Jazz

[Simurg]

Bu vapuru kaçirirsam beni belki de cinnet basar
belki kanser olurum bu yil sinifta kalirsam
nöbette uyursam eger kitaplarimi yakarlar
etimde sirpençe çikar bu kizi alamazsam
bu isi bitiremezsem sehirden beni kovarlar
izin kagidim yanar konusacak olursam
bu senet bankalar kapanmadan
ruhumun rengini kapatmayacak olursa
ölür kuyuya düsen çocuk
çocugun mercan saati çatlar mutlaka
kosup haber vermeliyim
yetkili memura
bahar geliyor, ilerliyor yeminler
alnimi kapip getirmeliyim
denizi karsilamaya
kirlangicin kanadindaki kezzap
leylakta sikisan buhar için
nabzimi bulmaliyim nerede bulacaksam
nabzimi çünkü ben kasadan fis alarak
yagmuru, selvileri zor durumda biraktim
benim yongalarimdan yapildi bu çelenkler
ben papatyalari simartmadim diye oldu
Mata Hari'ler casus, Al Capone'lar gangster
inmem gerek gözbebeklerimin altina
beynimin ortasina büzülmeliyim
genseyip kimildayabilirim oradan sonra
dum di dum
duridum dubida
kendi kalbimle zamanim arasindaki sarkaç
püskürtüyor beni dünyaya
birakiyorum zerreciklerime kadar emsin beni
Atlantik ve Pasifik ve bes kita
kosmam gerek
yetismem gerek yazgima
tutmam gerek, sormam gerek, bilmem gerek
esenlemem, kargislamam, irkitmem gerek niçin
niçin, niçin, niçin
kuyuya düsen çocuk niçin ölmesin

İSMET ÖZEL