, medeniyet?" Demesin.
Bu mudur az diye durmada hukuk
İsteyen Hakk-i behâyimde hukuk.
Eli, ati için, alamı silib,
Başı bir gûş-i tahassük kesilib
Dinleyen sine-i a'sarı bu mu?
Bu mu evvel yıkarak mevhûmu
Sonra iclas ederek sâbiteyi
Sonra inkar eden ondan öteyi?
Düşüün cephesi üstündeki için
İşte topraktaki bir çizgi için
O büyük nur, o mutantan unsur
Denilen meş'ale, gerçek, bu mudur?
Bu mu aydınlatacaktır yarını;
Silerek nur ile gözyaşlarını?
Bu büyük kizbi ederken tashih
Şu küçük yerde yatan bu tarih
Demir a'sabını ki ey taş heykel
Titretir belki derim artık gel
Gel o tarihi bu topraklara sor;
İkiyüzbin bu kadar cild ediyor


MİDHAT CEMAL

Gün o gündü

ne çok eskidi düşler ufak adımlarla
ne çok sonbahar
dündü yüreğimizin bir taka gibi çırpınışı
akan günde aç açık
terleyen avuçlarımızın şarkılarını mırıldandığımız
kavrulan yazı
umursamadığımız kışı
devrimi sevdayı barışı
sözlerimiza bayrak ettiğimiz gündü

ne çok eskidi yeminler ufak yalanlarla
ne çok döneklik
dündü karanlıktan hesap sorduğumuz
kahırlı gecelere boşverip ay ışığında
sorgülanan ömürleri güneşe verdiğimiz
yüreklere kazınan bir sevdaydı bağımsızlık
altıncı filo'nun yüzüne tükürdüğümüz gündü

ne çok eskidi yurtseverlik uzak pazarlarda
ne çok dolar
ne çok hainlik
dündü çanakkale anafartalar
ve o 'mavi gözlü dev'
sömürgeciye karşı haykırdığımız gün
dündü
dündü
gün o gündü

Gülce

Ucurumun kenarındayım Hızır
Bir dilber kal'asının burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avucunda
Kaldım parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgar yetecek
Ha itti beni ha itecek

Uçurumun kenarındayım Hızır
Cihan hazır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır

Uçurumun kenarındayım Hızır
Güzelliğin zülme çaldığı sınır
Başım döner, beynim bulanır
El etmez
Gel etmez
Gülce'm uzaktan dolanır

Uçurumun kenarındayım Hızır
Gülce bir davet
Mecaz degil
Maraz degil
Gülce bir afet
Peri degil
Huri degil.
Gülce bir beyaz zehir
Gülce en vahim haz
Buram buram zehir
Yâr gözünde infaz
Bir gamzelik rüzgar yetecek
Ha itti beni ha itecek
Güzelliğin zülme çaldığı sınır

Uçurumun kenarındayım Hızır
Ben fakir
En hakir
Bin taksir
Ateşten
Kalleşten
Mızrakla gürzden
Dabbet-ül arz dan
Deccalden
Yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen ben
Tir tir titriyorum Gülce'den
Ödüm patlıyor Gülce'ye bakmaktan
Nutkum tutuluyor
Ürperiyorum
Saniyeler gözlerinde birer can
Her saniyede bir can veriyorum...
 
Ömer Lütfi Mete

 


Sen İstanbul Kokardın

Martıların gözlerinden dinledim
İstanbul'un boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim
Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim

Göklerden hicran yağdı, İstanbul'lu bir geceydi
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın

Sevda dediğin gülüm bir busedir dudağımda
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...
Utanır, intihar ederdi ölüm,
Hayata rest çekip ağladığımda,
Korkak gibi, tutsak gibi, yaşanmamış an gibi...
Ben lal olmuş bülbülüm, sen deli gülsün bağımda
Toprak gibi, yaprak gibi, candan özge can gibi
Kuş uçmaz kervan geçmez dağımda,
Kah aşkı yağan kar tanesi
Kah Leyla tüten rüzgardın
Zambak gibi leylak gibi,
Sigaramda duman gibi
Sevdiceğim, sen İstanbul kokardın

Dayadım ondörtlüyü İstanbul'un şakağına
İstediğim gül içmekti gözlerinden bir yudum
Seni sordum gündüzlerce bu şehrin her sokağına
Söylemedi, inat ettim gece seni uyudum

Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir, şahittir denizle gece
Sensizken, İstanbul'da bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı, ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun, ölüm geldi ölmedim
Ağladım yüreğimde sen, sende divane İstanbul
Aşkından hatıra dedim göz yaşımı silmedim
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim

Gözlerimden dökülen yaş denizi ıslatıyor
Sevda kilim, hasret nakış, gönül derdi dokuyor
Çatlayası deli yürek 'sen sen' diye atıyor
Oy gece gözlüm oy, İstanbul SENİ kokuyor
 
Serdar Tuncer

MÜSLÜMANLIK NERDE BİZDEN GEÇMİŞ İNSANLIK BİLE...



"Kim Müslümanların derdini kendine mâl

etmezse onlardan değildir" (Hadîs-i Şerif)





Müslümanlık nerde, bizden geçmiş insanlık bile...

Âlem aldatmaksa maksat, aldanan yok, nâfile!

Kaç hakikî Müslüman gördümse: Hep makberdedir;

Müslümanlık, bilmem amma, galiba göklerdedir!

İstemem dursun o pâyansız mefâhir bir yana...

Gösterin ecdâda az çok benzeyen bir kan bana!

İsterim sizlerde görmek ırkınızdan yâdigâr!

Çok değil ancak! Necip evlâda lâyık tek şiâr.

Varsa şayet, söyleyin bir parçacık insâfınız:

Böyle kansız mıydı – Hâşâ – kahraman eslâfınız ?

Böyle düşmüş müydü herkes ayrılık sevdâsına?

Benzeyip şîrâzesiz bir mushafın eczâsına,

Hiç görülmüş müydü olsun kayd-ı vahdet târumâr?

Böyle olmuş muydu millet can evinden rahnedar?

Böyle açlıktan boğazlar mıydı kardeş kardeşi?

Böyle adet miydi, bî-pervâ, yemek insan leşi?





Irzımızdır çiğnenen, evlâdımızdır doğranan!

Hey sıkılmaz! Ağlamazsan, bâri gülmekten utan!...

"His" denen devletliden olsaydı halkın behresi:

Pâyitahtından bugün taşmazdı sarhoş nâ'rası!

Kurt uzaklardan bakar, dalgın görürmüş merkebi,

Saldırırmış ansızın yaydan boşanmış ok gibi.

Lâkin aşk olsun ki, aldırmaz da otlarmış eşek,

Sanki tavşanmış gelen, yahut kılıksız köstebek!

Kâr sayarmış bir tutam ot fazla olsun yutmayı...

Hasmı, derken, çullanmışlar yutmadan son lokmayı!..





Bir hakikattir bu, şaşmaz, bildiğin üslûba sok:

Hâlimiz merkeple kurdun aynı, asla farkı yok.

Burnumuzdan tuttu düşman, biz boğaz kaydındayız!

Bir bakın: Hâlâ mı hâlâ ihtiras ardındayız!

Saygısızlık elverir... Bir parça olsun arlanın:

Vakit çoktan geldi, hem geçmektedir arlanmanın!

Davranın haykırmadan nâkûs-ı izmihlâliniz...

Öyle bir buhrâna sapmıştır ki, zirâ haliniz:

Zevke dalmak şöyle dursun, vaktiniz yok mâteme!

Davranın, zîra gülünç olduk bütün bir âleme,

Bekleşirken gökte yüz binlerce ervâh, intikam;

Yerde kalmış, naşa benzer kavm için durmak haram!

Kahraman ecdâdımızdan sizde bir kan yok mudur?

Yoksa: İstikbâlinizden korkulur, pek korkulur!

m.akif ersoy

ADAM GİBİ



Ben seni hiç sevmedim ki

Durgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim

Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim

Birde yıldızları sevdim

Eylül akşamlarında gelip,

Gözlerinde tutulan.

Ben seni hiç sevmedim ki

Beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim

Kurşunları sevdim beni vurduğunda

Ağlamayı sevdim unuttuğunda

Yalnız olduğumu anladığımda

Ayakta kalmamı sevdim

Yıkılmamı sevdim seni hatırladığımda

Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği

Su gibi özledim Temmuz güneşinde sesini

İkindide yağmur gibi

Geceleyin yağan yağmur gibi sevdim seni sevdiğimi

Ben seni hiç sevmedim ki

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim

Menekşeyle konuşmanı

Nisan'a hatırlatmanı

Baharın bir adının da yalnızlık olmadığını

Düştüğün zaman kanayan yaralarını

Ve tuhaflığını üşüdüğün zaman

Sakız satan çocukları

Yeni çıkan şarkıları

Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe

Ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte

Ben seni hiç sevmedim ki

Bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine

Bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde

Alemin ortasında, kimsesizliğin sesinde

Buğusunda sabahın, acımasızlığında ahın

Ağlayan yüzünde İsa'nın

Ferahlatan gücüyle duanın

Korkutan yanıyla nar'ın

İncenin, zeytinin ve kalbin üstüne

Gülün üstüne

Tutunduğum umudun üstüne

Korkunun üstüne

Hep senin üstüne, hep senin üstüne

Ben seni hiç sevmedim ki

Gittiğin zaman gitmeni sevdim

Evreni sevdim geldiğin zaman

Kalmanı sevdim

Korkuyordum sana alışmaktan

Yine de sevdim gülümsemeyi

Mendilimi sallarken, seni götüren trenin arkasından

Kırlara ilk kar düştüğü zaman

Ölümünün ne güzel olduğunu sevdim

Seni içimde öldürdüğüm zaman

Ben seni hiç sevmedim ki

Durgun akşamlarda söylenen şarkı neyse

Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim

Birde yıldızları sevdim

Eylül akşamlarında gelip,

Gözlerinde tutulan.

Düştüğün zaman kanayan yaralarını

Ve tuhaflığını üşüdüğün zaman

Sakız satan çocukları

Yeni çıkan şarkıları

Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe

Ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte

Ben sevdim mi adam gibi severim

ibrahim sadri






 

 

ONYEDİ YAŞIM GİBİ



Sen benim onyedi yaşımsın,

Deli çağımsın...

Sen benim ayakkabılarımın arkasına ilk basışımsın .

İlk cigaram, ilk ıslığım, ilk kızgınlığım, ilk aldanışımsın.

Sen benim ilk ütülü beyaz gömleğim ,

İlk şiirim, ilk kavgam ,

Yaşamı ilk farkedişimsin .

Sen benim onyedi yaşımsın...



Yazlık sinemanın kapısında saçları taralı bir oğlan.

Cebinde iki gazoz parası

Gönlüne tarifsiz rüzgarlar dolan .

İki film bu akşam,

Birinde Yılmaz Güney oynuyor, birinde Fikret Hakan.

Bak Suat Sayın söylüyor cızırtılı plaktan:

'...Rüyadır gördüğün bütün düşler ,

Gözlerin aklımı perişan eyler ,

Aşk masalından şarkılar söyler ,

Beni hülyalara salan gözlerin ...'

Yazlık sinemanın kapısında saçları taralı bir oğlan ,

Bir külah çekirdeği, mangal gibi yüreği var, bilesin...



Sen benim onyedi yaşımsın,

Deli çağımsın...

Aynaya ilk bakışım ,

Babamla ilk kavgam,

Evden ilk kaçışımsın.

Serçeleri sevdimse senden,

Minibüslerde muavinlik ettiysem.

'Bir Teselli Ver'i dinlediysem Orhan Gencebay'dan,

Emirgan'da çay içtiysem,

Tophane'de sabahçı kahvelerini öğrendiysem ,

Nerden bildiysem şiirlerini Ümit Yaşar'ın,

Pazar sabahları kapının önünden geçtiysem,

İçimdeki kıpır kıpır bu soluk nereden ...





Sen benim onyedi yaşımsın,

Deli çağımsın...

Okulu ilk asışım,

İlk kez birine gümüş kolye alışımsın.

Sen benim ilk sakarlığım, ilk tuhaflığım, ilk yakalanışımsın.

Sen benim onyedi yaşımsın...





Mahallenin delikanlısı,

Elleri ceplerinde, dudağında ıslığı,

Başında kavak yelleri.

Şarkılar mırıldanıyor.

'Zalimin zulmü varsa sevenin Allahı var' yeni çalıyor 45lik plaklardan.

Hayri Şahin ortalığı kavuruyor.

Mahallenin delikanlısı,

Cebinde iki gazoz parası.

Yüreğinde garip bir pıtırtı

Alışmaya çalışıyor sana alışmaya.

Akşamları işportaya çıkıyor,

Bir defter, bir kalem, bir de çakı alana aynayı bedava veriyor.

Yani günler geçiyor onyedi yaşının bütün tadıyla ...





Sen benim onyedi yaşımsın,

Deli çağımsın...

İlk maça gidişim, Cemil Turan'ı ilk seyredişim, ilk sevincimsin.

Ben anamın muskasını nasıl astıysam göğsüme öyle güvendiğimsin.





Sabahları eskici geçiyor kapıdan

Karşı komşu Nafile Teyze bakkaldan ekmek istiyor

Çocuklar top kovalıyor mahallenin arsasında

Bir bakıyorum cama da iki güvercin konuyor iyi mi,

Herşey güzel oluyor.

Bu hengame nasıl yakışıyorsa İstanbul'a bana da aşk öyle yakışıyor.

Anam koş kapa diyor muslukları,üç gündür akmayan sular geliyor.

Ben onyedi yaşındayım, hayat benden yana duruyor ...





Sen benim onyedi yaşımsın,

Deli çağımsın...

Sen benim ayakkabılarımın arkasına ilk basışımsın.

İlk cigaram, ilk ıslığım, ilk kızgınlığım, ilk aldanışımsın.

Sen benim ilk ütülü beyaz gömleğim,

İlk şiirim, ilk kavgam, yaşamı ilk farkedişimsin...





Sen benim onyedi yaşımsın,

Sen benim, sen benim, sen benimsin.

Sen benim herşeyimsin.

Hiçbirşeyimsin, hiçbirşeyimsin ...


ibrahim sadri

HANİ BENİM GENÇLİĞİM NERDE..



Hani benim gençliğim nerde

Bilyelerim topacım

Kiraz ağacı altında yırtılan gömleğim

Çaldılar çocukluğumu habersiz.



Penceresiz kaldım anne

Uçurtmam tellere takıldı

Hani benim geçnliğim nerde.



Ne varsa bu gençliği yakan

Ekmek gibi aşk gibi

Ne varsa güzellikten yana

Bölüştüm büyümüştüm.



Bu ne yaman çelişki anne

Kurtlar sofrasına düştüm

Hani benim gençliğim nerde.



Hani benim sevincim nerde

Akvaryumum kanaryam


yusuf hayaloğlu

 

GERİDE KALDIN SEN



Devrilip gidiyorum işte

Geride kaldın sen...



Aşınmış sevdalar gibi

Yıpranmış postallar gibi

Lime-lime, yarasız

Geride kaldın sen...



Kaprislerinle, nazlarınla

Bakışlarınla, sözlerinle

Tutulmayan vaatler gibi

Harcanmış saatler gibi

Tek başına, kararsız

Geride kaldın sen...



Buraya kadarmış güzelim

Boynumda bıraktığın diş izi

Bitmez sandığın aşk denizi

Buraya kadarmış.



Vedalaşmak isterdim oysa

Klasik bir film öyküsü gibi

Ellerini tutup usulca

Son bir kez öpmek isterdim

Kendimi mazur gösterip

Masum ve mağrur bir duruşla

Her şeyi kadere yıkmak isterdim.



Ne gerek var oysa

Yürümeyen birtakım şeylerin

Nedenlerini tartışmaktansa

Asla yürümeyeceğini anlayıp

Bunu hiç konuşmamak

Daha bir yiğitçe değil mi?



Süzülüp gidiyorum işte

Bela olmadan

Yoluna çıkmadan

Hesap filan sormadan

İncitmeden, acıtmadan...



Bir bileti yırtar gibi

Bir kabuğu atar gibi

Sıyrılıp gidiyorum işte

Geride kaldın sen...



Bir tren penceresinden

Akıp giden bozkırın

Ortasında bir kuru ağaç gibi

Geride kaldın sen...


yusuf hayaloğlu

Akşamin kizilligi devreder
Özlemini, bir başinayken tüm duygularim
Yargılar beni anılar
Hatırladıkça seni.
Özlerim,
Sensiz hiçbir zaman olmadı
Bundan sonra da olmayacak
Gibi gelir bana.
Hasretin yakar bedenimi
Ve şarkin
Kanayan bir gül gibi
Düşer dudaklarina.
Toprak gibi
Annem gibi
Çocukluğum gibi
Özledim seni.......

Gökhan kardeşim öperim gözlerinden
Cradle değil :)

Denizin en derinliklerine
Çok uzak diyarlardayım
Hiç durmadan hep koşuyorum
Ama sana bir türlü varamıyorum.

