Batuhan Karadeniz | ITIR ESEN

[NoPasaran]

Batuhan Karadeniz...

Henüz yolun başında... Bir çocuk...

Evet, elinde yalandan, kocaman, geçici, oyuncak zaferler...

Mustafa Denizli...

Son şampiyon'un hocası...

Büyük Mustafa...

Şampiyonluktan sonra, haklı başarısı için sayfalarca yazı yazıldı, sevgili hocamız hakkında... Gururlandık, duygulandık, şeref defterimize, ismini büyük harflerle yazdık...

Hocam, hatırlıyorum da, geçen sezon ilk Galatasaray maçından sonra, hepimizi kahreden hakem kararları ve farklı mağlubiyet'in ardından yaptığınız açıklamada Türkiye'yi ve Beşiktaşlıları kilitleyen cümleyi kurmuştunuz...

"Benim adım Mustafa, bu takım da Beşiktaş" ve devamında da uzunca süre polemiklere yol açan "26. Hafta" kehaneti...

O sözler bizler için dönüm noktasıydı...

Takım maçı kaybetmişti, ama benim gibi milyonlarca Beşiktaşlı, o günden sonra, ortak olarak hissettiğimiz, umutsuzluk duygusunun "kaderimiz" olmasına izin vermeyecektik. Bunun üzerine sessizce yemin ettik.

Mustafa hocam!

Bizi, hepimizi, siz aldınız, umutsuzluktan, "umut'a yolculuğa" çıkardınız...

Siz takımı "takım" yaptınız, arkadaşlık, dostluk, beraberlik havasına soktunuz...

Türkiye'nin spor otoritelerinin "Beşiktaş şampiyon olamaz" dediği noktada sabırla, sessizce, ama önce inançla içinizden siz "olur" dediniz...

Biz şimdi merak ediyoruz...

Sizin gibi futbol'un derinliklerini bilen, futbolcunun iç dünyasını çok iyi hisseden, öğrencilerine şefkatle yaklaşan, gerektiğinde gereken dersi en doğru ve anlaşılır bir şekilde veren büyük hoca,

Hani diyoruz ki...

Belki... 

Mustafa Denizli... Bir şans verir mi Batuhan'a?

"Küçüğüm daha çok küçüğüm, bu yüzden saçmalamam" şarkı sözünü hatırlayarak, belki...

Şunu gözden kaçırmamakta yarar var sanırım...

Sükûnetle verilmiş doğru karar ve doğru davranışlar, insan olarak sonuca gönlümüz daha rahat ilerlememizi sağlar...