Ana Menü

İnsan İki Yüzlümü? İkiyüz Yüzlümü...

Başlatan hepsiyAh, Temmuz 15, 2008, 22:23:21

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

hepsiyAh

Hep deriz birileri için;
iki yüzlü diye. Ya biz onun yanındayken, ya o bizsizken farklı konuşmuştur
çünkü.
Yada; birgün sıcak davranmıştır bize, diğer bir gün soğuk kalmıştır gönlümüze.
Gözümüzde, değişen iki yüzlü olmuştur hep karşımızdaki. Hani, bazen benliğinden uzaklaşmış olur insan,
Deriz ya seni tanıyamıyorum, bu sen değilsin sen dün bana çok değer verdiğini söyledin, ama bugün
Yanımdan
uzaklaş diyorsun; buna benzer bir sürü söylemler var hayatımızda, iki yüzlülüğe dair.

Aslında; biraz derin düşününce, insanın iki yüzlü değil! Yüz yüzlü, iki yüz yüzlü, hatta bin yüzlü olduğunu anlıyorum.
Hangimizin bir saati, bir saatini tutuyorki.
İnsan beyni, ruhu değişken değilmidir?
Bir gün şen şakrak oluruz etrafımıza, diğer gün koskocaman kalabalık arasında kendi köşemize çekilmiş,
Bir şeylere dalmışızdır, en düşsel halimizle.

Bir gün sevgimizi sürekli dile getirme ihtiyacı duymuşuzdur karşımızdakine;
Başka bir gün, yalnız kalmaya ihtiyacım var demişizdir, daha dün seni kocaman seviyorum dediğimiz insana.

Bir gün; çok sevdiğimiz arkadaşımızı, bir başkasına övgü ile bahsetmişizdir,
Başka bir gün ya çok iyi ama,
keşke bu kadar kaprisi olmasaydı demişizdir.

Bir gün çok sıcak kanlı olmuşuzdur, hiç tanımadığımız ortama pat diye dalıp,
Sanki kırk yıldır tanışıyor edasıyla bir samimiyet içinde olmuşuzdur. Ama başka bir zaman,
Arkadaşımızın en mutlu gününde, surat asmışızdır.

Ve bunlar gibi, bir çok örnek verilebilir duruma. Çok yüzlü olmak,
bence suç değil.İnsanın ruh hali aslında o
her zaman yağmur yağarmı?
Her gece yıldız kayarmı?
Her güneş, aynı tadında doğarmı? .
insanda böyle işte; bazı şeyler insanın ihtiyacıdır aslında.
Hep gülmekte olmazki, arada bir ağlayalım. Hep mutlu olunmazki, arada bir hüzünlenelim yüzümüzü asalım&
ama bu suç olmasın. Bu konudan sebep, insanlara çoğu kez önyargıyla yaklaşıyoruz.
Bana kötü davranıyor artık, beni sevmiyor , beni dışlıyor gibi bir yığın hatalar ararız karşımızdakinde,
aslında ortada hata yoktur çoğu zaman,
kendimiz kuruntu yaparız.
Oysa, içini bir açsak karşımızdakinin,
kimbilir neler dökülecektir.