Gökyüzü şahidim oldu aşkıma
Güvercinlerse habercisi
Güvercinlerle sana yollamak istiyorum
Ama aşkımı taşıyacak kadar büyük güvercin bulamuyorum.

Zindanlardayım geceleri
Lanet ediyorum sensizliğe
Seviyorum ama haykıramıyorum
Lanet ediyorum sessizliğime.

Aşkım için herşeyi yaparım
Göl gibi sakin it gibi sadığım
Seni çok ama en çok seviyorum
Bilmem ki bunu sana daha nasıl anlatayım.

Düşüyorum gökyüzünden
Yalnız bir su damlasyım
Sense engin bir deniz
Bas beni bağrına aşkım ben geliyorum.

Hasrete sözüm yok beklerim
Sonunda kavuşacağımızı bilseydim
İntizar konmasın aşkımızın adı
Gülle bülbül gibi kavuşmadan ölmeyelim.

Saçlarının siyahına
Gözlerinin karasına
Adaklar kesilir canlar feda olunur
Seviyorum der gibi bi bakışına.

Gözlerine bakmaya dayanamıyorum
İzlemeye kıyamıyorum o güzel yüzünü
Zor geliyor bana senden ayrı kalmak
Eğer sende istiyorsan
Aşkım de susma de konuş de yeter...


Sınıf arkadaşım yazmıştı geçen sene.
Çok güzel...
Kırmızı olanlara dikkat.

GİBİ

Karanlık odamda webcam in led ışığı gibi,
Sende doğdun geceme bir güneş gibi.

Mouse a her tıkladığımda gelen click sesi gibi,
Aldığım her nefeste düşünüyorum seni.

Klavyede bastığım tuşlar değişmez oldu,
Her basışımda SENİ SEVİYORUM çıkıyor.

Monitöre uzun baktığımda gözlerimin yanması gibi,
Sensiz gecelerde yüreğim yanıyor.

Virüs yemiş yaralı PC gibiyim,
Antivirüsümü arıyorum adı sende saklı.

Harddiskimin her yerine seni kaydettim,
Ram belleğim hep seninle dolu.

Fişi çekilince kapanan PC gibiyim,
Seni göremediğim zaman hiç bi işe yaramayan.

Sende görüyorsun ne durumda olduğumu,
Sensiz bozuk ekran kartı gibiyim renksiz ve soluk.

Sen gelirsen coşar anakartım,
Senle hızlanırım koparım, çift çekirdek centrino gibi çalışırım.

Bekliyorum gelmeni kopan neti bekler gibi,
İnşallah kabul edersin sana sorduğum çıkma teklifini.

Yukardaki şiiri yazan arkadaş yazmıştı bunuda
Son mısrasını batırmış ama eğlenceli bir şiir :)

Rüzgarlarda hasretinle ne ateşi yaktımda
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi

Sense araya korkular koydun
Yasaklar koydun
Bitmez tükenmez engeller koydun

Şimdi nerdesin die sorma sakın bana
SEN ÇAĞIRDIN DA BEN GELMEDİM Mİ

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara
Bu kasvetli akşamlara
Ağlamazdım gidenlerin ardından
Üzülmezdim ayrılanlara

Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına otobus durakarına
Usluydum masum çocuklar gibi
Delirmezdim, savrulmazdım, küfretmezdim
Hele ölmeyi, hele ölmeyi hiç istemezdim

Adı sevda ise bu cehennemin
Şimdi soruyorum sana
SEN YAKTIN DA BEN YANMADIM MI

Biliyorsun bütün korkularına arka cıktım OLMADI
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına OLMADI
Dağlara merdiven dayadım OLMADI
Sevdim olmadı, yandım olmadı, taptım olmadı

Artık benden pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes
Nasılsa gidiyorsun
Arkanda ağlayan bir çift göz, yıkılmış bir dağ
Paramparça bir yürek görmek istemiyorsan

Çek silahı, daya alnıma
Titrersem namerdim
SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ

Aynı arkadaş yazdı.

Gizli aşığınım ben yüzüme bakmasan da,
Sevdi diye gönlümden soracak hesap mı var ?
Kaderimde olmasan, fallarda çıkmasan da
Bu kadar anlayışsız olmana icap mı var ?

Sebepsiz gülüşümü,çekinmeden sözümden,
Çiçek koparır gibi hınçla kopar yüzümden!..
Cehenneme de gitsem takip eyle izimden,
Atlas gözlerin kadar korkulu azap mı var?

Dostluğunu eller mi benden kıskanacaktı?
Gidişin ümidimi yarı yolda bıraktı...
Sevdanın pınarları coştu, meçhule aktı,
Söyle senin kalbinde derin bir girdap mı var?

Can atsam da burada ismini haykırmaya,
Vermediğin kalbini korkuyorum kırmaya .
Merak etsen de beni,başlasan da sormaya,
Gizli âşığınım ben,soracak ahbap mı var?

kimin yazdığını bilmiyorum ama çok güsel bir şiir

AYDINLIK NEYİN OLUYOR SENİN?

aydınlık neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mı
beni bulur bulmaz gözlerin
şimşek çakıyorum yalan mı
yüzünde yalazını gezdirdiğin
saçlarından tutuşmuş orman mı
akla ziyan bir şey elektriğin

ayışığı mavisi dudaklarından mı
o ışık zenginliği mi giyindiğin
uzay tozları mı yıldızlardan mı
elime dokunduğu an elin
güneşler açıyorum sahi ondan mı
aydınlık neyin oluyor senin

ATTİLA İLHAN

AYSEL GİT BAŞIMDAN

Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum.
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.

Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
Yanlış şehirlere götürür trenlerim.
Ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
Acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.

Sevindiğim anda sen üzülürsün.
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
Sakın başka bir şey getirme aklına.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...

ATTİLA İLHAN

SEN YOKSUN

sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harika bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım

ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgar karşı sahilden

fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz
havada kanat sesleri
ve çılgın kokular

deniz yok
yıldızlar uzaklaşıyor
ben yine yalnız kalıyorum
istanbul minareler kaybolmuş
sen yoksun

ATTİLA İLHAN

Sadece sen vardın aklımda
Yağmurlu bi hasret akşamında
Seni düşündüm ve yürüdüm
Sadece yürüdüm
Kaldırımı bile olmayan çamurlu yollarda
Aşk insanı ya güldürür ya öldürürmüş
Sanırım ben ölenlerdenim
Birde öldürenler varmış
Sanırım sen onlardansın
Hiç mi sevemezdin
Değmezmiydi denemeye
Değmezmiydi uğrunda ölene
Değmezmiydi bir kez olsun aşk gemisine
Onun sağ koluna girip binmeye
Ama olmadı sen istemedin beni
Benim yerime bir başkaının kolunda
Bir başkasıyla bindin o gemiye
Ben ise hala limanda
Ve hala aşık gözümde yaş içimde acı
Ve birde hasret var üreğimde
Her geçen gün eriyorum
Resmine bakıp hayal eiyorum
Seni beni ve ikimizi
Ama sonra gerçkler geliyor aklıma
Ve yine ağlıyorum
Yalnız kaldığım bu limanda
İşte gene karanlık çöktü akşam oldu
Yine yağmur yağıyor
Keşke düşen damlaları sayabilseydin
Çünkü her düşen damla seni sevdiğimi anlatıyor
Unutup neyse demeyi
Sil baştan yapmayı istiyorum
Ama olmuyor, olmuyor, olmuyor
Çünkü
Aklımda hep sen gözlerimde hayalin
Ve yüreğimde bıraktığın sevgi kırıntıları
İzin vermiyor bana seni silip atmyayı
Sen kelimelere sığmayacak kadar güzel
Şiirlerle anlatılamayacak kadar GİZEMli
Belki sen imkansızsın bana
Ama hala bir umut bekliyorum;
Belki anlarsın bügün sende
Çoooook geç olmuş olsada


                                  By MuStİ

Gerçek sevmek yar deyip yardan yara almaktır...

Oysa seni sevmiştim ben
Ardında hayallerimi kendimi ve herşeyimi unutarak
Oysa sana ölürdüm ben
Ne bu can nede bu hayat vardı gözümde
Oysa ne güzel olurdun sen gülünce
Bakmaya doyamazdım o nurlu gül yüzüne
Oysa ne gaddarmışsın sen
Hiç acımadan bırakıp gittin

Nasıl sevdim seni ben bile anlamadım
Batarken güneş sisli boğazın sularına
Verdin kötü haberi bana sen
Nasıl dayanırım diye hiç düşünmeden

Oysa nasıl yandı bu yürek
Yüzüne gülerken bile
Oysa nasıl kan  ağladı bu gözler
Sana hasretle bakarken bile

Sende görmek istedim aşkın tatlı yüzünü
Ama sen bana yaşattın en acısını
Yinede sen üzülme sevdiceğim
Ben oyarım bu aşktaki hatalıyı

Son sözlerim olsun bunlar sana
Bir daha bakmam ardına
Perdeler iner bu oyun bu acı sahnede
Gözlerimse sonsuz ölüm uykusuna

Şimdi senden son bir arzum
Şu aşkın şehidi için son bir dua
Oysa ne de yakışırdı ona
Senle dolu bir dünya...


                       by MuStİ

Her geçen gün eriyorum
Resmine bakıp hayal ediyorum
Seni beni ve ikimizi
Ama sonra gerçekler geliyor aklıma
Ve yine ağlıyorum


Musti
Önünde saygıyla eğiliyorum kardeşim
Varol

gerçek sevmek yar deyip yardan yara almaktır

Bu yar'ları asmak gerek.

Seni Seviyorum Biliyor musun
Seni Seviyorum Görüyor musun
Gönlümün Umudusun
Umudumun Umudusun
Günler Boyu Geceler Boyu
Senle Olsam Bir Ömür Boyu
Seni İstiyorum Biliyorum Ben SENİİ SEVİYORUMM
Sen Sevsen de Sevmesen de
Gönlüme Gelmesen de
Ben Senii Seviyorumm !!

Ben seni severken
Sen yanımda yoktun ki!
Ben seni özlerken
Sen bilmiyordun ki!
Ben seni sensiz sevdim...
Sen yokken bakışların vardı
Beynime kazınmış
Nereye baksam oradaydılar,
Ben seni sensiz sevdim..
Göremesem de, rüyamdaydın,
Sevmesen de, kalbimin derinliklerindeydin
Ve kimse seni oradan çıkaramayacak.
Sen bile!
Ben seni sensiz sevdim...
Sen olmasan da, hayalin vardı,
Sen olmasan da, şarkılar vardı;
Seni hatırlatan...
Sen olmasan da, her dakika aklımdaydın.
Ben seni sensiz sevdim...
Sen olmasan da,yıldızlar vardı,
Sen olmasan da,bulutlar vardı,
Sen olmasan da,günbatımları vardı,
Sen olmasan da,denizler vardı...
Ben seni sensiz sevdim...
Aslında sen hep vardın,
Aynı şehirde,aynı sokakta,
"Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum"ama;
Ben seni sensiz sevdim...
Ne olurdu sende beni sevseydin?
Ne olurdu bu kadar gözyaşı dökmeseydim?
Ama inanıyorum ki sen uyandıracaksın beni,
Hani kıyamet koptuğunda...
Ben seni sensiz sevdim...
Neden sevdim bilmiyorum ama çok sevdim!!!





yazar: bilinmiyor

Seni Seviyorum Biliyor musun
Seni Seviyorum Görüyor musun
Gönlümün Umudusun
Umudumun Umudusun
Günler Boyu Geceler Boyu
Senle Olsam Bir Ömür Boyu
Seni İstiyorum Biliyorum Ben SENİİ SEVİYORUMM
Sen Sevsen de Sevmesen de
Gönlüme Gelmesen de
Ben Senii Seviyorumm !!

deniz söylüyo bunu en sevdiğim şarkılar arasında

Ateş dumansız
Keleş mermisiz
Dert dermansız olmaz

Gün gecesiz
Yıldız hilalsiz
Kader acısız olmaz

Savaş düşmansız
Aşk yarsız
Beşiktaş ÇARŞIsız olmaz

                        SAYGILARIMLA..


                               by MuStİ

.Papatyam elimdesin.
Şimdi avuçlarımın içinde tutuyorum seni!
Şimdi seni kokluyorum öpüyorum eskisi gibi.

Koparamam seni kıyamam, koklarım papatyam.
Pamuk saçlarını unutmadım unutamam papatyam.
Askımsın benim balım tatlımsın papatyam!
Sen benimsin, herşeyimsin canımsın sana kıyamam.

Güneşim gecemsin
Seni herşeyden çok özlüyorum çok!
İnan bana sevgilim
Senden başkasına kalbimde yer yok..

ÂHİRET YOLU



Sokakta sâde bir "âmîn!" sadâsıdır gidiyor:

Mahalle halkı birikmiş, imam duâ ediyor.



Basık bir ev; kapının iç yanında bir tâbût,

Başında çınlayan âvâzı dinliyor, mebhût;



Denildi: "Fâtiha!'; âmîni kestiler bu sefer,

Göğüsler inledi, derken, açık duran eller,



Hazîn alınları bir kerre okşayıp indi;

Deminki zemzemeler bir zaman için dindi.



Duyuldu sonra imâmın nidâ-yı mağmûmu,

Diyordu:

              - Söyleyin Allâh için şu merhûmu,



Nasıl bilirsiniz ey müslümanlar?

                                                 - İyi biliriz!

-Yarın huzûr-i İlâhîde toplanıp hepiniz,



Bu yolda hüsn-i şehâdet edersiniz ya?

                                                            - Evet!

- İmâm efendi, helâllık da iste, merhamet et...



- Helâl edin hadi öyleyse şimdi hakkınızı.

- Helâl edin hadi bekletmeyin adamcağızı!







Cemâatin yüreğinden kopup "helâl olsun!"

Nidâ-yı saffeti, birden cenâze, ah-ı derûn,



Misâli uğradı evden; fezâda yükseldi.

İçerde başladı bir cûş-i nevhadır şimdi;



Baş örtüsüyle kadınlar gözüktü pencereden:

- Bıraktın öyle mi, en sonra kardeşim, bizi sen?



- Yıkıldı dostlar evim, barkım... Âh gitti kocam!..

- Dayım melek gibi insandı; ben nasıl yanmam!



- Tamam otuz senedir komşuyuz da bir kerre,

Kızıp da "ey!" demiş insan değildi, hemşîre!



- Zavallı Remziye! Boynun büküldü evlâdım...

- Babam ne oldu?

                        - Baban... Öldü.

                                             - Etme Ayşe Hanım,



Bu söylenir mi ya? Hicrân olur zavallı kıza...

- Ayol, şu öksüzü bir parçacık avutsanıza...



Açın da cumbayı etrâfa baksın ağlamasın...

Göründü cumbada baktım ki tombalak, sarışın,





Sevimli bir küçücek kız... Beşinde ancak var.

Donuk yanakları üstünde parlayan yaşlar,



Zavallının eriyen ruh-i bî-günâhı idi.

Benim o mersiye yâdımda ağlıyor ebedî.







Sefine pâre ki: sırtında mevc-i bî-hissin,

Yüzer... Önünde ademden nişâne bir engin,



Çeker durur onu sâhil-cüdâ açıklarına;

Bakar mı bir taşın üstünde durmuş ağlıyana?



Cenâze dûş-i cemâatte çalkalandıkça,

O tahta pâreye benzerdi, düşmüş emvâca.



Nasıl duyar ki uzaklarda inleyen kadını?

Nasıl görür ki yetîmin huruş eden yaşını?



Bu hây ü hûy-i kıyâmet-nümûn içinde söner,

Samîm-i hilkati sûzân eden enîn-i beşer.







Değilmiş öyle geniş nâlenin hudûdu meğer:

Sokak bitip dönülürken kesildi mâtemler.



O tahta pâre-i câmid, o iğbirâr-ı samût,

Güzer-gehindeki eşbâhı bir mehîb sükût



İçinde haşr ederek dalgalarla seyrediyor;

Zemîne bakmıyor artık semâ deyip gidiyor.







Bu mahmilin neye sık sık değişsin efrâdı?

Suâli fikre büyük bir hakîkat anlattı:



Evet bekâ ezecek cism-i zâr-ı fânîyi,

Vücûd çekmiyecek ömr-i câvidânîyi,



Bu bâr-ı müdhişin altında titreyip dizler,

Dayanmıyor üç adımdan ziyâde dûş-i beşer!







Ağır ağır gidiyorken cenâze kâfilesi,

Nihâyet oldu musallâ birinci merhalesi.



Çıkınca üstüne son minberin hatîb-i memât,

Açıldı dîde-i im'âna perde perde hayât.







Senin en son serîrindir şu bî pervâ uzanmış taş;

Ki nermin hâb-gâhından çıkar, bir gün vurursun baş!



Elinde yok halâs imkânı, mâdâme'l-hayât uğraş...

O, mutlak sedd-i râhındır, aşılmaz.. Muktedirsen aş!'







Musallâ: Müncemid bir mevcidir eşk-i yetîmânın;

Musallâ: Ahıdır, berceste, mâtem-zâr-ı dünyânın;



Musallâ: Minber-i teblîğidir dünyâda, ukbânın;

Musallâ-: Ders-i ibrettir durur pîşinde, irfânın.







