Bu yüreği alıp dağlara çarpasım var !

[Simurg]

Şimdi öyle kararsız öyle masumum ki.
Ne yapıp ne yapmadığımı sorguluyorum.
İçimde tuhaf bir cahillik, kendini henüz bulamamanın rahatlığı, tarihsizim sanki, hiç birşeyim..

"Sonra" kavramım intahar ediyor, öncelerin canı ceheneme..
Kaybolmuş bir anahtar, kovalanmayan bir firari gibiyim.
Konuş deseler dile gelmem, düş olsam düşemem hayatın içine..

Saçlarımdaki parmak izleri kayıp, sözcüklerim çaresiz, anlatışlarım vicdansız bir de..
Görebilse birileri..

Cömert geceler hala karanlık bak.
Dudaklarımda sistem dışı bir hüzün, az sonra hıçkırıklara boğulanacağımın ıspatı.

Yanmış bir apartman yıkıntısı, yada terkedilmiş bir kasaba ıssızlığındayım belli belirsiz..
Bu benim kavgam, samimi kinlerdeyim, yorgunum yoruldum..

Zaman terbiyesizce edilen bir küfür öncesi şimdi bana, az sonra başlayacak, bütün hayaller tükürüğüme yapışacak, çarpacak hayata bak gör!
"Gel gör beni aşk neyledi" diyor Yunus...
Şimdi anlıyorum, şimdi sözcüklerin varoluşuna, yaradılışına eriyor aklım...

Tüm sözcükler yüreğimin ucunda, her harf bir atış, her cümle bir ömür.
Herkes ben, kimse ben değil..
Hayat, hayal, tarifsiz, sebepsiz.. iyiki yoksun !

Bu yüreği alıp dağlara çarpasım var !


Alıntıdır