Kök-on-üç

[ferdikoclu]

Ben küçükken;
Kök on üçtü uğurlu sayım..
Annem kediler asardı çamaşır iplerine.
Sesime usulca bırakılan bir virgül gibiydi
Babamın betonlara vuran gölgesi..
Baykuşlar fal bakardı, papyonlar takardı.
Deterjan kutularında kuruttuğum kelebeklerim
benekleriyle göz kırpardı..
bilyelerim vardı o zaman siyah düşlerim..
Yakan top denilen katliamlarda kaç arkadaşımı yitirdim..

Ben küçükken hiç deniz görmemiştim.
Vahim bir sevgi salgınıyla ölürdü balıklar duyardım.
Saçları dökülmüş bir deniz kızı otururdu küvetimizde.
Şırıngalar kullanırdı bileklerini keserdi kuyruğunu çırpardı.
Annem kokulu sabunlarla ovardı yaralarını.
Tuzlu deniz şarkıları mırıldanırdı hep
dudakları kanardı..

Ben küçükken
Kitapların arasından kurumuş kılçıklar çıkardı..
Kumdan kaleler yıkılırdı avuçlarımdan.
Deniz anaları yumurtalarını kalbime bırakırdı.
Balıkçılar kendi ruhlarının avına çıkardı tuzlu sularda.
Annem susardı.
Yelkenler tıkardı hep ağzını.
Babam hiç arkasına bakmazdı.

Ben küçükken hiç aşık olmamıştım..
Hiç kurşun dökmemişlerdi avuçlarımda..
ben küçükken
büyük bir çakıl taşıydım
şimdi ufaldım...


..: frdkcl :..