Bu minberden iner nâsûta en müdhiş hakîkatler,

Bu yerden yükselir lâhûta en hâlis kanâ'atler.



Civârından geçer zulmette bî pâyan hayâletler:

Kefen-ber-dûş geçmişler, kalan üryan sefâletler!







Babam, kardeşlerim, evlâdım, annem... Belki bunlardan

Muazzez bildiğim kıymetli birçok yâr-ı can el'ân



Bu taştan atfeder zanneylerim dünyâya son im'ân...

Benim rûhum bu heykelden duyar hâmûş bin efgân!







Serîr-i saltanatlar devrilir, alt üst olur dünyâ;

Müşeyyed bürc ü bârûlar düşer bir bir, bu taş hâlâ,



Zamânın dest-i tahrîbiyle, durmuş, eyler istihzâ;

Bütün mevcûda hâkim bir adem timsâlidir gûyâ.







Namaz kılındı; duâ bitti. Kârban, yoluna

Düzüldü taht-ı memâtın girip birer koluna.



Yarım sâat henüz olmuştu. Yolcular durdu;

Demek ki; komşusu dünyânın âhiret yurdu.



Cenâze indi omuzdan yavaş yavaş, sonra,

Sokuldu servilerin ortasında bir çukura,



Atıldı üstüne üç beş kürek kemikli çamur

Kabardı toprağın altında bir an, bir ur!



Evet, çıban, ki yatan duymuyorsa dehşetini,

Dönün de arkadakinden sorun fecâ'atini·



Sükûn içinde uyurken şu bir yığın toprak

İlel'ebed o küçük rûh çırpınıp duracak!...



Mehmet Akif ERSOY

Ankara'da Aşık Olmak

ankara'dan bir kuş uçtu güneye doğru
kanatlarında sevdanın kar bulutları

gün batımı masum gülüşler ağlamaklı
yine birşeyler aldı gitti ayrılık hüzünleri
yeni birşeyler aldı gitti ayrılık...

gözlerin bugün garip ve ince bir hüzün
ankara'da sensiz olmak zor iki gözüm
sözlerin bugün kırık, umarsız, kördüğüm
ankara'da aşık olmak zor iki gözüm

yine deli yangınlar oldu bugün akşama doğru
gökyüzünün sensiz sessiz haykırışları

son sevgi sözcükleri, son fısıltılar
yine birşeyler aldı gitti ayrılık hüzünleri
yeni birşeyler aldı gitti ayrılık...

gözlerin bugün garip ve ince bir hüzün
ankara'da sensiz olmak zor iki gözüm
sözlerin bugün kırık, umarsız, kördüğüm
ankara'da sensiz olmak zor iki gözüm
ankara'da yalnız olmak zor iki gözüm
ankara'da aşık olmak zor iki gözüm....

senin için sadece.. senin için...

tek taraflı bir sevgiydi beni sana bağlayan
ve gözyaşına boğulan yüreğimdeki
iki tarafına da dokunsan hiçbir sonuç alamadığın
bir sevdaydı benimkisi
ben seviyordum ve içimden bağıra bağıra söylüyordum
ben sana aşıktım ama sen hissetmiyordun
çıkaramıyordum içimdeki gücü ve anlatamıyordum
seviyordum çocuksu bakışını heryer ayak uyduran
o çılgın rahatlığını
ve yerinde kullandığın olgun tavrını seviyordum
herşeyinle hoşuma gidiyordun
herşeyinle çekici geliyordun
ben sana hayrandım ve sen bilmiyordun
attığım her yeni adımda risk alarak başlardım hayata
seni kaybetmekti
sevginin yanında
sevgimin yalnız kalmasıydı korkum
ve ben bunu bir türlü göze alamıyordum...
sana söyleyemedim belki sen bunu
hiçbirzaman bilmeyeceksin ama birgün öğrenirsen
suçu kendinde arama bütün suç benim
senin haberin yokken ben seni sevdim
ve olurya birgün gelirsen bana ben herzaman
herşeyimle seninim...!

:'( :'(

Bu siiri bir zamanlar sevipte,simdi ayri olanlara ve aci cekenlere armagan ediyor ve duygularimi soyle dile getiriyorum...
Sen varya kizim,sen sevmesini bilmeyen,ask icin hic degmeyen birisin...
Ayni zamanda zir delinin birisin,adini kalbime askla yazmistim,
Guzel bir hayali gerçek sanmistim,senin sevgine nasilda kanmistimm..
Seni sevdigim icin ozur dilerim......

Askindan karsilik beklemek sucmus
Su vefaasiz dunyada neler yokmus
Senin beni sevmeye niyetin yokmus
Seni sevdigim icin ozur dilerim

Intikamim cok acidir,yapmayan yalancidir
Soyle bu kacincidir,senin bana yaptigin..
Herseyin bir sirasi var,sira bana gelecek
Unutmaki sunu zalim,son gulen iyi gulecek

Yaptigin yanina kalmayacak,
Bir kiyamet kopacak
Kulagini ac iyi dinle zalim,
Seninle hesabim var intikamim alinacak

Sen her zil caldiginda omudur diye kapiyi actinmi
Sen her telefon  caldiginda omudur diye telefonu kaldirdinmi
Sen sokagin basindan gecerken hic gozlerinle beni aradinmi
Bunlari sen yasamadin sen bilemezsin,bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz
Senin sevgin yasamadan bittimi
Senin gullerin acmadan kirilip koparildimi
Senin aciz bedenin hic bu dunyada yandimi
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic ardi ardina sigara yaktinmi
Sen hic sabahlara kadar agladinmi
Sen hic severken aldatildinmi
Bunlari ben yaasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen her gordugunu bana benzettinmi
Peki sen bana degil bir baskasina seni seviyorum dedinmi
Sen diyemezsin be gulum,sen sevemezsin
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic dogduguna pisman oldunmu
Sen hic icki sarhosu degil sevgi sarhosu oldunmu
Sen hic bir kula kul oldunmu
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim

Sen meyhaneleri hic kendine ev yaptinmi
Sen Allah var bir baskasina taptinmi
Sen icipte bir sokak kosesinde yattinmi
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen insanligini bir insana sattinmi
Sen hic kendini bilerek atese attinmi
Sen yillarca bir sevgi ugruna yipratildinmi
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic felegin agir sinesiyle karsilastinmi
Senin gozyaslarin yagmur olup sele karistimi
Senin zavalli omrun,tas kalbin aci cekmeye alistimi
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic cikilmaz bir kuyuya atildinmi
Sen karanlik bir odada yalniz kaldinmi
Sen hic bitmeyen bir aciyla yandinmi
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim

Senin umutlarin ve hayallerin hic yasamadan bittimi
Sen unutmak icin dogdugun yasadigin yerlere gittinmi
Sen dogruyu sevmedinki utanasin zalim
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic duvarlara seni seviyorum diye yazdinmi
Sen hic kendine soz verdinmi bu sevda bitmeyecek
Sen hic Allaha dualar ettinmi sevdigimi bana kavustur diye
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz

Sen hic isyan ettinmi allaha ; neden yarattin neden yasatmiyorsun diye
Sen hic azraile meydan okudunmu,sen benim canimi alamazsin diye
Sen hic kaderine kustunmu,ben kaybettim sen kazaniyorsun diye
Bunlari sen yasamadin,sen bilemezsin
Bunlari ben yasadim ben bilirim Allahsiz ben bilirim kitapsiz




Biraz uzun oldu kanimca :-[

EN GÜZEL

Bu müze var ya bu müze
Seninle gezerken güzel
Kimseler yoksa salonda
Seni öpmek en güzel
Bu rakı var ya bu rakı
Seninle içerken güzel
Kimler olursa olsun varsın
Rakılı ağzından öpmek en güzel
İşte bu dünya var ya bu dünya
Seninle yaşarken güzel
Sen varsın ya sen
Ancak benimleysen güzel

AZİZ NESİN

Çok Güzel
Teşekkürler

Yoksun
İsterdim her saatim.
Her dakikam seninle olsun
Ama yine saat yanlızlıga dönüyor
Vakit yıne aynı ayrılık vaktı
Saatlerı durdura bilirmiyim
Sevgime dönüştüre bilirmiyim
Ama saatler durmuyor
Ve.....
Saatler gece yarısını vurdugu zaman
Yanlızlıgımla basbasa kalıyorum
Sigaramın her nefesınde
Sankı senı ıcıme cekıyorum
Anılarım ıcımı yakıyor
O gunleri hatırlamak
Ölümden bile acı geliyor
Ne varkı sen YOKSUN
Gecenın karanlıgında

Özgürlüğün Acısı
Sular alir götürür seni uzaklara
Bakarsin gecmis zaman ne verdi sana
Bir an gelir, ansizin baslarsin aglamaya
Bir an gelir, gülersin hayata
Ne diyebilirsin ki düzeni kalmamis bir insana
Aci hüzün hissedersin bir anda
Sonra bos verirsin herseye bu dünyada
Arzu edersin sicacik bir yuva
Düsünürsün, ne kaybettin simdiye kadar hayatta
Lanet edersin özgürlüge attigin ilk adima
Zor degildi düzeni bozmak o anda
Gidiyorsun geriye dönüsü olmayan bir yolda
Kaybettiklerin cok cook daha fazla
Bir an dünyan batar, isteksiz bakarsin yasama
Gidersin adim adim ucurumun kenarina
Bu hayattaki son nefesini alirsin sonra
Hayir, hayir, hayir
uyanirsin hickiriklar arasinda
Gözyaslarimi silip, dua ederim Allah´a
Ne olur görmeyeyim birdaha,
Böyle kötü bir Rüya!

acemilik dönemime rast gelmiş :P
bide bu var

Bir buruk pişmanlık sarınca seni
Aldanmak ne demek anlayacaksın
Çok arayacaksın bir dost elini
Yalnızlık ne demek anlayacaksın
Yakınca içini aşkın ateşi
Sevmek ne demek anlayacaksın
Yalansız aşkımı ,seven kalbimi
Söylenen yalanlar yıkınca seni
Kırınca ümitlerini
Hatırlayacaksın mazide beni
Yaptıkların için AĞLAYACAKSIN...

Sensiz geçirdiğim her dakika bana haram oldu
Saatler ise vacip
Danişment Hacip bile aşkını sabit bir hızla seven Sacit'e kızmıştı
Evet...O KIZmıştı sen ise ERKEKmiştin
Doğal gaza gelen zam bile bu kadar erkilememişti beni
Hele Tedaşın değişen müdürü...Hiç mi hiç takmıyordum
Ama taşıt vergisi etkilemişti beni; çünkü senin aşkını taşıyabilmek için tır almıştım
Aşkın bir dik açının hipotenüse indiği gibi inmişti kalbime çıkaramadım
Gürkan Özkanın yumrugu gibi saplanmıstı gözlerim sana alamadım
Sesin Pavorottinin sesinin camı kırdıgı gibi yırttı kulagımı yapıstıramadım
Senden ayrıldıgımda öyle cok mutluydumki komedi filmi izlerken aglıyamadım
Evet sevgilim...Elimi elinden,Dudagımı yanagından alamamıstım; çünkü yapıstırıcıyı kullanmıstım ayrılmayalım diye

Kendi Yapıtımdır  ;D

seni düşünmek

Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.

Nazım HiKMET

                       halsizim ayağıma cam battı
                       yarsızım yüreğime ok battı
                       içim yanar seni görmediğim zaman
                        kan ağlarım seni andığım zaman
                         yıllarım dağlarda geçti
                         yollarım seni beklemele geçti
                       hayallerim seninle kavuşmakla geçti
                       hayal işte ne beklenirki
                       bak işte dağlar feryadıma inler
                      sensisizlik banazulüm gibi gider
                      yıllarım boş boşuna gider
                      yorgun bir adamım daha ne beklenirki

Alıntı yapılan: Simurg - Nisan 04, 2007, 21:32:28
faruk o şiiri yazmak için çok uğraştın mı ;D

Çok değil...Rahat espri dediğin ta kendisi hayat sloganıyla harket ediyorum gerisi geliyor kendiliğinden

muahaa süper olmuş helal ;D

Alıntı yapılan: Simurg - Nisan 04, 2007, 21:35:44
muahaa süper olmuş helal ;D

Eyv...

Bu topic okadar güzeL oLdu ki..
hepinize teşekkürLer

Buna nasil ayrilik bu nasil veda
Gözlerin kal diyor dudaklarin git
Bakisin anahtar gözlerin kilit
Ellerin aç diyor dudaklarin git

Ayrilik dönüsü olmayan nehir
Yalnizlik yikilmis bombos bir sehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyasin kal diyor dudaklarin git.

Gidersem bir daha dönmeyecegim
Kalirsam kalbime yenilecegim
Çözemedim seni delirecegim
Gözlerin kal diyor dudaklargn git

Duvardan insin mi resimlerimiz
Yabanci olsun mu isimlerimiz
Ya o deli dolu gecelerimiz
Anilar kal diyor dudaklarin git

Bu romanda biter belki birazdan
Ne asklar yikildi gururdan nazdan
Agliyor besteler yine hicazdan
Sarkilar kal diyor dudaklarin git

Ahmet Selçuk Ilkan

Alıntı yapılan: Simurg - Nisan 04, 2007, 19:50:35
Özgürlüğün Acısı
Sular alir götürür seni uzaklara
Bakarsin gecmis zaman ne verdi sana
Bir an gelir, ansizin baslarsin aglamaya
Bir an gelir, gülersin hayata
Ne diyebilirsin ki düzeni kalmamis bir insana
Aci hüzün hissedersin bir anda
Sonra bos verirsin herseye bu dünyada
Arzu edersin sicacik bir yuva
Düsünürsün, ne kaybettin simdiye kadar hayatta
Lanet edersin özgürlüge attigin ilk adima
Zor degildi düzeni bozmak o anda
Gidiyorsun geriye dönüsü olmayan bir yolda
Kaybettiklerin cok cook daha fazla
Bir an dünyan batar, isteksiz bakarsin yasama
Gidersin adim adim ucurumun kenarina
Bu hayattaki son nefesini alirsin sonra
Hayir, hayir, hayir
uyanirsin hickiriklar arasinda
Gözyaslarimi silip, dua ederim Allah´a
Ne olur görmeyeyim birdaha,
Böyle kötü bir Rüya!

Görmemiştim bunu
Sağol
Özgürlürlük bazen kötü acılar tattırabiliyor.
İstemediğin anlar yaşattırıyor.
Demekki o kadar özgür olmayacaksın !

Uyandığımda tüm bunların rüya olmasını istiyorum !!!!

ya göğsüm kabardı valla bu bizim türk milleti  ne kadar şiir sever bi milletmiş helal valla

Bağımlınım artık senin
Alamıyorum senden gözlerimi
İnan ki damarlarımda dolaşıyor
Sana olan aşkımın zehiri

Dudaklarından çıkacak iki kelimeyi bekliyorum
Bana "SENİ SEVİYORUM" demeni istiyorum
Hiç çatlamayan sabır taşı gibi
Bekliyorum bir gün bana gelmeni

Farketmez olsan bile fenerli
Herşeye katlanır içimdeki sevgi
Sinir etmesin bu sözlerim seni
Çünkü senin aşkındır bu sözlerin temeli

Ne olurdu sanki bana yar olsan
Unutma asla peşini bırakmam
Ne kadar dayak yesem ne kadar hakaret işitsem
Anla artık güzelim senden asla vazgeçmem

    özlü söz => Aşk güzeldir karşılık bulunca
                    Yalnızlık güzeldir sonunda sevdiğine kavuşunca
                    Sende güzel olacaksın bana ait olunca

                                        by MuStİ

Ohooo
Sen hala ordamısın ?

duruuuuu!! anladın sen onu

Ben anladım da
Sen niye mazide geziyorsun onu anlamadım.
Neyse salla
Hayat kısa değmez kıza !

evet hayat kısa deymez kıza
bunuda ben anladım hihihiii :D

Öyle tabi
Yaşam felsefem.
Hayat kısa değmez kıza
     Hayat kısa .........

