Umutları çıkarttım Kaf Dağı'nın arkasından
Güldü umut
Yok saydım şüpheleri
Vardı umut
Ve lider oldu Beşiktaş.
Ha gayret umut.
Umut İmparatorluğunun yollarına dizilmiştik.
Alkışla iterek.
Ve inleterek.
Tek sermayemiz olan sesimizi sonuna kadar harcayarak her maç yeniden şarj oluyorduk.
Bu nasıl bir olasılık ve kehanet zinciriydi ki her maçın sonuna böyle biterse teknik direktör gider,şöyle biterse "topu" gider algılaması yansıyordu.
Nasıl bir hikmetti ki bu ağızdan çıkan Beşiktaş her hafta ecelle boğuşmak zorunda bırakılıyordu.
Görülmesi gerekenler görülmüyordu da,olması istenenler şekilleniyordu beyinlerde.
Yönetiliyorduk.
Adsız bir kahpenin fermanlarıydı sanki koskoca kasabayı etkisi altına alan.
Namağlup liderliğin tadını çıkaramamak nedir bilir misiniz?
Ben biliyorum.
Hiç kimsenin Beşiktaş'ı falan düşündüğü yok.
Herkes kendi ihtirasına kapılmış.
Bilgi kirliliğinden kirlenilmiş.
Hatta darağacı illa ki adam istiyor.
Buydu zaathallerinin duyurdukları.
Ve ayağa kalktı umut.
Alen MARKARYAN
eline,yüreğine sağlık aLeN aBi...
eline yüreğine sağlık.
Ve ayağa kalktı umut
eline sağlık Alen abi
çok süper
güzel yazı ne diyelim kalem konuşmuş yine
yenilsende yensende taraftarız senle...
vayyy .. yüreğine sağlık abi. çok güzel yazı olmuş bee
Sene sonu bir başarısızlıkta başka bir umut doğacak mı?
Çok güzel eline sağlık Alen abi..
Eline saglik Alen abi.