Ana Menü

Yeni yeni öğreniyorum..

Başlatan Kralkartal21, Ekim 03, 2008, 23:55:58

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Kralkartal21












































Özür Diliyorum BEŞİKTAŞ'ım Senden..

BAŞKA BEŞİKTAŞ YOK..

BAŞKA AŞK YOK..
değerini bilelim...

Resimler Alıntıdır
Kalbimizde Renklerin Bitmese de Dertlerin Doyamam Doyamam Sana..

aquilas

bu taraftar bu takımın değerini çok iyi biliyor ama ne yazıkki beşiktaşımız yanlış ellerde bi beşiktaş sevdalısıda çıkmıyor bu yönetime karşı

+18 !

sabah sabah duygulandım be Beşiktaş'm Hayat Sensin..!

ama senin degerlerini o kadar alcaga indirenler utansın be Kartalım..

Kralkartal21

Her zaman bestelerde dedik de inanmadılar ya,
senin için geldik inan bizler bu "şerefsiz" dünyaya..
Ceplerimize gelenekten doldurup o küçük ellerimizle,
geleceğe vermek için o asil sevdanın kardelen tohumlarını..

Sevdamızı genlerimize işleyenler bizi hep getirdiler,
Beşiktaş öz suyuyla vaftiz etmeye.Ruhun gizli hazinesinin kurdelasını açıp,
çığlık Çığlığa vermek için "Beşiktaş"a..
Yürümeyi öğrenmeden Beşiktaş demeyi, öğretenler, onlar da
dedelerinden böyle gördüler.Sen henüz yürümesen de,
sesin o sahadaki siyahlılara beyazlılara güç olsun diye..

Paylaştıkça çoğalan sevda sofralarında doyurduk ruhumuzu.
Biz ona gülüş veriyorduk, o bize sevda..
Hepimiz bir olup sevda ekmeğimizden bölüp bölüp
doyuruyoruz Beşiktaşımızı..

Pembe hayaller kuramadık hiçbir zaman siyah beyaz dünyanın çocukları olarak.
Ya siyahı oynadık, ya beyazı seslendirdik.
Ama hiçbir zaman umutsuz bakmadık O'na; "Beşiktaşımıza !"
2 beden büyük kıyafetler giyip o bacak kadar boyumuzla
kafa topuna çıktık, abilerimiz kaçırırsa biz tamamlayalım diye.
O minicik dünyamızda çözmeye çalışırken bıyıklı amcanın dediği
"şerefli" ikinciliğin ne olduğunu, göğsünü gere gere Şerefimizi anlatan
Babamızın Hakkı olan umut dolu günlere el ele yürek yüreğe
yürüdük hep beraber, sırtımıza değil de yüreğimize biniyordu dünyanın tüm yükü.

Ana Babamız bize anlatmıştı bir gün gelip bir kartalın
pençeleriyle bizi göklere çıkaracağını..
Güç alıp sevda yumruğundan, babamın dediği o "son" barikattan
hayatını Beşiktaş'a adamış o amcalarımın yanında "Beşiktaşım hayat sensin !"
diye haykırıyordum, kendimi Beşiktaşlılığın asiliğine emanet edip..

Hayatın, hayat olduğunu öğrenmeye başladığımızda hüzünleri de tattık o küçük dünyamızda.
Yeni sökmüşken okumayı; 3 gol attığımızı gece rüyalarda görüp;
sabahları gazeteden okuyunca yenildiğimizi,
ciğer nasıl cız eder terimizi öğrendik biz.

Hep gizledik sevdamızı, imrenip te sevmesin diye.Utanmıştık,
aynı havayı paylaştığımız insanların zamanında akıl dağıtırken şemsiye açmalarından,
o giydikleri garip renkli formalardan.Gururumuzu formamıza iğneleyip,
yürüdük kalbimizin doğrultusunda..
Bazıları umutsuzlukla bakarken dünyaya, biz hep umut taktık oltamızın ucuna.
Hayalimizde ne düşler büyüttük de üşüdük, ne oltalar salladık ta boş çektik,
vazgeçmedik ne gülüşten, ne düşten ne de umut kaynağı Beşiktaş'tan..