Gerisi yarın 8)

Sana şiir yazarken kalemim bile ağlamıştı
Seni ne kadar sevdiğimi o bile anlamıştı
Dert ortağımdı artık benim
Böyle bir sevgiye o bile şaşırmıştı

Belki deli diyeceksin bana
Güleceksin kalemimin şahidim olmasına
Hiç alınma güzelim ama
Sen kalpsiz kalırsın böyle bir şahidin yanında

Derdimi tek anlayanımdı benim
Tercümanıydı içimden geçenlerin
En büyük şahidimdi gerçekten
Seni nasıl sevdiğimin...


                       by MuStİ

KAHVE GÖZLÜM
"Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı varsa
Senin kahve gözlerinin bin yıl hatırı var vefasızım"

Yolumuz buraya kadarmış be kahve gözlüm
Artık
Tersine akan bir nehir gibi
Yıkılmış bir şehir gibi
Suya yazılmış bir şiir gibi
Adımı unut
Yalnızlığın boşluğunda
Gecelerin loşluğunda
Sensizliğin sonrasında
Bil ki
Beş para etmiyor umut
Etmiyor be kahve gözlüm

Yalan yanlış
Kırık dökük yaşadık biz bu aşkı
Erken emekli olduk biz bu sevdadan
Biliyorsun
Hep direkten döndü umutlarımız
Hep kendi kalemize attık gollerimizi
Ne acemi bahçıvanmışız meğer ikimiz
Açmadan soldurduk güllerimizi
Açmadan soldurduk be kahve gözlüm

Şimdi yüreğim mutsuzluğun hedef tahtası
Bir değirmen taşı gibi ezip geçtin yarınlarımı
Sokaklara sığmıyor bu dev yalnızlığım
Bu cumartesiler
Bir gün beni öldürecek biliyorum
Çığlık çığlığa şiirlerim yine de seni istiyor bana inat
Ama son kurşun yemiş bu sevdaya
Yetmiyor şımarık pişmanlıklar
Yetmiyor be kahve gözlüm

Bir isyan faslıdır şimdi bu suskunluğum
Hovardaca harcanan mevsimlere
Bu kaçışlara bu gelgitlere
Ömrümüze kesilmiş biletlere
İsyanımdır bu acı acı gülüşüm
Oysa
Kaç kez sildim seni haritamdan
Kaç kez mil çektim o kahve gözlere
Gel gör ki
Kendime bile geçmiyor artık sözüm
İşte bir kürek mahkumu
İşte bir yürek mahkumu
Kapında yine
Bitmedi bu kara sevda
Bitmiyor be kahve gözlüm



Ahmet selcuk ilkan

"Hep direkten döndü umutlarım"
işte ne eksik ne fazla beni çok rahat anlatan bir mısra

Ara verin şunlara
Zorla kitleteceksiniz

Yalnızlık
Bu biten sadece umutlarım değil de ,
Hayatımında son günü mü
Yoksa haliçe vuran ben değilim de ,
Bitmeyen yalnızlığım mı

Bu gelen akşamın korkunç sensizliği değil de,
Son anlarımın haykırışları
Sanki ölen ben değilim de,
İçimde kaybolan sen misin

Sen bendeydin bana benden daha yakın,
Şimdi ise dört nala at sürdüğüm
Çorak çöller gibi ıssızlığın;
Ama hep yanımda taşıdığım yalnızlığım

Aşk benim gözümde çekilmesi gereken bir acı oldu artık
Sense gözümde bu aşkın tek zebanisi
Yüreğim hep ezilen oldu bu aşkta
Ama öldürmedi zehirli hançer misali sözlerin

Düştüm aşkın mayın tarlasına
Kalp gözüm kördü görmedi o kuyuları
Hep düştüm o kuyulara hep bastım o mayınlara
Çünkü senden başka bişe yoktu gönül radarımda

Zaman geldi uyanmak istedim
Ama öyle zehirlemişsinki bu gariban gönlü
Ne yaptıysam uyanamadım kalkamadım aşkının secdesinden
İbadetdin sen bende asla vazgeçemedim

Keşke yetseydi seni silmeye göz yaşlarım
Keşke seni hiç görmeseydi gözlerim
Suçlusu benim biliyorum
Seni benden çok sevmemeliymişim

İstedim ki bu aşkım olsun sana nefretim
Nefretle uzak olsun sana yüreğim
Nefretle kapansın gözlerim
Kahretsinki ben nefrette bile seni sevdim

               
                          by MuStİ

gitmeyide bilirim,gitmeyede bilirim!!!

Seni Seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri
SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte...
Güldüğü zaman yukarıya bakardı;
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı...
Ne güzeldiler sen bilmiyordun...
BEN SENİ SEVİYORDUM...

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu, çoğalarak
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun,

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
Cesurduk...

Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller...
Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun...
Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun

Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları
Derken bir gün uzaktan gördüm seni...
Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı
Kalbimi acıttı her zamanki gibi...

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir.... yada boşver bilme en iyisi...


Iclal aydin

Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...

Şafağın her söküşünde
Saçlarından hayata asılmamın tek nedeni sen varsın
Unutma! ...sana tutku halinde bağlanmam için
Milyonlarca sebebim var....
Şu çirkef dünyada tek parıltı sensin
Ünlü bir heykeltıraşın spatulasından çıkmış gibi
Fakat...sönük bir parıltı değil..
Güneşin tüm ışıklarını silik bırakan bir parıltı
Şu kuru ayazda içimi yakan bir volkan gibisin
Cayır cayır esiyorsun
Yüreğime işleyerek..
Sonrada çekip gidiyorsun
Ne zaman yaktığını ne zaman geldiğini fark etmeden...
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...

Saçlarını gözlerini....seni düşünmekten başka bir şey gelmiyor içimden..
İnan öyle tabi bir duygu ki...
Yüreğimin kuyularında
Sanki dünyaya gözümü açtığımdan buyana var..
Biliyorum bu duygu ortaya çıkmak için seni bekliyordu...
Olmadığın bir anı çektiğim nefesi önemseyemiyorum...
Sensiz...bu yalan çorak alemde olmaktansa
BİTİŞİMİN...soğukluğuna Asılmayı
ASLA! ...saçlarından hayata asılmamaktansa
Şu iğrenç çirkef dünyaya sırtımı dönmeyi Akıl bilirim...
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...

Kulağımda ne zaman bir aşk şarkısı işitsem
Melodilerde sen akıyorsun
Ne zaman nostalji bir aşk şiiri okusam
Damlayan mısraları hep ama hep..
Saçlarını gözlerini getiriyor bana..
Bilmelisin...her an yanımdasın
Seni hissetmem görmem için bir an düşünmem yeterli..
Zannedersem ilk defa bir kızın kokusu yüreğimde fırtınalar estiriyor..
Kendi kendime ferhatın aslıya aşkındaki gibi
O damı..bu tatlı ten kokusuyla avare olmuştu diyorum...
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...

Gözlerinde ki milyonlarca parıltı
Karanlığın zulm yanını darmadağın edip geçiyor
Seni süzerken, kendimi güneşi yukarılardan seyrediyor gibi hissediyorum...
Ruhum sana ait
Hiçe sayıp kaldırıp bir kenara atabilirsin
Yüreğinin içine de alabilirsin
ALLAHIM! ...
Bebişimin yüreğinin en derin kuyusunda olmak istiyorum...
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ....

Belli sen busun
Fakat sen beni
Ben olduğum...öyle yada böyle olduğum için seviyor musun...
Söyle bunu kim bilir
Saçlarını okşamayı
Saçlarımı okşamanı
Boynuma atılışlarını..buselerini
Tenini koklamayı
Sarılıp sarılıp kopmalarını
Seni seviyorum
Bir yıldız gibi gözlerimin önünden kayıp giderken
Sahte dünyada cennette gibiyim
Sadece bir vakit elimde tutuyorum o cenneti
Bilmem bir müddet sonra ne olacak
Kim bilir rezil edip kopup uçup gitmiş olacak
Seni SEVİYORUM
NEDEN Mİ? ...

Bir çok kız için ısmarlama şiirler yazmıştım
Bu bana hep ters gelmişti..
Fakat şu an
Senin için binlerce dize yazsam az geliyor...
İçimde hep bir ülkü var
Bilmem...kim bilir bu şiiri yanından hiç ayırmazsın
Yada beraberinde kan kırmızısı bir gül goncasını..
ALLAH tüm güzellikleri yaratırken
Eminim seni en nadidesi olarak yaratmış
Kır çiçeklerinden güzel
Gülden narin
Menekşeden şeker
Kardelenden daha güzel kokulu
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ..

Eşsiz haline huriler gıpta ediyor
Sahte alemde ise
Beşeriler arasında..
Zannedersem...bir ben...yada bir iki şanslı..
Bu güzelliği algılayabiliyor..
Ömür bitene kadar
Mahvolana kadar
Yanında kollarında saçlarında asılı kalsam
Bunu hissediyorum bu bir işkence olur
En çok yüreğinde senle olamadığım için
Seni Seviyorum
Neden mi? ...

Hayal ma yal olsa dahi
Düşüncelerimde aklımda seviliyorum fikri bile
Senin gibi eşsiz bir varlık tarafından beğenilmek sevilmek
Bu budalayı ömrü boyunca mutlu edebilecek kadar,
Muhteşem, eşsiz, güzel ve bir o kadarda ASİL...
Tatlım bebişim seni anlatmaya bak mısralar bile yetmiyor..
Düşünüyorum şu yalnızlığımı gün ışığına atmadığım odamda
Acaba kaç insan seni sana dünyaya anlatmak için
Milyonlarca dizeler yazdı....
Seni Seviyorum
NEDEN Mİ? ...

Bir tebessüm ay ışığında, tek aydınlığım
Bana her şeyi ama her şeyi bir kenara attırıyor
Gülüşünde, gözlerinde, takılıp kalıyorum
Sadece izleyip tadını çıkartma duygusu alevlendiriyor..
Ah! ..bebeğim..seni seviyorum
Bak her şey yetersiz
Bu kadar nedenin ardına bile
Seni ne çok sevdiğimi
Ne çok saçlarında asılı kalmayı
Kollarında uyumayı
Sana dokunmayı...
Gözlerinde tutuklu kalmayı anlatamadım....


Murat İnce

Sensizliğin İlk Sabahı

Bu sabah hüzünlüyüm, dokunsalar ağlarım..
Kalbim acılarla dolu, yokluğunun ilk sabahında..
Unutmuşum saatleri, zamanlar durmuş senin için..
Gidişine sabahlar bile isyan etti....
Sensiz güneşler bile doğmuyor, gözlerimde..
Zaman acımasız, zaman hain....
Bir sözünle güneşler batırmışsın, sabahlarımda..
Atmış gitmişsin beni bir köşeye..
Yokluğun bana doyar, ben yokluğuna susamışım..
Aklıma geldiğinde yudum yudum tükenirim..
Yokluğunun ilk sabahında...
Bir gün gelir bende çekip giderim sevginden..
Ama ozamana kadar bin kere ölürüm..
Bin kere dar ağacına asarım duygularımı..
Ama yinede fayda vermez, isyan ederim kaderime..
Dudaklarım boykot etmiş adını , zamansız..
Matemini dalga dalga yazarım gecelerime..
Gözlerim seni ağlar, ellerim seni yazar..
Ben çeker giderim hayatından, sen kalırsın o şehirde..
O şehirde insanlar çabuk unutulur, çabuk biter sevgiler..
İçeceğim yokluğuna , bu gece nöbet nöbet..
Lanet olsun bu karşılıksız sevdalarıma..
Lanet olsun beni hiç sevmemişliğine....
Benim olmayacağını bilerek yazacağım..
Ve benim hiç olmadığına içeceğim..
Vaad edeceğim bir şey yok sana benden başka..
Ama sen beni anlamadın istemedin asla...
Uzaklarda ışık var ama senin ışığına benzemez..
Öyle bir ateş yaktın ki bende yazmakla bitmez..
Sen beni aramazsın, özlemezsin biliyorum..
Ben seni esen yellerden bile soruyorum...
Öyle bir şarkı olsa ki seni anlatmasa..
Öyle bir şiir olsa ki seni yazmasa..
Öyle bir gün olsa ki senle doğmasa..
Çeylan gözlüm, yokluğunun ilk sabahında..
Sana hasretim sarılmasa..



Fikret Malkoç

Sevgiliye Sesleniş

Ah bir söyliye bilsem sana
Seni ne çok sevdiğimi
Uzanıp tutabilsem ellerini
Yüreğim yüreğine kavuşsa
Benden çok uzaklardasın sevdiğim
Sen içime çektiğim nefesim
Aldığım her solukta benimsin
Düşlerimde yalnız düşlerimdesin
Seni uzaktan sevmekte güzel
Bana uzakken sevgin bu kadar güzel
Ya benim olsan.. sevdiğim
O zaman bu yürek dayanırmı
Bu kadar büyük sevgiyi taşırmı
İçimden bir çığlık kopuyor
Kimsenin duymadığı bir çığlık
Seni seviyorum diyor seni seviyorum...
Hemde hiç kimsenin sevmediği
Sevemeyeceği kadar
Canımda can kadar
Bir gün kara toprak olana kadar
Bu yürek bu sevdayla kavrulur yanar.....

Filiz Turan

Dil susar bazen yürek konuşur
Bazen her şey söner karanlığa bürünür de,
Sevgilinin gözlerinin parıltısı aydınlatır dünyanı.
Dudaktan çıkan kelimeler donar da,
Bir dokunus aşk sözcükleri olur sevgiliye söylenen.
Güneş ulaştıramaz ışınlarını bedenine de,
Bir bakışı olur sevgilinin seni ısıtan.
Bazen kaybolursun yaşam yolunda da,
İçten gelen tek bir gülüs tek bir gülümseme sana yol olur.
Dedim ya,
Bazen dil susar yürek konuşur
En eski dildir bu sevenler arasında hissedilen
Ve gözler, konuşan dili olur yüreğin
Tek bir bakış ömrünü dolduran bir sözcük olur o an
Gönülden gönüle ulasan en eski yoldur bu
Sadece sevenlerin bildiği
Sadece aşıktan maşuka ulaşan bir dildir bu
Tek bir bakisin dünyanı doldurduğu
Tek bir gulusun seni aşk sarhoşluğuna sürüklediği
Tek bir dokunusun tenini yaktığı dildir. yüreğin dili...

Gassan

AŞK!!!

Ask, zamanin her saniyesinde seni düsünmekmis.
Ask, uykusuz gecelere mahkum olmakmis.
Ask, hayat damarlarinin sadece sana baglanmasi imis.
Ask, güne seninle baslayip seninle bitirmekmis.
Ask, sen uyurken, uzaklarda sana siir yazmakmis.
Ask, Ask ugruna söylenen her sarkida seni aramakmis.
Ask, icerken Alkolik degil, Askolik olmakmis.
Ask, sadece seni görmek , icin daglar,ovalar asmakmis.
Ask, insanin icinde sönmek bilmeyen bir yanginmis.
Ask, seni senden müsade almadan hayal etmekmis.
Ask, senin etrafindaki esyalari bile kiskanmakmis.
Ask, senin icin firsat yaratmakmis.
Ask, yalnizliga terk edilmekmis.
Ask, ayriligin acisini hissetmekmis.
Ask, umutla seni beklemekmis.
Ask, sana doyamamakmis.
Ask, bazen de Hayata ,kadere isyanmis.
Ask, sari gelinle sana köprü kurmakmis.
Ask, kalbin en degerli yerini sana parsellemekmis.
Ask, kalbin derinliklerinden konusmakmis.
Ask, düsünceleri pesine düsürmekmis.
Ask, hislerin kagida dökülmesi imis.
Ask, sana özlem duymakmis.
Ask, adini bagira bagira söyleyememekmis.
Ask, yaninda soguktan degil heyecandan titremekmis.
Ask, sabahin köründe bunlari sana yazmakmis.
Ask, seninle beslenmek, susuzlugunu gidermekmis.
Ask, kisacasi sana tutulmak, baglanmakmis.
Iste bunlari ben sende ögrendim.


anonim ;D

Bir Damla Sevgi


Engin denizlerin mavisinde buldum seni
Yıldızlara bakınca gördüm seni
Sabahın büyüsünde duydum sesini
Güneşin doğuşu kadar saf ve temizdi
Kuş cıvıltıları kadar neşeliydi
Ay kadar parlaktı
Su kadar berraktı gül yüzün
Bakışlarında buldum yıllar öncesini
O masum duyguları ve çocukluğumu

Hayatın kirletmediği hayaller kurdum gözlerine bakınca
Engin denizler yüce dağlar kadar sevdim seni
Yüzünün parlaklığı kalbimin en ücra köşelerini aydınlattı
Bir volkan gibi patladı kalbimin sevgi tohumları
Bakışlarında filizlendi, sesinle büyüdü sevgi çiçekleri
Karanlık geceleri aydınlatırdı hayalin
En soğuk gecelerde kalbimdeki sevgi ısıtırdı beni
Yalnızlığımı unuttururdu paylaştığımız saatlerin hayali

Seni öyle sevdim ki sen sevmesen de sevdim
Seni öyle sevdim ki sen bırakıp gitsen de sevdim
Seni öyle sevdim ki sen gülsen ben ağlasam da sevdim
Seni öyle sevdim ki bitti desen de sevdim
Seni öyle sevdim ki senin için ağladığımı sevdim
Seni öyle sevdim ki sensizliğimi senin için sevdim

Sen benim ilkim ve sonum,
Sen benim yıldızlara bakışım ve ağlayışım,
Sen benim yalnızlığım ve sessizliğim,
Sen benim gün ışığım ve ay ışığım,
Sen benim birtanemsin!...

