Yalnızlığın oku

[Simurg]

            Issız bir gecede yokluğunu ateşliyorum mumuma            Saatin vicdansız saniyeleri seni hatırlatıyor yine bana            Sineme çekilip benliğimi istiyor olsam da            Yüreğim esiri olmuştu bir masum gülüşüne,bakışına...                        Aşka dair ne varsa yükledim omuzlarıma gidiyorum            Kanadı yaralı bir gövdeyle uçuyorum şimdi gökyüzünde            Sevdanın vurduğu kırık kalpleri düşünüyorum vefasızca            Çırpındıkça derinliklerinde kaybolduğumu hissediyordum sokaklarında            Mesafeler koyarak uzaklaşamıyordum senden            Seni severek hala vicdanımın sesini dinliyordum yakınlarda            Bir aşk rüzgarı esiyordu ki seni her düşündüğümde            Meçhule giden yolun anlamlılığını anlardım gönlümün hislerinde            Şimdilerde yalnızlığın okunu fırlatıyorum uzaklara            Yüreğimi kıskıvrak yakalayan aşkı yaşıyorum zamanın ellerinde            Biçare bir bekleyiş var sana uzanan yolda            Kim bilir daha  ne kadar bekleyecek bu aşkı deli kalp kapılarda            Aşkın acı hatıraları adeta ders veriyor bana            Sevmenin cesaret ve yürek istediğini belirtiyorlar benliğime            Ne kadar karşıtlıklarla yaşasamda aşkı yüreğimde            Korkmadan ona uzanan yolları yürü diyorlar bana...                                                                                          Hasan Sıddık ERSOY