Ne bir yıldız, ne bir kupa; senin sevgin yeter bize.
İçtik anamızın ak sütü gibi helal sevdamızı.
Yalan karıştırmadan, ihanet karıştırmadan.
Umutla baktık her zaman Beşiktaş'a, onurla baktık dünyaya.
Özsuyuyla vaftiz edilmiş olarak ibadethanemiz olarak belirledik o tarih kokan yuvamızı.
Her "siyah" diye haykırışımızın yankısı, her zaman "beyaz" oldu.
Ruhumuzla ısıttığımız evimizde yaşadık herşeyi, sevinçleri - hüzünleri
en tatlı gülüşleri ve asi gözyaşlarımızı orada tattık biz sevdayı.

Bir yüreğim vardı; onu verdim, onu koydum ortaya
bu yolda yürüyenlerin yoluna..
Her zaman O'na döndük yönümüzü, bir olmuş yürekleri,
sevda duasına açılmış elleri, yıllardır aynı şarkıyı söyleyen dilleri..
Zalimin zulmünün kafasına, sevenin balyoz gibi yumruğunu indirdik her zaman,
önlerde onlar gelenek, biz arkada gelecek.Kim gelirse sevdamızın üstüne bilsin ki;
her daim hepimizden, o cesur sevdadan, o yumruğu yiyecek !

Kainat dahilinde karşı olmadığımız tek önderin yolunda yürüyerek
yaşadık bu siyah-beyaz sevdayı
ve o bayrağı armada taşıyan "tek" olma gururunu..
İsyanımıza karşı koyamayanların silahları, hep kurusıkı atışları
her daim karavana.Sevdayı kazıdığımız duvarlarda,
noktalama işaretleri oldu her daim alın teri, emek ve adalet..
Dönüp baktığımızda sağlamasını yapmak için yürüdüğümüz yola;
her adımda bir umut fazla koyduğumuzu gördük,
sevdamızı tekrar tekrar böldük, her işlemde 1 gördük, 9 gördük, 0 gördük, 3 gördük..
Doğduğumuz günden itibaren geleneğimizin
gölgesinden geleceğe BEŞİKTAŞLILAR olarak yürüdük..

Yüreklere sığmayan bu sevdayı hep biz yaşadık..

Biz; Beşiktaş'a doğduk, sevdasına büründük
hep uygun adım yolundan yürüdük.
Kaybeden hep dünya oldu,
Biz Beşiktaşlılar hep kazandık !..
Kalbimizde Renklerin Bitmese de Dertlerin Doyamam Doyamam Sana..

ilhan mansız_melis

Çok güzeldi ya duygulandım şimdi
28 Mayıs 1994 tarihinde "Kızlar futboldan anlamaz" sözüne tepki olarak doğdum.

osi_bjk

ellerine yüreğine sağlık.....
Şampiyon Ol Beşiktaş'ım Mesut Et Bizi

Simurg

çok güzel olmuş sağol kubilay

BEŞİKTAŞK



Kahrolsun uyuyunca geçmeyen bazı şeyler..

erdinc1926

bizim hissettiklerimizin yarısını hissetseler canavar gibi oynarlar zaten
K A R A G Ü M R Ü K L Ü L E R

Cem Goren

keşke onlarda bizim gibi duygulu olabilse
altın kapılarımız kan oldu tayfun

Kralkartal21


BİZ ABİMİZDEN BÖYLE GÖRDÜK !!!
Kalbimizde Renklerin Bitmese de Dertlerin Doyamam Doyamam Sana..

NoPasaran

Sevmek ayrı
Kızmak ayrı..

Seveceksin tabi Takımı hemde sonuna kadar

Ancak eğer onlar sahada senle alay ederse hadlerinize bildireceksin..
Aşk bu Aşk !

volkanca.net

ist.hatirasi/3-4

yalan tüm aşklar yalan 8 yemeyi benimseyip ses çıkarılmıyorsa herşey yalan!
YÖNETİM İSTİFA !!!