Sen bilmesen de bir tanem
Yıldızlara bakamıyorum artık
Yıldızlar seni değil sensizliği vuruyor yüzüme
Sen şimdi uzaktasın ay ışığım
Sensiz kalbim yalnız kaldı
Kalbimdeki sokak lambaları bile söndü
Kalbimdeki sevgi çiçekleri kurudu
Hayalin bile avutmaz oldu çaresiz yüreğimi

Yalnızım artık birtanem
Yoksun sen
Satırlar getirmiyor seni

Sensiz bir gün yine akşam oldu
Gemiler son limandan demir aldı
Güneş dağların ardında kaldı
Bil ki ardından birileri ağladı

Gözyaşlarım sel oldu ardından
Sigaramın dumanı gibi uçtun gittin hayallerden
Saat yorgun sesiyle geceyi vururken
Kalbim sensizliği vuruyor gözyaşlarıma

Gün doğacak bir kaç saat sonra
Sensiz bir gün doğacak birtanem
Güneşin doğuşu kadar temiz yüzünü göremem artık birtanem
Güneşin batışı gibi veda ettin birtanem
Dağların ardında da olsa
Beni aydınlatmasa da gül yüzün
O gül yüzün hep gülsün birtanem

Soğuk caddede yürürken düşünürüm seni
Yağmurlar yağarken severim hayalini
Aylar değil yıllar da geçse seviyorum seni birtanem!..

Karlar yağsa da toprağın altında hayat vardır;
Yıllar geçse de kalbimde sana bir damla sevgi vardır!...


Bünyamin Pekdemir

Yıllardır Bir şekilde yanyanaydık, aynı havayı soluyor, aynı düşü kuruyorduk.
Tüm Dünya İnsanların Kardeşce Barış İçersinde Yaşamasını.
BUnun için Mazlumların yanında Olmak gerekiyordu oluyorduk.
Düşüncelerin Özgürce Paylaşıldıgı, en büyük degerin DİN, DEVLET, IRK, RENK degilde İNSAN oldugunuDüşünüyorduk.
Alanlarda Hep Bagırırdık, Yaşasın Halkların Kardeşliği!
Dün Taksimdeydik O yine vardı Yine Bagırıyorduk, degişmek Dönüşmek için.
Yarında Tarihe yolcu edeceğiz.

Onun yoklugunda Sokaktaki GÜVERCİNLER hep içimi acıtacak.
Onları ürkütmemek için onların uzagından geçecegim.
Seni Çok Özleyeceğiz.
Yarınlarda Kurulacak Barışın Dünyasında Yanyana Olmak dilegiyle...
Tekrar Görüşmek üzere...

Beni Dünyadaki Hiçbir IRKÇI sevmesin!
Bende Onları Sevmiyorum!

Hrant Dink'in katliaminda  foruma yazmıştım.

Büşra hepsi süper yaa saolasın :)

bu bahçelerde kaç çiçek sulandı kaç çiçek sarardı
adını aldı tüm yaşamlar her hayatta bin diken var
bu gözler erdi gerçeğin karanlık çizgilerine,
duydu kulağım vardı yaşamım komalı ezgilerine
çakıllı RAP yolunda bohçasıyla Sagopa K.
izdihamda yakıcı tüm ışınlar beynim ortasında ateşi
Külle bezenip gülle kandırıldı tüm hayallerim
ve sen seyirci zoraki tehşir sahnesinde kör ebe
ve rahibeydi gün yüzüm
harabey gül yüzümterane hep hüzün
gazabı her üzüm kederdi tüm çözüm
gözüm seyire kaldı yok misafirim
tekilim tek tabanca
yoluma dökerim suyumu
ilerlerim
sudan sebeple kavga çıkaran
insanoğlu aklı yordu kötüye
iyiyi yetime terk ettik akibetime
zerk ettik sefile yol verdik
keklik avına çıktık
sanki avcılarda bizdik
avlar ortasında avlanan da
istemenli etme kalbini
nedeni ne nevaleler havale
komada ezgiler
ve intaharda tüm kadercil yazgılar ki
evcil arzularını nesili dikene durmuş
şiirbazın satırı donmuş

çok güzel  :alkis

Herşeye gülüyorum artık
Herşeye isyankarım
Tüm sevablara töbekar oldum
Tüm sevdalara uzak
Tüm dostlara düşman oldum artık
Yokmuş bu dünyada
Ne bir dotum
Ne bir arkadaşım
Ne bir sevgilim
Anladım bu hayatta yalnız başımayım
Yalnızım ama tek bir dostumla
Ben onu ne kadar satmak istediysem de
O nedense beni hiç satmadı
Hiç bırakmadı peşimi
Hiç ayrılmadı benden
O benim tek dostummuş anlayamadığım
Ama o o kadar büyük bi dostki
O yine yanımda
Ve ben yine yalnızım
Yalnızlık tek dostum
Tek dostumla başbaşayım
Aynı masadayız her zaman
İçiyorum unutmak için
Unutuyorum sevmemek için
İstemiyorum sevmek çünkü hep ben ağlıyorum
Arkadaşlıklar s.kten b.ktan olmuş
Aşklar yalancı sahnelerde oynanmayaa başlanmış
Tüm dostlar sülük misali kan emer olmuş
Ve ben yine yalnımızım
Tek dostum yalnızlık


biliyorum çok saçma i şiir çok salakçada ama anlayan anlar

neresi saçma bence çok güzel olmuş

Alıntı yapılan: Simurg - Nisan 22, 2007, 12:53:19
neresi saçma bence çok güzel olmuş

TEŞEKKÜRLER...

TOPAL ASKER
Ey saçları "alagarson" kesik hanım kız!
Gülme öyle bana bakıp sen arsız arsız!
Bacağımla alay etme pek topal diye.
Bir sorsana o topallık neden hediye?

Sen Şişli'de dans ederken her gece,gündüz
Biz ötede ne ovalar,çaylar,ne dümdüz
Yaylaları geçtik,karlı dağları aştık;
Siz salonda dans ederken bizler savaştık.

Ey gözünün rengi bana yabancı güzel,
Her yolcunun uğradığı ey hancı güzel.
Sen yabancı kucaklarda yaşarken her gün
Yapıyorduk biz de kanla,barutla düğün.

Sen o sıcak odalarda cilveli,mahmur
Dolaşırken... Biz de tipi,fırtına,yağmur,
Kar altında kanlar döktük,canlar yıprattık
Aç yaşadık,susuz kaldık,taşlarda yattık.

Sen açılmış bir bahardın,biz kara kıştık;
Bizden üstün ordularla böyle çarpıştık...
Gülme öyle bana bakıp pek arsız arsız,
Sen ey dışı güzel,fakat içi çamur kız!

Sana karşı haykıranı mecbursun dinle;
Bugün hesap göreceğiz artık seninle:
Ben cephede geberirken,geride vatan
Aşkı ile bin belalı işe can atan

Anam,babam,karım,kızım eziliyorken
Dağlar kadar yük altında... Gel,cevap ver,sen
Bana anlat,anlat bana siz ne yaptınız?
Köpek gibi oynaştınız,fuşha taptınız!

Anavatan boğulurken kıpkızıl kanda
Yalnız gönül verdiniz siz zevke,cazbanda...
Ey nankör kız,ey fahişe unutma şunu:
Sizin için harbederken yedim kurşunu.

Onun için topal kaldı böyle bacağım,
Onun için tütmez oldu artık ocağım.
Nazlı nazlı,yatıyorken sen yataklarda
Sallanarak ölü kaldık biz bataklarda.

Kalbur oldu süngülerle çelik bağrımız,
Bu amansız boğuşmada öldü bizim yarınımız,
Ya siz nasıl yaşadınız? Bizim kanımız
Size şarap oldu sanki... Şehit canımız

Güya sizin mezenizdi! Yiyip içtiniz;
Zıpladınız,kudurdunuz arsız,edepsiz!...
Gerçi salonlarda "yıldız" dı senin adın,
Hakikatle fahişesin ey alçak kadın!...

Ey allıklı ve düzgünlü yosma bil şunu;
Bütün millet öğrenmiştir senin fuhşunu.
Omuzunda neden seni fuzuli çeksin?
Kinimizin şiddetiyle gebereceksin!...


en beğendiğim şiirlerden bir tanesi şarkısıda oldukça güzel

"Kal" demeliydin... defalarca "Kal" demeliydin...
oysa demedin...

Belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben
akasyaları kışın yaşatmaya
çalışmakla hata etmiştim... belki böylesi daha iyi
oldu. . .

"Kal" deseydin kalırdım...
hem de seve seve kalırdım.
Martılarla kalırdım
Yakamozlarla kalırdım
Demedin
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan
döndürecek...

Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...
"KAL" desen kalacaktım...

DEMEDİN OYSA!

Alıntıdır

Gözümden akanlar kalbİme hançer gibi saplanıyor.Kanadıkça daha çok acıyor ama bi gülüşün,bi yanaktan öpüşün ve seni seviyorum diyişin yaralı kalbimi,sadece seni  sevmeye,sadece sana tapmaya odaklı bir şekilde yeniden yaratıyor....

Valla dün gece bir ilham geldi  anında harfler dökülü verdi elimden..
Hiç bir sıkıntıya girmedim yazmak için  8)
Sanırım güzel oldu :)
Yani okuyanlar öyle diyor ;D


İlham kaynağıma  teşekkürler 8) :P
::)

döktürmüşsünüz yine hepsi süper :)

İlham kaynağıma sonsuz teşekkürler 8)

sensizliği sana nasıl anlatim ki
sen hiç sensiz kalmadın ki
boş gözlerle sokağa bakıp
acaba geçicek mi demedin ki
telefonu eline alıp
msjları yazıp yazıp silmedin ki
nasıl anlatım sana söyle birtanem
sen hiç beni sevmedin ki



yazan simurg

güzel yazmışsın tebrik ederim

saol arada öle esiyo ;D

banada esiyoda yazmıyom yazmak lazım ama :D

bahçelerde dem dem
gel bize bazı bazı
ben annemi çok özledim
yaşasın 23 nisan
nası beyler???

hehehe güzel tanıdık bir şiir

Alıntı yapılan: @LAYINA GİDER - Nisan 28, 2007, 11:13:47
bahçelerde dem dem
gel bize bazı bazı
ben annemi çok özledim
yaşasın 23 nisan
nası beyler???

bu şiiri yazmayanı dövüyolar ;D

Alıntı yapılan: Venceremos - Nisan 24, 2007, 21:42:41
Gözümden akanlar kalbİme hançer gibi saplanıyor.Kanadıkça daha çok acıyor ama bi gülüşün,bi yanaktan öpüşün ve seni seviyorum diyişin yaralı kalbimi,sadece seni  sevmeye,sadece sana tapmaya odaklı bir şekilde yeniden yaratıyor....

Kalbim delik deşik oldu . . .

Seninle olamazdık biliyordum
Bile bile yine seni seviyordum
Yollarımız bir değildi biliyordum
Şimdi neden neden canım bu özlem

Aşığınım yanında olamasam da
Aşığınım sana dokunamasam da
Geri dönüş olmasa da,
Sonsuza dek aşığınım

Seni görmek bana acı veriyordu
Görmemekse ölüm gibi geliyordu
Ne seninle ne de sensiz olmuyordu
Şimdi neden neden canım bu özlem

Aşığınım yanında olamasam da
Aşığınım sana dokunamasam da
Geri dönüş olmasa da,
Sonsuza dek aşığınım

Hani sen hep yanımda olacaktın
Hani ellerimi bırakmayacaktın
Hani hep yanımda kalacaktın
Bıraktın sen şimdi yalnız kalacaksın

Kara toprak gibi gökteki yıldızlar gibi
Annemin sıcak kucağı gibi
Arkadaş dost baba öğüdü gibi
İhtiyacım var sana ne olur anla beni

Ağlamaktan kurudu gözyaşlarım
Yine aynı yerde bekliyor olacağım
Belki sensiz ve sessiz kalacağım
Ama hala seni seviyor olacağım

Tek hece (...Ask)

Var mi beni içinizde taniyan
Yasanmadan çözülmeyen sir benim
Kalmasa da söhretimi duymayan
Kimligimi tarif etmek zor benim

Kimsesizim; hismim da yok hasmim da
Görünmezim; cismim de yok resmim de
Dil üzmezim; tek hece var ismim de
Barinagim gönül denen yer benim

Bülbül benim lisanimla ötüstü
Bir gül için can evinden tutustu
Yüregine toroslardan çig düstü
Yanginimi söndürmedi kar benim

Niceler sultandi kraldi sahti
Benimle degisti talihi bahti
Yerle bir eyledim tac ile tahti
Akil almaz hünerlerim var benim

Kamil iken cahil ettim zalimi
Vahsi iken yahsi ettim zalimi
Yavuz iken zebun ettim Selimi
Her oyunu bozan gizli zor benim

Ilahimle Mevlana'yi döndürdüm
Yunusumla öfkeleri dindirdim
Günahimla çok ocaklar söndürdüm
Mevladanim hayir benim ser benim

Sebep bazi Leyle bazi Sirin'di
Hatrim için yüce daglar delindi
Bilek gücüm ferhat ile bilindi
Kuvvet benim, kudret benim fer benim

Yeryüzünde ben ürettim veremi
Lokman hekim bulamadi çaremi
Asli için kül eyledim Keremi
Ibrahimin atildigi kor benim
Benim adim ask...

şiirleri siz mi yazdınız?

Bana diyorsan bunlar şiir değil
Şarkı sözü ;D

altına nt düşünn o zaman bende kendi şiirlerimi koyucam 2 kıta kaldı ;D

Emrin olur :)

tamam ;D

ARABAM

Anahtarı aldım elime koklaya koklaya
Açtım kapılarını süzüle süzüle
Bindim koltuguna, bastım kontagına
Sesini seveyim ne güzel çalıştınİnip kalkan pistonlarını hissediyorum
Dönerken basımı döndüren kayısına bakıyorum
Ve debriyaja basıyorum, teybin basını acarak
Usulca 1. vitese takıyorum ve gitmeye baslıyorum
2,3,4,5...elimden kayıyor vites
Ayagıma az geliyor gaz pedalı
O da ne?Kulak zarımı delen ses de ne öyle
Lastik mi patladı? Yok!
Fren mi patladı? Yok!
Şaft mı kaydı? Hayır!
Öndeki arabanın içindeki çocugun elindeki iğne
Diğer elindeki balona değdi meğer
Bende korktum sana birşey oldu diye
Aklımdan neler geçmedi ki
Egzosuna birşey mi soktular diye
Arka tamponuna mı sürttüler diye
Ama şükür ki çok iyisin; hala saatte 172 km hız yapabılıyorsun
Yoksa sen Citroen Saxo ile mi flört ediyorsun?
Çok iyisin len,Bayagı iyi gidiyon lem,Feda olsun sana Saxolar
Seni hiç bir şeye değişmem
Benim canım TOROS'um

Kendi Yapıtımdır  ;D

Palermo! harby şiirlerin 10 numara nasıl aklına gelio yha ;D

Valla yaratıcılık işte şimdi Matematikle ilgili bir şiir yazıcam...

Bazı sözleri tasvip etmesekte hoş bişi ;D

Aslında onlar bilerek koyuyorum...

super olmus nan  ;D  takdir ettim

Üzerime alınaraktan Teşekkur ediyorum :d

Alıntı yapılan: Simurg - Nisan 28, 2007, 11:40:36

Alıntı yapılan: @LAYINA GİDER - Nisan 28, 2007, 11:13:47
bahçelerde dem dem
gel bize bazı bazı
ben annemi çok özledim
yaşasın 23 nisan
nası beyler???

bu şiiri yazmayanı dövüyolar ;D

bunu internete ben yaydım heberin varmı bakalım???

 Çile

Madem bayrak astı Kürdistan diye,
Niye kapatmazsın sınırı, niye?
Vurur Musul, Kerkük sahipsiz diye,
Telafer'de şeytan hilesi vardır.

Karabağ işgalde, halkı sürgünde,
Kara bulutlar da çöktü bir günde,
Yenilmediler de düşman önünde,
Rus'un, Ermeni'nin hilesi vardır.

Dolaştı uzandı Grozni'ye yol,
Çadırda kış günü çıplak ayak, kol,
Yıkılmış kalmamış ne iz ne de yol,
Çeçen'in bitmeyen çilesi vardır.

Bana Kalbimi Geri Verme... 
  Bana kalbimi geri verme son bir hatıra benden sana kırık bir kalp
Bir parçası bende diğeri sende bana kalbimi geri verme
Baktıkça beni hatırla gözyaşlarımı hatırla sen giderken
Ve ölümü hatırla beni anarken
Hatırlıyormusun bilmem ilk tanıştığımız gün
Elinde tuttuğun kırık kalbim pıt pıt atıyordu
Nasıl yanıyordu bir bilsen aşk ateşiydi bu beni büyüleyen
Kalbimi sarhoş eden
Sana da oluyormuydu bilmem
Hiç Ayrılmayacağımızı düşünüyordum
Kim bilebilirdi ki
Bu heyecanlı aşkla yanan kalbin
Birgün parçalanacağını
Kalbimi sana verdim çünkü sana güvendim
Kalbimi sana verdim çünkü
Biliyordum düşürüp kırmazsın onu
Ama onu unutacağın hiç aklıma gelmedi
Bir tren rayı üzerine
Şimdi parçalanan kalbim
Al senin olsun!!!!

SEN OLMUŞUM
Beni bende arama ben sen olmuşum
Gözbebeğinde ellerinin değdiği yerde
Ben senin adım attığın nefes aldığın yerde
Ben senin mutlu olduğun yerde
Beni bende arama AŞKIM ben sende var olmuşum..
Sessizce gidişin öldürse de beni
Kalbini bende bıraktın söylemiştin giderken
Emin ol emanetine ihanet değmedi!!!!!!
İkii ayrı beden bir ten
Ben senin gözlerinde doğmuşum
YıIPRATSA DA HASRETİN gözüme göz değmez BEBEĞİM !....

hürsün 
bir güvercin kadar hürsün
o gizlediğin karanlık bölümünde
nasıl bir ruh ki,nasıl bir yürek ki
nasıl istek,nasıl bir tutku ki
alırda avucunda tutabilirmisin?
günlerce gözlerime baktın.
nasılda yalanları sakladın
yüzüme yakışırdı gülümsemek,
şimdi mermerleşmiş gülümseme getirdin

bir güvercin kadar hürsün
tutunduysan başka benliğe
soluğun karıştıysa,başka soluğa
yumuyorum gözlerimi...

bir güvercin
kadar hürsün...

YAZAN:SELİN DENİZ

AYRILDIM SONUNDA
SENSİZLİK HARAM HAYAT HARAM OLDU
GÖZLERİM SENSİZ GÖÖRMEZ
KULAKLARIM SENSİZ DUYMAZ
NEREYE BAKSAM SEN
VARSIN BURDA
HEP KALBİMDESİN KALBİMDE
HALA KULAKLARIM DA ÇINLAR SESİN
HALA SENİ SEVİYORUM DEYİŞİN
AYRILDIK İŞTE MUTLUMUSUNUZ
AYRILDIM SONUNDA

bilseydim severmiydim

Ben senı tanıya dek yasamıyormusum.
o dınledıgım ask parcalarını ne demek ıstedıgını senı tanıdıgımda anladım.
meger butun sarkılar ask uzerıne yazılmısta haberım yokmuş..?
cunku ben hıc asık olmamıstım..
be hayatta tek sana asık oldum.
bır tek senı sevdım bır tek senı sevdıcegım..
meger sen bunu bılmemısın ..
sen benı tanımamısın..
benı bırakıp gıttın ya..
arkanda ne bıraktıgını bılıyormusun ..
yıkık bır hayat,yıkılmıs benı bıraktın ..
nasıl kıydın vefasızın kızı nasıll...
oysa ben senı oyle sevmıstımkı..
kendımı unutmusum kendımden gecmısım ..
hıc kımse umrumda deyıldı artık..
hıc kımseyı gozum gormuyor artık sen den baskasını..
ama sen bana acımadan elının tersıyle ıttın..
meger sen senı sevıyorum kelımesının anlamını bılmıyormussun..
kendıme deyıl sana acıyorum..
belkı daha kaç ınsanın canını yakıcaksın..
daha kac kısının duygularıyla oynıcaksın..
kac kısının daha hayatını mahvedeceksın..
ne dıyorum bılıyormusun...
hayat arkadası dıye sectıgım ınsanda boyle bırakıp gıderse...
keske dıyorum dogmasaydım..
keske dıyorum bu gozlerımı acmasydım dunyaya...
ınsan boyle ınsanları tanıdıkca yasamak bıle ıstemıyor...
kahredıyor yasadıgı gune...
dunya bu kadar zalım ınsanlarda zalım...
ne yaparsın...

Allah nasıl bır tane oldugu bır gercekse.
Ölum nasıl bır gercekse.
Topragın nasıl suya muhtac oldugu bir gercekse.
Ac bir mıdenın ekmege nasıl muhtac olduguda bir gercekse..
Bunların degişmesi mumkun olmadıgıda bir gercekse..
Benım sana olan sevdam.
Benım sana olan askım.
Boyle gerceklerden birtanasii...VEFASIZ..

Ne gariptir şu ayrılık günleri
Bir dosttan da, düşmandan da ayrılsan
Nedense bir tuhaf oluyor insan

Derin bir sızı giriyor içeri
Son bir defa bakarken caddelere
Dükkânlara, evlere, kahvelere

Hâtıra yüklü kervanlar geçiyor
Dolu dolu gözlerinin önünden
Bu son yadigar mı bir ayrılık gününden

Ne unutulmaz zamanlar geçiyor
Ağır ağır biz farkında değilken
Gökler masmavi, yaprak yemyeşilken

Sen istediğin kadar unutulmaz de
Bu son dakika, bu vakitsiz yağmur
Unutulur, azizim unutulur

Başka ne yapılır böyle bir günde
Kapanan bavul, çivilenen sandık
Ve sonra kuru bir "Allaha ısmarladık!"

ne hasta bekler yatağı
ne bir ölüyü mezar
nede şeytan günahı
seni beklediğim kadar

geçti istemem gelmeni
yokluğunda buldum seni
bırak hayalimde gölgeni
gelme artık neye yarar
git

artık herşey bitti
sakın elimi tutma
artık herşey bitti
gözlerime bakma
artık herşey bitti
dinleme kapıları
artık herşey bitti
nasıl inandırayım
(artık herşey bitti
unuttum o tatlı sözleri
artık herşey bitti
unut sende geçenleri)

ellerinde yok sıcaklık
gözlerin bak hep karanlık
herşey bitti

Pencerem boşluğa açılır, göremem gidişini
Camlar buğulanmaz arkandan ve silinmez sevdan
Pencerem boşluğa açılır, göremem gidişini
El sallayamam hiç sana ve yuvarlanır dünya
O son noktanın öncesinde, sonrasında sonra
Olmadığın zamanlara bak tepetaklak
Sana 'git' diyen kimdi, milyonlarca benden birisi mi
Gözlerime baksana gözlerime,gözlerimize
Sana 'bitti' diyen kim, ben sadece git demiştim
Hangi yıldızı görüp seçersen göklerden ona git
Gül kokulu odamda kim gülümser uyanışıma
İpek geceliğinde kaç çığlığını duyarım daha
Daha kaç gün dayanır bu köhne yürek sürgitlere
Nereye gidersen git ama sakın 'bitti' deme
Pencerem boşluğa açılır, göremem gidişini
El sallayamam hiç sana ve yuvarlanır dünya
Pencerem boşluğa kapanır, yüreğim dolu dolu
Camlar buğulanmaz bir zaman , hatıra olur sevdan
Sana 'git' diyen kimdi, milyonlarca benden birisi mi
Gözlerime baksana gözlerime,gözlerimize
Sana 'bitti' diyen kim, ben sadece git demiştim
Hangi yıldızı görüp seçersen göklerden ona git
Gül kokulu odamda kim gülümser uyanışıma
İpek geceliğinde kaç çığlığını duyarım daha
Daha kaç gün dayanır bu köhne yürek sürgitlere
Nereye gidersen git ama sakın 'bitti' deme

Gün batar usul usul kararır gece
Bardaktan boşanır yağmur sel olur gider.
Gündüzler geceler ne zaman biter?
Şu batan güneş nereye gider?
Buharlaşır yeniden dökülen su,
Bulutları sil pencerenden sevgi devrialemi bu,
Yeniden doğar herşey,
'Herşey bitti' dediğin anda bir gül kök salar damarlarında,
Herşey biter bir şey bitmez
Herşey biter bir şey bitmez
BİTTİ



forza ilhan irem

    Seviyorum demek zordur her zaman
Boş bir laf gibi gelir
Dur söyleme yalnızca bak bana
Gözlerim söyler nasıl olsa
Her günün akşamında
Seni çok çok seviyorum
Gece göz kırparken duvarlara
Seni özlüyor ellerim
Seni seviyorum
Bu gece ah bir kollarıma
Yaşanan o duygularla
Öp beni ah bu gece
Bu gece öp beni

Bora Öztoprak-Seni Seviyorum

Zor Günler

Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kizdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarki başka bi kapi açti
Bu sarkinin ardinda sen
Bu kapinin ardindaysa benden önce söylenmiş sözler vardi

Çok zor günler geçirdim vaktiyle
Alemde savaşlar çirpinişlar nihayetinde
Asik olmak kismetmis yar, sana..
Asik olmak kismetmis yar..

Seçtiğimiz hayatlar mi bunlar? seçtiklerimiz mi ?
Bunca yokluk, bunca kiriklik, bunca aci
Seçtiklerimiz evet !
Hayat bu sevgilim çoktan seçmeli
Senin askinsa bi dönem ödevi


Bir gece cikip gelsen olmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen gelmezsen yar
Bir aksam çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen öleceğim yar

Bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme
Kapatmadan bu kapıyı yinede
Bu yaralar bereler sanadır bileler ...

Bu yaralar bereler sanadir bileler
Göreler askimi
Sahidim gök kubbe
Asigim bekletme

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bi tek
Benim de kanattıklarım vardı elbet
Ezdigim kumlar ve geçtigim yollar hala gölgeni taşıyorlar
Hani demiştim ya en başında
Ne ayrılıklar ne aşklar ne başlangıçlar diye
Yani demem o ki çok zor günler geçirdim vaktiyle

Çok zor günler geçirdim vakiyle kalbimde
Firari endiseler nihayetinde
Asik olmak çok zormus yar sana
Asik olmak çok zormus yar

Bir gece çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm begen gelmezsen yar
Ölecegim yar
Bu şarkı sadece benimdi sevgilim
Ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize
Yazmışsın ya 'onu sevebilecegimi düşünmüştüm' diye
İşte o günden beri belkide bu yüzden sadece
Bu yaralar bereler sanaydı aşkı bileler
Göreler aşkımı şahidim gök kubbe

İclal Aydın

Hiç sevmedim kimseyi senin kadar
Yüregim yanmadı hiç bu kadar
Çok yalnızım
Seninle bir yarım yok
Söylemeden olmaz
Ben sana aşıgım, ben sana aşıgım
Eger elindeyse ne olur çal kapımı
Eger yüregindeysem ne olur sil göz yaşımı

Sen bilmezsin alırım haberini,
Yollara küsmüşsün hissettinmi gittigimi?
Buralar cehennem oldu inan bana..
Yanıp kavrulsamda seninle güzel Ankara
Güneşimiz bu aşk yakar yüreğimizi
Perde olmuş gözlerimize göremeyiz hiç birşeyi..

Benim karahaberim senindir.
Eğer Leyla'n ölmüş derseler gelme sakın istanbul'a.
Bulamazsın ki beni buralarda.
Bir bulut ol git Ankara'ya.
Yağ istediğin kadar toprağıma.
Ben bizim bahçede olacağım.
Tam siyah kordonlu saatin yanında.
O zaman bensiz dünyaya istediğin kadar bağırabilirsin.
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum..
Ama şimdi ne olursun gel..
Leyla'n hayatta ve istanbul da.
Nefes almakta bir gün zor gelecek miydi bana?

Tek hayalim hissettiğim şu son nefeslerimi seninle alıp vermek..
Ben Sana Aşığım...

Vazgeç, direnme kalbim
Vazgeç, bekleme.
Sesini duyan yok,
Boşa sitem etme.
Unut onun gibi, unut sen de...
Kaç kez denedim; seni silmeyi bir kalemde
Ne çare...
Kaç kez öldüm o uykusuz gecelerde...
Anılarla avundum senelerce
Hep başucumda, hala saklarım, her sözü vurgun o satırları.
Yok! Yırtıp atamadım.
Hayır yakamadım.
O mektubu bırakıp gitti gideli
Ne aradı, ne sordu.
Vefasız uyuttu beni
Buralarda zaman durdu,
Ah dönmedi unuttu beni.
Bir sabah alıp seni benden gittin bu diyardan
Hazin bir mektup yadigar kalan
Senden bana son hatıran

Yine sensiz güneş batıyor
Yine sensiz akşam oluyor
Beni bekliyor kederler
Yine gecem hüzün kokuyor

Heryerde, herşeyde izin var
Seni anlatır,
Hatırlatır bütün şarkılar
Ah! Bu yalnızlık neden? Söyle
Sensiz nasıl geçecek yıllar?

Nerdesin, kiminlesin?
Ah! Sevgilim, dön, seni çok özledim

Dönmeyeceksin sen anladım
Ben sensiz, ben sevgisiz
Nasıl yaşarım?
Gözlerim ıslak bekliyorum
Bir umut ver, ver yalvarırım

Nerdesin, kiminlesin?
Ah! Sevgilim, dön, seni çok özledim

Uçsuz bucaksız bir çölün ortasındayım
Dayanılır gibi değil çıkmazdayım
Adım adım izimde yalnızlığım
Reva mı hep kırık dökük sevdalarım

Ah düşlerim berduş sevgilerim
Kalmadı hiç mecaliniz
Dargın ümitlerim

Ah yanarım hep virane anılarım
Bırakmadı yakamı yaslar
Faydasız dualarım

Geç olmadan vazgeç bırak beni
Ardına bile bakma git unut beni
(Uzak dur yar kederimden, unut beni)

Unut beni
Hüznüm yaralar seni dayanamazsın
Unut beni
Üşütür karanlığım alışamazsın

Duy feryadımı Tanrım dardayım
Bu yol gidilir gibi değil çıkmazdayım
Dayandı kapıma yine arsız yalnızlığım
Reva mi hep boynu bükük sevdalarım

Topragindan dönsün yüzüm
Ölünce sevemezsem seni
Kan aglasin iki gözüm
Ölünce sevemezsem seni

Hak rahmetin görmeyim
Gonca gülü dermeyim
Muradima ermeyim
Ölünce sevemezsem seni

Yasamak yildizlarda
Seninle olmak istiyorum
Sevismek hüner degil
Yaninda kalmak istiyorum
Yasamak hüner degil
Seninle ölmek istiyorum

Ben bu yerde ölsemde
Ay yüzlüm yine elde
Muhtaç olayim namerde
Ölünce sevemezsem seni

Sağkende sevdim
Ölüyüm
Hala seviyorum.

Sen Bilmezsin

Sen bilmezsin
O hep gülen bir yanımın yanında
Solgun ve kederli iç yüzlü bir adam vardır
Hep matem tutar
Şiir söyler
Kendine kalem kırar

Ve sen hiç bilmezsin
O hep gülen bir yanımın yanında
O büyük yokluğunla
Bir tek sen varsın...

Sen aslı ol, ben de kerem
Sen tabip ol, ben de verem
Sen avcı ol, ben de ceren
Al kurbanın eyle güzel

Konarına yansın gönül
Aşk meyine kansın gönül
Uyurken uyansın gönül
Keman cümbüş neyle güzel

Gözün üstü kaşın olam
Kirpiğinde yaşın olam
Gidersen yoldaşın olam
Koma burda böyle güzel

Gönül açan güle benzer
Gül dalında yele benzer
Aşk sazında tele benzer
Kabul etmez hiyle güzel

Nedir bunca işve nazın
Yazmış bir kez yazın yazın
Yaprak düşse bitmez hazın
Kime sevdan söyle güzel

Gözlerimin içine bakın konuşurken,
Yalancı hayatlar yaşasanız da
Yalan söylemesenize bana!
Yordunuz ruhunuzu
Yanlış limanlarda demir attınız
Sonra yakalanınca fırtınalara
Kızdınız
Rüzgara...
Suçlu bendim,oydu,şuydu...
Ama siz değildiniz
Hayatlarınız toslarken duvarlara
Yüreklerinizin taşlaştığını
Anca anladınız
Siz aslında uyuyordunuz da
Uyumuyordunuz aslında
Yaşıyorum sanıp da
Yavaş yavaş
Ölüyordunuz...

Sen Bitiremediğim En Güzel Şiirimsin

(Gel Nihayet)

Gözlerimle gözlerini okşamak
Saçlarında demet demet
Sonsuzluğu koklamak
Bir ömür yetmez bana inan
Aynı yastığa baş koymak
Sensizliği sunma bana su diye
Ölümüm olur kaşlarını çatman
Hıçkıra hıçkıra ağlamasın umudum
Gidişinle vurma beni keleş mermisi gibi
Gel nihayet baharda beni sevsin
Gülüşünle erit buzdan köşklerimi
Kuran sesi duyulsun topraklarımda
Gönül limanımda sensiz kalmasın sevgim
Bakışım hasret kalmasın sana.

Gece buz gibi soğuk
Üşüyor yüreğim
avuçlarımda kuşlar ölür
Senin olmadığın yerlerde
Öksüz kalışım yalnızlığımın şarkısıdır
Duyulmaz mı sana feryadım
Kurutmaz mı gözlerini hayalim
Düşer gibi karşımda durma
Uykusuzluğum sen olmadığın içindir
Yaramda kanıyor ellerin sarmıyor.

Sen, bitiremediğim en güzel şiirimsin
Okumaya hiç doyamadığım türkümsün
Bunun içindir vazgeçilmez oluşun
Kumlar yürüyüşünü özledi
Rüzgarlar nefesini.

Ve sen hala yoksun
Ben yaralıyım,tutsağım
Ama sadece senin mahkumunum.
Esaretimsin hadi kır zincirlerimi
Hürriyetim sensin unutma beni.

Uzaklarda
Çok uzaklarda seni seven biri var
Seni cok seviyor seni cok özlüyor
O seni her sarkida beste
Her siirde güfte kadar içiçe seviyor.
Ömür gibi yasiyor seni özelsiyor

Her resmine bakisimda
Senin icin agliyor çicegin
Seni düsünerek hülyalaniyor.

Bana her seferinde gel deyislerin
Seni cok seviyorumla
Veda edişlerin ve tabii ki
Her saniye seni düslemelerim.

Sen benim canim
Sen benim kiyamadigimsin...


Sen beni yildizlarin
Parlakligi kadar aydınlattın
Günesin sicakligi kadar sevdin.
Hani baharın müjdesi papatyalar var ya
Onlar kadar saf ve karlar altindaki
Kardelen gibi sevda duyarak sevdin.

Yine de belki gelirsin diye
Umarsızca saatlerce seni bekliyorum.
Karlar erisin bir gün mutlaka beni saracak
Saçlarımı yüzüne dolayacak
Kokumu salacaksın üzerine
Ve yakama bir kardelen iliştireceksin.

Düş değil biliyorum
Cünkü seni cok seviyorum..

BEN BU YURDUN TAPUSUYUM

Kulağıma ezanla, TÜRK demişler adıma
İslam'ın şerefinden, eklemişler oduma

Zalimin başına dert, mazlumların ahıyım
Gelip geçen tarihin, en büyük silahıyım

Doğudan batıya dek, her yere satır satır
Adımı şimşek yazar, şanımı gök anlatır

Yoktur yağıdan korkum, dört bir yanda ben varım
Kuşatılsam her gece, yıkılmaz tunç duvarım

Bir yanım Alp'tir benim, Eren'dir diğer yanım
Bu bayrak yere inmez, verilmeden son canım

Yıldız benim bedenim, ruhum ise Hilal'dir
Pusatın adı Kürşad, minareler Bilal'dir.

Ya dön tersine tarih, ya bu itleri sustur
Çağlara mühür vurmak, yalnız bana mahsusdur

Çiğnetirsem vatanı, dert çıksın muradıma
Atam kalkıp mezardan, tükürsün suratıma

Mazluma bir demet gül, zalime korkunç pusuyum
Adım TÜRK ise benim, ben bu yurdun tapusuyum



MIRZABEG

Kara gözlüm, efkarlanma gül gayri
İbibikler, öter ötmez ordayım
Mektubunda diyorsun ki: 'Gel Gayri'
Sütler kaymak tutar tutmaz ordayım

Ah çekerim resmine her bakışta
Bir mahzunluk var o boyun büküşte
Emin ol ki, her sigara yakışta
Sanki, duman tüter tütmez ordayım

Mor dağlara karargahlar kurulur
Eteğinde bölük bölük durulur
On dakika istirahat verilir
Tüfekleri çatar çatmaz ordayım

Dağlar taşlar bu hasretlik derdinde
Sabır sebat etmez gönül yurdunda
Akşam olur tepelerin ardında
Daha güneş batar batmaz ordayım

Aramıza dağlar girmiş koskoca
Meraklanma gönlüm dağlardan yüce
Bir gün değil, beş gün değil, her gece
Yatağıma yatar yatmaz ordayım

Bahar geldi koyun kuzu koklaştı
İki aşık senelerdir bekleşti
Kara gözlüm, düğün dernek yaklaştı
Vatan borcu biter bitmez ordayım......................

Son Sözün Şiiri

--------------------------------------------------------------------------------

Farzet ki son sözlerim bunlar
Hani ölüm dayanmış kapıma
Utanmayacağım yani dediklerimden
Cevabını duymayacağım
Ki biliyorum aslında
En azından, tahmin edebiliyorum
Farkındayım yani pençesine düştüğüm
Amansız ölümcül hastalığın
Farkındayım yani
Karşılıksız aşk denilen illet
İçten içe bitirmekte beni
Ama şimdi bu değil, olmasın, ölüm sebebim
Farzet ki ben bambaşka bir şeyden ölmekteyim
Utanmaksızın konuşabilirim yani
Varsa bildiğim bir sır, paylaşabilirim
Dağlara taşlara haykırarak
Yahut, fısıldayarak kulağına
İtiraf edebilirim, utanmam
Cevabın umrumda değil artık
Duymayacağım
Şehadet olmayacak son sözüm belki de
Yani cehennemlik olurcasına fenayım
Yani aşığım sana, onu diyeceğim
Sonra cevabını duymadan öleceğim.


G.Özdemir

Kimdir O?

Herşeyi bilir sinsice susar
Sen yaparsın o gelir bozar
Son günü bekler nefreti kusar
Kalbi bataklık yarını yutar
Görmezsin, duymazsın, hep vardır

Tepede beyaz bir saray
Sarayda soytarı bir kral
Kara haber onun işi, sıra kimde?
Kanlı resimler ressamı
Sergide insan mezarı
Satılık olan karanlıktır çerçevede

Tanrısı para, kendine köle
Sözleri zehir, onu dinleme
Sadık uşakklar eteğini öper
Korku üretir, sislere gizler
Alırsın, satarsın, yutarsın.

Tepede beyaz bir saray
Sarayda soytarı bir kral
Kara haber onun işi, sıra kimde?
Kanlı resimler ressamı
Sergide insan mezarı
Satılık olan karanlıktır çerçevede

UNUTTUM SENİ


YÜREĞİME TAŞ BASIP


GİDECEĞİM BURALARDAN


GÖZLERİMDEN YAŞLARI SİLİP


HAYATA YENİ BİR ADIM ATACAGIM


SULARIN DERİNLİKLERİNE ALDIRMADAN


KOŞMAYA BAŞLAYACAĞIM


O ZAMAN UNUTTUM SENİ DİYİP


DERİN BİR NEFES ALACAĞIM


MUTLU OLURSUN BELKİ


BELKİDE ÇOK ÜZÜLÜR


KAFANI TAŞLARA VURURSUN


O ZAMAN UNUTTUM SENİ DİYİP


GİDECEĞİM BURALARDAN


SANA KİM YARDIM EDER


KİM AYAKTA DURAMANI SAĞLAR


BİLEMİYORUM!


BENİ İSTEMİYORDUN ŞİMDİ


SEN SENİ İSTEYEN BİRİNİ BUL


BELKİ BENİM KADAR SEVMEZ SENİ AMA


ŞUNU SÖYLEBİLİRİM SANA


SEN SENİ BENİM KADAR SEVENİ ASLA


AMA ASLA BULAMAZSIN


ŞUNUDA UNUTMAKİ UNUTTUM SENİ...

Bazen agladiginizda,
Kimse goz yaslarinizi gormez.
Bazen iciniz yandiginda,
Kimse acinizi gormez.
Bazen endiselendiginizde,
Kimse derdinizi gormez.
Bazen mutlu oldugunuzda,
Kimse guldugunuzu gormez.
Ama bi OSURSANIZ...
Herkes Duyar........


bitiyorum buna yaa
;D ;D ;D ;D ;D ;D

Dede Korkut Destanı'ndan




Ulaş Oğlu Salur Kazan Beğ in destanını
Dedem Korkut'un anlatması, kopuz çalıp dinletmesidir :


Şölenlerde dokuz türlü aş yenir;
Ala geyik, süt kuzusu, kuş yenir..
Ak kımızla taş da olsa, hoş yenir.
Toy kurulur aşın sonu gelende
Dedem Korkut varsa eğer şölende.

Bugün yine bir otağda şölen var
Yır söyleyen, el şaklatan, gülen var..
Dediler ki: "Otağa bir gelen var.."
Karşılayıp yol açtılar gelene,
Dedem Korkut, yom getirdi şölene.

Hem kımıza, hem azığa kanıldı.
Şükredilip Hak Peygamber anıldı.
"Boy boylansın, soy soylansın denildi
Dedem Korkut, bağdaş kurup yanladı,
Kopuzunun telleriyle ünledi:

-"Beğlere beğ, bana ozan derler hey
Yüzyıllarca dilde gezen derler hey!
Ulaş Oğlu Salur Kazan derler hey!
Bir Beğ vardı; yırtıcı kuş bakışlı,
Kendi kaplan, atı ceylan sekişli...

Yağız aygır kuduranda binici;
Kara kâfir kuduranda yenici,
Meydan içre, kanı kanla yunucu.
Bilekleri, körpe çınar kabası;
Koç burunlu Han Uruz'un babası

Düğünlerde doksan davul dövdüren,
Al aygıra, kara demir gevdiren,
Kırk mızrağı, kalkanıyla çavdıran..
Kükreyende, arslan dense gerekli;
Saldıranda, kara doğan yürekli!.

At sürerken savrulanda hırkası..
Gölgesinden kızıl devler ürkesi.
Dar boğazda, kalmış yiğit arkası,
Bayındır Han güveyisi Kazan Beğ
Obasından taşra çıkıp dedi:" Hey!

Doksan tuğlu otağlarım kurulsun.
Doksan yerde ipek halı serilsin.
Gökyüzüne ala sayvan gerilsin..
Doksan yerde koç kazanım kaynaya,
Kös vurula, al kısraklar oynaya.."

Beğ ünüdür, duyulması tez olur.
Dağ yassılır, gök kayalar toz olur.
Beğ gönlüne düşen damla köz olur!
Ak elleri bileğinden kınalı
İnce kızlar alca şarap sunalı.

CENNETTEN MEKTUP
Hasretim sana dediğin de
Aklımın her köşesinde sen vardın
O masum gülüşün ve saf sevginle,
Beni sadece mutlu eden şey
Bana hasret kalman değil
Beni ölümüne sevmendir.

Beklide şu anda sevgin
Benim en değerli hatıramdır
Burası ne kadar karanlığa boğulsa da
İnan ki ben seni asla unutmayacağım
Bendeki bu hatıranı asla kaybetmeyeceğim
Şu an bu dünyada senin yanında olmasam bile...

Bil ki ben sadece seni sevdim
Senin uğruna bu dünyayı hiçe saydım
Bir hiç uğruna bu karanlığa hapsoldum
Ama hiç de pişman deyilim
Çünkü seni ölümüne sevdiğimi gösterdim
Dünyaya bir daha gelsem yine seni severim..

alintidir..

Lisan

Güzel dil,Türkçe bize
Baska dil, gece bize
İstanbul konusması
En saf, en ince bize

Lisan sayılır öz
Herkesin bildiği söz
Manası anlasılan
Lügata atmadan göz

Uydurma söz yapmayız
Yapma yola sapmayız;
Türkcelesmis, Türkcedir;
Eski köke tapmayız

Acık sözle kalmalı
Fikre ısık salmalı
Müteradif sözlerden
Türkcesini almalı

Yeni sözler gerekse
Bunda da uy herkese;
Halkın söz yaratmada
Yollarını benimse

Yap yasayan Türkceden,
Türkceyi inciltmeden
İstanbul-un Türkcesi
Zevkini, olsun yeden

Arapcaya mayletme
İran-a da hic gitme
Tavcih-i halktan ögren
Fasihlerden isitme

Gayn-lı sözler emmeyiz
Cocuk degil memeyiz
Bir kac dil yok Turanda
Tek dilli bir kümeyiz.

Turanın bir ili var
Ve yanlız bir dili var
Baska bir dili var... diyenin
Baska bir emeli var

Türklügün vicdanı bir
Dini bir, vatanı bir
Fakat hepsi ayrılır
Olmazsa lisanı bir.
                     
                           Ziya Gökalp

Suskun

Bil ki;
Sen akarsan
Ben çağlarım,
Sen esersen
Ben gürlerim,
Sen anlatırsan
Ben dinlerim,
Ama
Sen susarsan
Ben biterim.

Derin suskunluğunun
Kalın kara perdelerinden
Dikiliyor kefenim.

En zor olanı
Ne konuşmak
Ne de susmak,
Susanın karşısında
Bekler olmak.

Kimler esir etti
Seni suskunluklara
Gitsem, bulsam
Öldürsem
Yine susar mısın?

Konuş diyorum, susuyorsun.
Susma diyorum, susuyorsun.
Sorduklarında beni sana
"Nasıl bilirdiniz" diye
Yine mi susacaksın?

...

(Susma hakkımı kullanıyorum)

Hayat
Doğuda sessizlik
Suskunluk anlamında
Batıda ise
Değerli bir taş sanki
Susmak doğuda
Erdem
Meziyet anlamında batıda ise
Değersiz bir hak gibi
Ayır bizi boğaziçi
Kutsa beni atlatmadan
Gülmek
Doğuda utanç
Kibir anlamında
Batıda ise
Doğal bir istek sanki
Bilgi
Doğuda saygınlık
İtibar anlamında
Batıda ise
Paraya endeksli
Ayır bizi boğaziçi
Anlat bizi ayırmadan
Aci, ağrı ve sonsuz çile
Politikayla yok hiç bir dilde



AYIR BİZİ BOĞAZİÇİ!!!

Sen gİbİ

Taşıdığın her duyguda olmak var ya

Adını koyup gözlerinin uğruna ölmek gibi

Kalabalık zannettiğim her yerde bir sen olursun ya

Kalbinde olup başka yerde var olamamak gibi

Koşuyorum zannedip başladığın yerde olmak var ya

Gitmelerin en kıskancı sen gibi

Saatlerin en geçinde geceyle olmak var ya

Özlemin en uzağı, en tuzağı gibi

Seninle olmak var ya

Her duygunun en zoru gibi


Hayat ve ölüm sen gibi...
_________________
ESKİDEN

Sana seni anlatamadım
Koydukça ellerine umutları
Susuzluğa açtın yapraklarını
İnatla süründün içimde
Yaşayan tek canlı gibiydin
Nefesini, nefesimi içine hapseden
Beni aldıkça kalbine
Sana seni anlatamadım

Koşar adım döndüğümüz sokaklara döndün hep
Gençliğini yaşadın yeniden
Ay oldukça sessiz
Kayboldukça hırçın oldun
Bana seni sordun
Yine seni sana anlatamadım

Yalnızlık terapime gölge oldun
Oysa alışmıştım ben,
Bir doz resminden alarak
Bir sabah, bir akşam...
Aşkı yaşamıştım eskiden

Yıllanmış düşler sarhoş etti beni her gece
Heyecanla seni bana anlattım, anladı
Ama seni sana anlatamadım
Ne eskiden, ne de şimdi...
-------------------------------------------------------
KAHVE GÖZLÜM
Ben seni dalgalarında sevdim Akdeniz'in
Denizin melteminde okşadım saçlarını
Kırık bir balıkçı masasında tuttum ellerini
Soğuktu, titriyordu üstelik
Gözlerine sordum sebebini
Cevabı yıldız yıldız parlamak oldu
Her akşamı nefretle beklerdim
Çünkü alırdı seni benden
Sabahları iple çekerdim
Koşarak bana gelişini günaydın deyişini
Yıldız gözlerini özlerdim
O kara rıhtımda insanlar ağlaşırdı
Mendiller sallanırdı ufuklara uzun uzun
Ayrılığı seyrederdik sessiz ve masum
Vapur düdükleri öterken hep göz göze gelirdik
Öldürseler bile bizi ayıramazlar derdik
Yeminler, verilen sözler hep boşmuş
Ayrılmak yalan değilmiş kahve gözlüm
Anladım yine de seni ve sevdamızı unutmadım
Senden son ayrılışımı düşünüyorum
Sararan söğüt dalları arasında vedalaşmıştık
Unut beni demişti titreyen dudakların
Oysa ben biliyordum senin unutulmaz olduğunu
Git artık diye haykırıyordun
Çıkan bir hazan rüzgarı eteklerini dalgalandırırken
Dikkat ettim gözlerine ağlıyordun
Sevdiğim dalgalara düşman oldum
Denizin meltemine kin bağladım
Öterken vapurun acı düdüğü
Kahve gözlüm ilk kez ben de ağladım
Ne balıkçı lokantasında ki rakı
Ne de martı sesleri
Unutturmadılar seni bana
Nefret ettiğim akşamlar aldı seni benden
Şimdi umudum sabahlarda
Gün ağırana dek seni bekleyeceğim
Deniz kenarında ki yeşil bankta
İşte orada çaresiz, yıkılmış
Belki de ölmüş biri olacak
Belki bir sabah geleceksin
Lakin vakit geçmiş olacak
_________________
sensizim üşüyorum
kilit vurdumkalbime hayallerime
ne bundan sonra sevdaya dair birşeyler beklenebilir
yüreğimden,
nede sevebilirim bir başkasını delicesine,
canımı verecek gibi

al artık sevdaya dair ne varsa üzerimde
paylaş kendinle,geleceğinle

düşünüyorsun dimi bazen
''alıştı bensizliğe''diye
hıh
kolay sanıyorsun dimi ömrümü sensiz geçirmeyi,
gittiğin ilk andan gözlerim güldü sanıyorsun dimi,
güldümm evet
ama içim ağlıyor içim,gülsemde
gözlerim acı bakıyor artık

sana kolay geldiği gibi kaçmaksa eğer ,vaz geçişse
ben zoru seçiyorum,hayallerim kaybolsada,
ben canımı geri istiyorum
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM...
_________________
VAR MISIN ?
Biliyorum şaşıracaksın
Son sözler gibi gelecek kulağına
Yoo yanılmıyorsun.
Son sözler bunlar.
Bu uzaklığı kaldırmak için ortadan
Sadece bir ufacık his'tik, sen bana ben sana
İki satır lâf, iki mısralık şiirdik
Bir gülücüktük
Bir soru isareti
Oysa daha fazlasını istemek bencillik mi?
Anla artık!
Sözler var ama satırlar yetersiz
Düşünceler var ama sayfalar yetersiz.
Duygular var ama mısralar yetersiz.
Anla artık biliyorum bir sen var, bir de ben
Uzak uzak yerlerde ayrı ayrı şehirlerde.
Ama desem ki, sana:
Biz demeye var mısın?
Desem ki, ne sen olsun, ne de ben.
Bir biz olalım.
Var mısın
_________________
Giderim

Aglarim ben gun batiminda,
Bazen sebepsiz bazen yarinlara..
Bilemezsiniz beni..bilmeyin..
Tek bir dost kalmami$ yanimda..
Korkarim ben insanlardan..
Yalansiz yada dogruca..
Bazen firtina..bazen yagmur altinda..
Ko$arim ben yarinlarima..
Sevmem ben sevemem..
Kalbimi calmi$lar..artik istemem..
kuskunum ben dunyaya..
Belki sana belki dosta..
Mutsuzum i$te..yine..
Giderim ben ama nere..
_________________
Söyleyemediklerim

Gözlerindi sustuklarım..
Söylediklerimle aynıydı hemen hemen
Aynadaki yansımamdın,gözlerinde görüyordum kendimi..
Susuyordum..
Çok şey gizli kaldı,çok şey saklı..
Biraz da yalandık aslında,biraz..
Her şey gibi..
Dönüp dolaşıp aynı limana gelmek zorunda
O gemi,söyleyemediğim,sustuğumdur..
Yalanlar içinde boğulduğumdur..
Hayallerimdir kurduğum,düşlerimdir..
Biraz da malumdur..
Ben seni sevdim...
Konusmadan,susarak..
Gözlerine baktığımda yüzbinlerce kelime akardı gözlerine..
Bir tanesini bile anlayamadın yazık..
Dilindeki aynıdır dilimdekinle..
Milyonlarca insan gibi..
Gözlerimle aynı dili konuşan gözler tektir işte..
Söyleyemediklerini,gözlerin anlatır..
Bir çift göz daha vardır,tanıdık..
Kelimeler boşa gider gerisinde..
Şimdi konuşmak istiyorsan hala kus kinini,
Ama anlamaz gözlerim seni,
Sen bana çok yakın,gözlerin bana en uzak..
tenin tenimedeğsin de,
Gözlerin gözlerime tuzak!!
_________________
BENIM ÖLÜMÜM
Sana inat bir gün ölecegim.
Sana inat ve senin güzelligine...
Lale bayraminda güllere,
Yasanmamis hayallere inat,
Senin en arzulu, en güzel çagina inat!
Kahkahalar atarak ölecegim.

Kefenim olmamak pahasina;
Is olsun diye, spor olsun diye...
Kalleslik olsun, kurnazlik olsun diye...
Sinsice ölecegim, haince ölecegim.
Nasil ölünürmüs gösterecegim.

Ibrat alacaksin, kiskanacaksin.
Ilkten tanimayacaksin tabutumu.
Sonra öldügüm söylenecek inanmayacaksin.
Sonra onu bir iki defa görmüstüm diyeceksin...
Yüzünün kizardigini göremeyecekler,
Sükredeceksin.

Sonra sessizligim hükmedecek tüm limanlara
Ölü yelkenliler batacak.
Sebepsiz öldügüme hükmedeceksin.
Kendini avutacaksin kandiracaksin
Ben ölmüs olacagim, susacagim.
Suçu benim üzerime atacaksin.

Sonra gençligim aklina gelecek,
Sonra, seni ne kadar sevdigim, sana taptigim.
Sonra çelik gibi vücudum gelecek aklina...
Gücüm kuvvetim, sihhatim nesem.
Ölümüm ecel olmayacak!
Bunu gecelere haykiracaksin.

Fakat bunu anladigin zaman
Kemiklerim çürümüs olacak.
Aynalarda birazcik katil göreceksin kendini.
Mezarimi deseceksin tirnaklarinla,
Böcekler beni tasimis olacak.
Bu dünyanin bütün milyonlari da,
Unutmayi satin alamayacak.
Sana bu kallesligi yapacagim.
Firar edecegim dünyadan,
Yüzünü bir daha görür görmez
_________________
HERŞEY SENDE GİZLİ


Yerin seni çektiği kadar ağırsın

Kanatlarının çırpındığı kadar hafif.

Kalbinin attığı kadar canlısın

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...


Sevdiklerin kadar iyisin

Nefret ettiklerin kadar kötü...

Ne renk olursa olsun kaşın gözün

Karşındakinin gördüğüdür rengin

Yaşadıklarını kar sayma,

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

Ne kadar yaşarsan yaşa

Sevdiğin kadardır ömrün.

Gülebildiğin kadar mutlusun,
--------------------------------------------------
Üzülme

Bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.

Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

Bir gün yalan söyleyeceksen eğer

Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın


Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak

Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın

Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü...

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin

İşte budur hayat!

İşte budur yaşamak!

Bunu hatırladığın kadar yaşarsın

Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün...

Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir

Kuşlar ötebildiği kadar sevimli

Bebek ağladığı kadar bebektir

Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin...

ŞU KALBİM BENİ ÖLDÜRECEK

Şu kalbim beni öldürecek!
Yaşam onunla devam ediyor,
Ama sonu da onunla...
Sadece kan pompalamakla kalmıyor,
Beynime de esaret pompalıyor.
Ne laftan anlıyor,
Nede sözden...
Düşüncelerimi yasaklamış,
Bir dikta gibi,
Ne düşüneceğimi o söylüyor...
Bana her şey yasak,
Senden başka...
Hasretin bitmeyecek gibi,
Dalga dalga vuruyor, beynime...
Özlem dayanılmaz olduğunda,
Beni avutan yine özlenen oluyor...
Benim özlemim, hasretim...
Yaşamın
Boğazımı tıkadığı yerde
Hep sen varsın...
Beynimi kaplayan varlığın,
İstemediklerimin,
Düşüncelerimi tutsak etmesine engel oluyor...
Sevincim, acım...
Mutluluğum, ızdırabım...
Her şeyim sensin
_________________
Her defasında kaybolup... kaybolacağım
çıkmaz bir sokaktı aşkımız...

zamansız gidişlerin ardında
karışıp kayboluşa
ertelenen intiharlardı...
yasak düşlerden çıkıp
engellenmiş isyandı
ölüm mevsiminde
mor ağaçlardan nefes isteyen
acemi bir sessizlikti aşkımız

korkunun bile sustuğu kanlı sessizlikte
yaralı isyankarlarla birlikte
ölüm kusan arka sokakta işkence...

her defasında dalıp dalıp boğulduğumuz
derin bir okyanustu aşkımız

yakınlaştıkca imkansız ucurumlar
suskunluğu...yarayı....acemiliği yüreğinde taşıyan
kaybolmuş aşk yüzleri..
hayatın dibinde yaşamayı özlemek gibi
ulaşılmaz düşlerdi belki...

geçmişe dönük özlemlerin umutsuz güzelliği gibi
her defasında kaybolup ...kaybolacağımız
tenimize işlemiş yalnızlıktı bizimkisi
ÇIKMAZ BİR SOKAKTI AŞKIMIZ
_________________
Seni Seviyorum,
Çünkü,
Her sabah kalktığımda yaşamak için tek nedenim, sen varsın ...
Fakat seni sevmek için binlerce nedenim var ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Bu siyah beyaz dünyada tek renk sensin,
Bir ressamın fırçasından çıkmış gibi ...
Ama alalade bir renk değil,
Gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan bir renk ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Bu soğuk günde içimi ısıtan bir esinti gibisin ...
Hafiften esiyorsun, iliklerime işleyerek ...
Sonra da kaybolup gidiyorsun, daha nereden geldiğini
Anlayamadan ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Seni Sevmekten başka bir şey gelmiyor içimden ...
O kadar doğal ki bu duygu ruhumun derinliklerinde,
Sanki doğduğumdan beri var ...
Sadece ortaya çıkmak için seni bekliyordu ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Sensiz bir yaşamı artık düşünemiyorum ...
Sensiz bu kuru dünyada yaşamaktansa,
ölümün soğuk nefesini öpmeyi
bir daha hiç seni görmemektense hayata arkamı dönmeyi
tercih ederim ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Ne zaman bir aşk şiiri duysam, mısralardan sen akıyorsun ...
Ne zaman eski bir şarkı gelse kulağıma,
Gitar telleri arasından süzülen notalar, seni getiriyor bana ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Sen hep benimlesin ...
Gözümü kapatmam yeterli seni görmem için ...
Tatlı narin tenini ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Gözlerinin içinde binlerce yıldız,
Gecenin karanlığını delip geçiyor ...
Bana bakarken kendimi yıldızlara tepeden bakıyor gibi hissediyorum ...

Sen Seviyorum,
Çünkü,
Benliğim sana ait ...
Sen onu buruşturup çöpe de atabilirsi,
Kalbine yakın bir yere de koyabilirsin ...
Tanrım !!!
O kalbine yakın bir yerde olmak istiyorum ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Sen sensin ...
Ama sen beni ben olduğum için seviyor musun
Onu kim bilir ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Seni Sevmeyi Seviyorum ...
Seni koklamayı seviyorum ...
Sana dokunmayı seviyorum ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Saçların ellerimin arasından kayıp giderken,
Dünyada cenneti bulmuş gibiyim ...
Bir an elimde tutuyorum o cenneti ...
Bir an sonra belki de tamamen ellerimden kayıp gidecek ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Ben hiç bir erkek için şiir yazmadım, bu hep tuhaf gelmişti ...
Ama şimdi senin için şiir yazmamak tuhaf geliyor ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
İçimde bir umut var ...
Bu şiiri belki başucuna koyarsın ...
Kim bilir belki yanına da ''Kırmızı'' bir gül ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Tanrı çiçekleri yaratırken seni de onlarla beraber yaratmış ...
Papatyadan güzel,
Zambaktan asil,
Manolyadan tatlı,
Gülden daha güzel kokulu ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Güzelliğine melekler imreniyorlar ...
Dünyada ise,
Ölümlüler arasında galiba bir tek benim gibi bir iki şanslı
Onu farkedebiliyor ...

Seni Seviyorum,
Çünkü
Ölene kadar, yok olana kadar seninle olsam,
Bu herhalde bir ceza gibi gelir,
Daha çok senle olamadığım için ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Senin tarafından Sevilme fikri bile bir insanı hayatı boyunca
mutlu edebilecek kadar güzel ve asil ...

Seni Seviyorum,
Çünkü
Seni anlatmak için mısralar yetmiyor ...
Düşünüyorum bir kış gecesi bunu yazarken,
Acaba kaç şair senin güzelliğini anlatmak için binlerce mısra yazdı ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Senin gülümsemen güneşin doğuşu gibi,
İnsana her şeyi unutturuyor,
Sadece seyredip tadına varma hissi uyandırıyor ...

Seni Seviyorum,
Çünkü,
Bu kadar nedenden sonra bile SENİ ne kadar SEVDİĞİMİ anlatamadım !!!

SENİ SEVİDiM BEN

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.Gözlerim değil yüreğimdi seni gören.Sen damarlarımdaki kana karışıp,geldin oturdun yüreğime.Başka bir yerde olamazdın zaten.Sen benim en değerli yerimde,yüreğimde olmalıydın,orada kalmalıydın.çok aşka ev sahiipliği yapan bu yürek,ilk kez bu kadar kolay kabüllendi seni.Herhangi bir konuk değildin artık.Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı,ne de uğurlama.o yüreğin gerçek sahibiydin,şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya,ben dört mevsim baharı yaşadım senınle,çiçek çiçek açtın yüreğimde.Gökkuşağı zayıf kaldı,senın renklerin karşısında.taze bir yaprak gibi yeşildin.Açelyaydın pembeliğinle.Üzerine çiğ taneleri düşmüş beyaz güldün.Kırmızıydın bir ateş gibi ve maviydin...En çok bu renklerle anmayı sevdim seni.Denize tutkundum,denizi sensiz,seni de denizsin düşünemedim.Seni severken dünyayıda sevdim ben,insanlarıd[kufur otomatik editlenmistir-uyarildiniz]endime bile dar gelirken,içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiyim artık.....
_________________
Ben seni sevdikçe öldüm
Küçük bir kalbim vardı belkide
Ama içine sığdırdığı sevgi
okyanuslardan daha büyük
Kum tanelerinden daha çoktu
Ne kıymetimi bildirdim sana
Ne de sevgimin değerini
Hatırlarsan bir söz vermiştim sana
"Sen beni sevdiğin sürece
Seni seveceğim diye"
Ama bu sözümü tutamadım
Sen beni,seni sevmeyen biri uğruna
Bırakıp böyle gitsende
Zavallı kalbim sözünü tutamadı
Unutamadı seni
Herşeye rağmen sevdi
Gecelerce seni düşündü
Seni yaşadı her anında
Ama sen başka kollarda
Artık düşündükçe kalbim
Gördü gerçeği
Anladı sevgisini haketmediğini
Şimdi ise o sevgisini
Sana olan nefreti bitirdi
Şimdi bana dönmüşsün ne fayda
Ne ben eski benim
Ne de sen eski sensin
Kalbim dolmuşken nefretinle
Seni affetmek kolay mı sence?
Ben seni ve sevgini sildim
Seni ben değil Allah affetsin.......
_________________
Bakma öyle Sessiz durduguma,
Icimde firtinalar kopuyor,
Sebebi ne senin Varligin nede Yoklugun,

Sebebi benim SANA duydugum,
Adini bile unuttugum
ASK!!!

Hadi!..
Bana yalan söyle son bir kez daha...
Hadi utanma!
Bir yalan söyle bana...
Seni seviyorum de mesela.
Mesela beni sevdiğini haykır dünyaya...
Son bir kez evet son kez yalan söyle bana!
Hadi sevgili!
Hadi susma...
Susma da konuş!
İhtiyacım var yalanlarına.
Susma konuş Allah aşkına.
Son bir kez...
Son kez, bir yalan söyle bana!
Yeniden, tıpkı eskisi gibi yalan.
Sadece yalan söylesin dilin umarsızca...
Hadi!
Susma...
Bak konuş diyor yüreğim ilk kez sana.
Bir tane...
Tek bir tane daha yalan söyle bana!
Tüm yalanlarının üzerine yüreğin; tek bir yalan daha eklesin anlamsızlığın(m)a...
Anlamsızlığımıza...
Bize...
Bana ve sana...
Sebepsiz...
Nedensiz...
Tek bir yalan daha...

Son bir kez yalan söyle bana!
Gözlerimin içine bak yine eskisi gibi...
Ve...
Ve bir yalan daha savur dünyama.
Tek fark son olsun bu seferki,
Senin bildiğin...
Benim ise hala gerçekliğine inanmak istediğim...

Hadi!
Utanma...
Son bir kez daha yalan söyle bana...
Dünyanın neresinde olursan ol özleyeceğim de mesela.
Mesela...
Mesela hep bekleyeceğini söyle bana.
Bekleyeceğim de sevgili...
Son kez söyle...
Bekle de bana!
Beklemeyeceğini bilsem bile,
Çekinme yalan söyle bana...
O yalanınla mutlu et beni.
Evet...Evet son kez...
Son bir kez yalan söyle sevgili.
Ve o yalanınla ağlat yüreğimi...
Sebepsiz...
Nedensiz...
Gözyaşlarımı akıt yanağıma...
....................................................
Son yalanlarını da söyleyip git sonra.
Hep yaptığın gibi...
Hep yaşattığın gibi,yaşat acın(m)ı bana...
Biliyorum ki giderken sen sevgili, sebepsiz hıçkırıklar düğümlenecek boğazıma.
Cümlelerim iflasın eşiğinde debelenecek yine çaresiz.
Çaresiz gecenin soğuk teni işleyecek bedenime.
Bir zamanlar ellerinle ısıttığın titrek kalbimin atışları zayıflayacak belki de...
Belki de martılara eşlik edecek delici çığlıklarım gecenin karanlığında hüzünle...
Ama olsun...
Sen yine de son bir kez yalan söyle bana!
Söyle ve git sonra...
Ölüp ölüp dirilecek olsa da ruhum sen giderken uzaklara...
Aldırma!
Aldırma asla bana.
Çünkü..
Çünkü, her ölümde ilk sen geçeceksin gözlerimin önündeki film şeridinden.
Ve her dirilişte, sana sarılacağım sebepsiz,yeni doğmuş bir bebeğin hıçkırıklarında...
Her dirilişte ilk seni görecek gözlerim..
Sonra sen kaybolacaksın bir yalan gibi yavaş yavaş, ölüm anında çıkana kadar karşıma...

Son kez sevgili...
Son kez sussun da dilim sen konuş...
Sen konuş Allah aşkına...
Son bir kez..
Son kez,bir yalan söyle bana...
Seni seviyorum de mesela...